در گفت و گو با خبرفوری مطرح شد
روایت میرسلیم از نحوه ورود امام به ایران/ آرمانهای انقلاب در بعد فرهنگی و اقتصادی هنوز محقق نشده است
مصطفی میرسلیم عضو کمیته استقبال از امام خمینی(ره) نحوه ورود امام به کشور در 12 بهمن 57 را تشریح کرد.
فاطمه علیاصغری-انقلاب اسلامی ایران تا چند روز دیگر جشن 40 سالگی خود را سپری میکند، انقلابی که بالا و پایین بسیاری داشته و برخی معتقدند که هنوز با آنچه در بهمن 57 مطرح شد فاصله بسیاری دارد از این رو در گفت و گو با مصطفی میرسلیم عضو ارشد حزب موتلفه اسلامی که حزب متبوعش در تحقق انقلاب اسلامی نقش پررنگی داشت چها سالگی انقلاب اسلامی را مورد ارزیابی قرار دادیم.
خبر فوری :جناب آقای میرسلیم شما پیش از انقلاب نیز سمت اجرایی داشتید، تفاوت های یک مدیر را در دو نظام اخیر در ایران در چه می دانید؟ تفاوت های نظارت بر مدیران و شایسته سالاری را در چه شاخصه هایی می دانید؟
میرسلیم: در هر نظام سعی می شود مدیران به گونه ای انتخاب شوند که منافع آن نظام را در کل و منافع خاص حکومت را بویژه تأمین کنند. بنابراین انتخاب مدیران ارشد در نظام طاغوت نیازمند اثبات اعتقاد آن مدیران به حکومت شاهنشاهی یا نداشتن گرایش سیاسی به طور مطلق ، و بویژه عدم تعلق آنها به جناحهای مخالف دولت، از جمله طرفداران مرحوم امام بود: غیر ممکن بود که مدیری در ردههای تصمیمگیری کلان از میان طرفداران امام انتخاب شود مگر این که در سمت های جزئی و غیر حساس بوده باشد و آن مدیر توانسته باشد با لطائف الحیل گرایشهای خود را مکتوم نگهداشته باشد.
*فرآیند شایسته سالاری و نظارت در نظام جمهوری اسلامی از ویژگیهای خوب انقلاب است
در جمهوری اسلامی شعار اساسی ما انتخاب مدیران بر مبنای شایسته سالاری بود ولی اجرائی کردن آن شعار دو مشکل عمده داشت: یکی این که اصلا در ابتدای پیروزی انقلاب تعداد مدیران با تجربه ای که بتوانند در ردۀ تصمیمگیری برای نظام مسئولیت بپذیرند انگشت شمار بود و نمیتوانست پاسخ نیاز چند صد نفری کشور را بدهد و لذا بسیاری از افرادی که انتخاب شدند لاجرم یک یا چند شرط را از شایستگیهای لازم نداشتند و بسیاری از اشتباهات که در اوایل پیروزی هر انقلابی رخ میدهد گریبان ما را هم گرفت و لابد خسارتهایی را پدیدار ساخت که برخی معتقدند اجتناب ناپذیر بود. دیگر این که مدیریت ،غیر از جنبههای خاص و ذاتی وابسته به افراد، باید متکی به دانش و تجربه باشد ؛ ما در اوائل پیروزی انقلاب فاقد ساختار تشکیلاتی لازم برای فرآیند آموزش و تربیت و گزینش مدیران و نظارت بر عملکرد آنها بودیم و برپا کردن چنان ساختاری چندین سال وقت نیاز داشت؛ گرفتار شدن کشور با جنگ تحمیلی، آن فرآیند را هشت سال دیگر به تأخیر انداخت هرچند خود جنگ موجب شناسایی جوانان مؤمن و با استعداد و پرورش آنها در صحنۀ مبارزات علیه دشمن و دفاع از کیان میهن و انقلاب اسلامی شد. این تجربۀ ارزشمندی بود ولی متأسفانه قابلیت تعمیم برای همۀ زمینه های مدیریت کشوری را نداشت و تجربه اندوزی در صحنۀ دفاع و مبارزه و ایثارگری و شکوفایی قابلیتهای فرماندهی نظامی و امنیتی نمیتوانست جایگزین دانش تخصصی مدیریت در بخشهای مختلف سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی شود. بنابراین شعار بکارگیری نیروی درست ، به شیوۀ درست و در جایگاه درست ، به ندرت توانست تحقق یابد و مقابلههای سیاسی داخلی پس از جنگ نیز این مجال را برای نظام جمهوری اسلامی فراهم نکرد که بتواند شایسته سالاری را مستقر کند و ما هنوز از این نقیصه خلاص نشدهایم. وظیفۀ مهم نظارت نیز نیازمند مدیران با تجربه است، بعلاوه نظارت بر عملکردهای مدیران موقعی به طور کامل میتواند جواب دهد که انتخاب آن مدیران از فرآیند شایسته سالاری پیروی کرده باشد و الا نظارت هم به صورت مضحکه در میآید.
