از گلابی‌های برجام که گذشت ان‌شاءالله سیب شانگهای و پرتقال بریکس کام مردم را شیرین کند

من خیلی خوشحال می‌شوم خبر‌های موفقیت را می‌شنوم. به قول آن مجری معروف که تلاش می‌شود دیگر معروف نباشد، “چقدر خوبیم ما!” بزرگواران می‌فرمایند، نفت می‌فروشیم، پولش را هم می‌گیریم.

بدون برجام و اف‌ای‌تی‌اف. چند برابر سابق هم می‌فروشیم. تازه درسِ دیپلماسی هم می‌دهیم با برقراری روابط با فلان و بهمان. این، خیلی خوب است.

هم این که بدون برجامِ فلان فلان شده و اف‌ای‌تی‌افِ بهمان شده، به فراوانی نفت می‌فروشیم و به کوری چشم غربی‌ها، هم این که راحت، پولش را هم می‌گیریم. هم این که با روابط‌مان آمریکای جهانخوار را به گوشه انزوا فرستاده‌ایم. فقط یک سؤال کوچک پیش می‌آید از این بزرگان که این دستاورد‌ها را کی باید ببینیم؟ به قول معروف، “پس کو؟” می‌گویند، چاله‌های ازقبل مانده را پُر کرده‌ایم و بدهی‌های دولت قبل را داده‌ایم! می‌گوئیم سلمنا.

خدا خیرتان دهد و توان تان را مضاعف فرماید فقط به این نکته کوچک هم بزرگوارانه توجه فرمائید که آیا بدهی دولت سابق، خارجی و دلاری بوده است که از همان قطر برای طلبکاران حواله شده است یا ریالی؟ اگر ریال است که باید در همین کشور خرج شود. در حقیقت از این جیب به آن جیب است و نتایجش باید در بازار خودمان نمود ملموس داشته باشد.