دروازه محمدیه، بازمانده از دوران محمدشاه

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبر فوری ، سال 1263 هجری شمسی، شاهی که تاریخ از او به استبداد و خشونت یاد کرده، در تهران بنایی ایجاد کرد که اکنون جز دیواری و کاشی چیزی از آن باقی نمانده است. بنایی که همان زمان یکی از دروازه‌های تهران شده و در یکی از بازارهای پایتخت جا خوش کرده بود. محمد شاه اما که مانند سایر هم قماش‌های خودش علاقه زیادی به تهران داشت، دروازه نو که امروزه به آن دروازه محمدیه می‌گویند را روی حصار صفوی، یکی از ورودیه‌ها به پایتخت از محله مولوی کنونی ساخته بود. اطراف این دروازه اما به پاتوقی برای خلافکاران تبدیل شده بود، پاتوقی برای خنزرپنزرفروشان و کولی‌های دوره گرد.

به قدمت 134 سال پیش

از بازار محمدیه که وارد می‌شویم، چند قدم بعد از سرای آل یاسین و بعد از سرای دروازه نو، قامت بلند و کاشی‌های زهوار درفته‌اش به چشم می‌خورد. دکان دارهای امروزی بازار محمدیه که کارشان تهیه و فروش پارچه است، اندک دانسته‌ای از تاریخ 134 ساله این دروازه می‌دانند. دروازه‌ای که جز ستونی و چند تکه کاشی فیروزه‌ای چیزی از خود ندارد. مغازه دارها با بی‌تفاوتی به دروازه اشاره می‌کنند و مانند بنایی که حضور یا عدم حضورش برایشان فرقی ندارد، از آن یاد می‌کنند.

یادگاری‌های نامانوس

می‌گویند بازسازی شده، اما تنها کاشی‌های کرم قهوه‌ایش بازسازی شده، فیروزه‌ای‌ها اما همچنان باقیماندند. روی یکی از ستون‌ها یادگاری و خط نوشت باقیمانده، به تاریخ 1397. 134 سال بعد از ساختش. معلوم نیست این خط نوشته‌ها از جان این ستون و ستون‌های همزادش در شهر تهران چه می‌خواهد؛ جز شمایلی نامانوس.

هویت نهان تهران

یک تهران پژوه پیشتر در مصاحبه‌ای درباره این منطقه گفته است: در این محدوده آثار هویتی بسیاری وجود داشته که بخشی از آن بر جای مانده است که از جمله آنها می‌توان به حصار صفوی و املاک نجم‌السلطنه مادر مصدق اشاره کرد. این روزها راسته دروازه نو در قُرق صنف نخ‌فروشان قرار دارد، بازارها نوسازی شده است و سقف بازار ترمیم شده و بازسازی انجام گرفته است.البته طبق نقشه کرشیش یکی از قدیمی ترین تکیه ها در این محل و درست در داخل کوچه گود قرار دارد که امروزه آثاری از آن باقی نیست ولی می توان گفت هیت لثارات بازمانده همان تکیه است.

گردشگر دارد

تهران اما پر است از آثار و جاذبه‌های تاریخی که بر اثر گذر زمان، به دست فراموشی سپرده شدند. محافلی که می‌توانند به پاتوقی برای گردشگران تبدیل شوند، محافلی که احتیاج مبرمی به بازسازی، مراقبت و همکاری و همیاری نهادهایی مانند شهرداری و سازمان میراث فرهنگی دارد.

33