یادآوری این نکته هم بی فایده نیست که فرآیند شایسته سالاری و نظارت در نظام جمهوری اسلامی از ویژگیهایی برخوردار است که الهام گرفته از ارزشهای الهی و معیارهای حکمرانی اسلامی، بویژه سیرۀ پیامبر اعظم و رویۀ اهل بیت مطهر او علیهم السلام است.
*با آرمانهایی که در قانون اساسی تعریف کردهایم فاصله داریم
خبرفوری: شما برای تحصیل به فرانسه رفته بودید، بسیاری دیگر از انقلابیون نیز با بورس دولتی در خارج از ایران تحصیل میکردند. در خارج از ایران چه دیدید که متوجه شدید نظام حاکم، شایستگی حکومت بر مردم ایران را ندارد؟
میرسلیم: من بعد از دبیرستان برای تحصیلات تکمیلی بدون استفاده از کمک هزینۀ دولت وقت به خارج رفتم و البته پس از آن نیز چند سالی را در صنعت مشغول تجربه اندوزی شدم ضمن آن که ادارۀ انجمن اسلامی مسلمانان استانی که در آن مستقر بودیم برعهدۀ ما بود که جمعاً امکان شناخت نسبتا دقیقی به ما داد و بویژه به این پی بردیم که رمز پیشرفت در این است فعالیتهای فردی و اجتماعی با صداقت و امانت داری و مراعات نظم و قانون انجام گیرد: من موارد متعددی را دیدم که آنها دستورهای متعالی اسلامی را ، بدون اعتقاد به دین ما، به دقت بکار میگیرند و خیر آن هم نصیبشان می شود و تأسف می خوردم از این که ما معتقدان به اسلام و محبان اهل بیت چرا برای بکارگیری آن دستوهای نجات بخش دست بکار نمی شویم و فقط از کشورهای پیشرفتۀ خارجی برخی تفالههای فرهنگی و زبالههای اجتماعیش را در کشور خود در دوران حاکمیت طاغوت رواج می دهیم. از نظر ما حاکمیت طاغوت درنهایت صرفا برآورندۀ منافع خاندان سلطنتی و سرسپردگانش بود و قطعا مانع نجات مردم محروم و مستضعف بود و ما باید قبل از هر کار دیگر مانع اصلی را که نفی ستمشاهی بود برمی داشتیم و سپس حقیقت درخشان اسلام را به همت کسانی که آشنا به آن و عامل بدان اند مستقر می کردیم. البته با رهبری مرحوم امام قدم اول برداشته شد و به دست انقلابیان نظام منحط استبداد شاهنشاهی فروپاشید اما برای رسیدن به آرمانهایی که در قانون اساسی تعریف کردهایم هنوز خیلی باید کوشش کنیم. انقلاب اسلامی در شکل سیاسیاش پیروز شد ولی در شکل فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی آن نیازمند تلاش مستمر و خستگی ناپذیر، و پایداری در مقابل مرارتها و تحریمها و برخورد قاطع با انحرافها و تباهیها و پیگیری جدی سیاستهایی است که رهبری انقلاب در 28 سال گذشته در ایفای وظائف خود، در ادامۀ رهنمودهای مرحوم امام، ابلاغ کردهاند.
