درباره سریالی که این‌شب‌ها ادای «پس از باران» را درمی‌آورد
پس از مجموعه تاریخی «گیل‌دخت» که سال ۱۴۰۲ روی آنتن رفت، امسال نوبت به سریال «سوجان» رسید تا مقطعی از تاریخ را به تصویر بکشد و در این بستر، قصه‌ای عاشقانه را در سال۱۳۱۰ و دهه ۵۰ در شمال ایران روایت کند.
پس از مجموعه تاریخی «گیل‌دخت» که سال ۱۴۰۲ روی آنتن رفت، امسال نوبت به سریال «سوجان» رسید تا مقطعی از تاریخ را به تصویر بکشد و در این بستر، قصه‌ای عاشقانه را در سال۱۳۱۰ و دهه ۵۰ در شمال ایران روایت کند. «سوجان» از هفته گذشته روی آنتن شبکه یک رفته و با محوریت زنان یک خانواده مانند مادربزرگ، دختر و نوه، قصه خود را روایت می‌کند.
این مجموعه نیز مانند «گیل‌دخت» که طی ۶۰ قسمت ساخته شده بود، ۶۳ قسمت دارد و قصه‌ای طولانی را به تصویر می کشد. گفته شده این مجموعه برای ۵ فصل و در مجموع ۳۰۰ قسمت در نظر گرفته شده، اما فعلاً یک فصل آن به تولید رسیده است. «گیل‌دخت» در انتهای راه، خاطره چندان خوشی را برای مخاطب به جا نگذاشت، باید دید «سوجان» چه اتفاقی را رقم خواهد زد. در ادامه مطلب "«سوجان» با فرمول «پس از باران»" به قلم مائده کاشیان که در شماره امروز روزنامه خراسان منتشر شده را می‌خوانیم و به این پرسش پاسخ می‌دهیم که سریال تاریخی شبکه یک چه ویژگی‌ها، برگ‌های برنده و ایرادهایی دارد؟
سریال «سوجان» حال و هوایی مشابه مجموعه ماندگار «پس از باران» دارد. علاوه بر فضا و لوکیشن، اتفاقات قصه مانند زورگویی خان روستا و مشکل پسردار نشدن خان، یاد این سریال را تداعی می‌کند. روایت سریال نیز به روایت «سوجان» بی‌شباهت نیست. در «پس از باران» نوه‌های یک خانواده بنابر اتفاقی به شمال سفر کردند و قصه گذشته خانواده‌شان توسط همسر عمو و خدمتکار مادربزرگ آن‌ها بازگو می‌شد. در سریال «سوجان» نیز مادربزرگ خانواده قصه دوران جوانی خود را برای نوه‌اش تعریف می‌کند.