خبرفوری: شما در بهمن تاریخی ایران چه کار میکردید؟ روزی که امام آمد آیا در بهشت زهرا حضور یافتید؟ میزان اقبال مردم را چگونه یافتید؟ آن روز خواسته اصلی مردم ایران چه بود؟
میرسلیم: در دی ماه 57 به نمایندگی یکی از گروههای انقلابی دانشگاهی (جامعۀ اسلامی دانشگاهیان) دیداری در نوفل لوشاتو با مرحوم امام داشتم که منجر به اخذ تأیید از ایشان در بارۀ نحوۀ ادامۀ مبارزات دانشگاهیان در ادامه به ویژه در بهمن ماه شد. از طرف کمیتۀ استقبال این جانب در مهرآباد حضور یافتم و پس از آن در سیل جمعیت تشنۀ دیدار امام غرق شدم و نتوانستم به بهشت زهرا برسم . دیدار امام آن روز برای مردم مانند جان گرفتن و زندگی دوباره بود. مردم احساس می کردند مرد نجاتبخش آنها از غل و زنجیرهای ستم و تبعیض و خفقان و تحقیر و پلشتی، به میانشان آمده است. استقبال آنها از آمادگی جانانۀ شان برای به ثمر رساندن مبارزات بی نظیر تاریخی با پرچمداری آن انقلابی ترین مرد جهان، حکایت می کرد. مردم بی صبرانه منتظر و گوش به فرمان بودند تا انقلابی را برپا کنند که دل همۀ مستضعفان عالم را به وجد آورد و لرزه بر اندام مستکبران عالم انداخت و آرامش و قرارشان را برباد داد، آرامشی که بعد از چهل سال لجاجت و دشمنی با مردم انقلابی ما و توطئه و خباثت و انتشار اراجیف در سراسر عالم علیه ما ، هنوز نتوانسته اند بازیابند و ان شاءالله هیچ گاه بازنخواهند یافت.
خبرفوری: اگر بخواهید انقلاب اسلامی را در ایران در یک کلمه توصیف کنید، آن کلمه چه خواهد بود؟
میرسلیم: فقط خدا. بگوییم لا اله الا الله و به مقتضای آن، در پیروی از رسول گرامی و خاندان مطهرش، با امید به او و نشاطِ انقلابی گامهای استوار مستقل خود را برداریم و از هیچ ملامتی متأثر نشویم و یقین داشته باشیم که رستگار می شویم.
*موتلفه نقش پررنگی را در پیروزی انقلاب داشت
خبرفوری: به نظر شما مؤثرترین چهرههایی که در پیروزی انقلاب نقش داشتند، البته به جز امام خمینی (ره) که نقش ایشان مبرهن است.
میرسلیم: قطعا مؤثرترین چهرهها یاران امام بودند، در سه نسل ، که فقط می توان به نام مبارک برخی از آنها اشاره کرد: آنها که همراه امام بودند و از سال 42 به بعد در مبارزات انقلابی جانفشانی کردند بویژه شهدای مؤتلفۀ اسلامی صادق امانی ، رضا صفار هرندی، مرتضی نیک نژاد و محمد بخارایی ...تا سید علی اندرزگو و نیز آیتالله سعیدی و آیتالله غفاری قبل از پیروزی انقلاب اسلامی؛ و شهدای صدر انقلاب اسلامی آیتالله مطهری ، آیتالله بهشتی، آیتالله مفتح، آیتالله باهنر، آیتالله محلاتی و شهدای محراب آیتالله قاضی، آیتالله مدنی، آیتالله دستغیب، آیتالله صدوقی، آیتالله اشرفی تا حاج مهدی عراقی و محمد صادق اسلامی و محمد علی رجایی و سید اسدالله لاجوردی و نیز بزرگواران درگذشتهای که زجرهای فراوان برای انقلاب تحمل کردند همچون آیتالله طالقانی و آیتالله انواری و آیتالله هاشمی رفسنجانی و حبیبالله عسکراولادی و سید علی اکبر پرورش و ابوالفضل حاج حیدری و شیخ جعفر جوادی شجونی.
البته غیر از مؤتلفۀ اسلامی چهرههای متعدد دیگری در پیروزی انقلاب اسلامی سهیم بودهاند مانند شهید هاشمینژاد، شهید مصطفی چمران و شهید آیت، مرحوم علی شریعتی و مرحوم آیتالله موسوی اردبیلی؛ و بزرگوارانی که در قید حیاتند و وجودشان بسیار مؤثر بر پیروزی انقلاب بوده و از ذکر نامشان خودداری می کنم و از خدا می خواهیم که بر طول عمر باعزتشان بیفزاید.
میرسلیم: پیش از پیروزی انقلاب، زمانی رسیده بود که برایتان پیروزی و تغییر نظام سیاسی ایران مسجل شده باشد؟
خبرفوری: آری! از دی ماه 1356 که نسبت به امام به مناسبت رحلت حاج آقا مصطفی خمینی هتاکی شد، بر پوشالی بودن نظام ستمشاهی و فروپاشی آن یقین کردم، هرچند آنچه با شتابی باورناکردنی در بهمن ماه 57 رخ داد، یعنی: اتحاد و همدلی سه نسل در از خود گذشتگی برای به پیروزی رساندن انقلاب به رهبری مرحوم امام، شبیه معجزه است.
28