نصرتی: برانکو حرف هایی را زد که از او نشنیده بودیم

محمد نصرتی یکی از بازیکنان ویژه تاریخ تیم ملی محسوب می‌شود چرا که توانست گل صعود به جام جهانی 2006 را بزند. او سال ها به عنوان مدافع راست و میانی در تیم ملی ایفای نقش کرد و در بسیاری از بازی های خاطره انگیز تیم ملی حضور داشت. در شرایطی که بازی بعدی تیم ملی مقابل بحرین خواهد بود، به سراغ او رفتیم که 13 سال پیش گل صعود ایران را در مقابل همین تیم به ثمر رساند.

* نظرتان درباره بازی با کامبوج چیست؟

بازی با کامبوج خیلی خوب بود، من فکر کنم اینطور نتایج در تاریخ ثبت می‌شود و همچنین این اقتدار ایران را نشان می‌دهد. در آینده وقتی رجوع کنند به گذشته و بازی های دو تیم اینکه ما توانستیم با اختلاف چهارده گل ببریم برای کشور عزیزمان و برای اعتماد به نفس بازیکنان‌مان خیلی خوب است و به تیم‌های حریف‌ در گروه هم یک دلهره‌ای وارد می‌شود. در مجموع نتیجه خیلی خوبی بود و تماشاگران واقعا لذت بردند.

* اما مهم ترین اتفاق بازی ورود بانوان به ورزشگاه بود.

به نظر من حضور بانوان قطعا مثبت است. بالاخره حق طبیعی آنهاست که بتوانند از این فوتبال جذاب لذت ببرند. بازیکنان هم به هر حال دوست دارند در مقابل خانواده خود بازی کنند و فکر می‌کنم این اتفاق خیلی خوب بود و اگر بستر به همین شکلی که الان در نظر گرفتند ادامه پیدا کند قطعا می‌توانیم در ادامه بازی‌های لیگ هم از حضور آنها استفاده کنیم. اما چیزی که هست باید زیرساخت‌هایمان درست شود، استادیوم‌هایمان استاندارد شوند که انشالله آنها هم بتوانند بیایند و با فراغ بال و انشالله روزی هم می‌شود که خانواده ها کنار هم بنشینند. مثلا پدر با دخترش بنشیند با همسرش بنشیند. خواهر و برادر و زن و شوهر بتوانند کنار هم بنشینند و لذت ببرند از روزی که همه کنار هم هستند.

* بازی بعدی هم مقابل بحرین است که بازی ویژه ای برای شما محسوب می شود.

اتفاقا خانم‌ها در آن بازی هم بودند. یک سری از خانم‌ها که اکثرا هم هنرپیشه بودند در آن بازی حضور پیدا کردند و حضور آنها برای من هم خوش یمن بود و گل زدم. بالاخره بازی جذابی بود، بحرین آن موقع نسبت به الان قوی‌تر بود و حساسیت هم نسبت به این بازی بیشتر بود چون چندسال قبل آنها تیم ایران را از راهیابی به جام جهانی منع کرده بودند و پرچم عربستان را درآوردند. یک سری از بازیکنانشان مسلط بودند به زبان فارسی و همه اینها باعث شده بود یک حساسیتی به وجود بیاید ولی خدا را شکر با همت و تلاش بچه ها، توانستیم آن بازی را ببریم.

* مربی تیم ملی هم برانکو بود که آن موقع دستیار بلاژ بود و احتمالا انگیزه زیادی داشت؟

نه تنها برانکو، آقای دایی، آقای مهدوی کیا، آقای کریمی و یک سری از بازیکنانی که در آن بازی بودند، این مسابقه حکم مرگ و زندگی برایشان داشت. خیلی عطش داشتند برای آن بازی مخصوصا آقای مهدوی کیا. ولی برانکو هم قبل بازی یک صحبت حماسی کرد. خود آقای چلنگر هم این موضوع را به یاد دارد.

* چیزی از صحبت های برانکو به یاد دارید؟

دقیقا انطور که باید بگویم تک تک جملاتش را یادم نیست اما یک صحبت حماسی و خیلی پرشوری بود که ما از برانکو ندیده بودیم. اینطور بود که دیگر نگذارید بحرین شما را از رفتن به جام جهانی منع کند، مقابل تماشاگران رقص پرچم انجام دهد و خیلی هم روی ما اثر گذاشت. من در همان دقایق ابتدایی یک ضربه به تیرک دروازه زدم.

* آن موقع بازی های ملی بیشتر تماشاگر داشت، به نظر شما چرا؟

سه چهار بازی پشت سر هم هواداران ورزشگاه را برای ما پر می‌کردند. بازی با ژاپن را فکر می‌کنم به یاد دارید که متاسفانه چند نفر هم فوت شدند. آن روز 30-40 هزار نفر به خانه برگشتند و نتوانستند وارد استادیوم شوند. نمی‌دانم شاید آن موقع شوروشوق بیشتر بود یا مردم وقت بیشتری داشتند برای استادیوم، اما به هر حال نمی‌شود گفت که الان تیم ملی را دوست ندارند.

* چه خاطره ویژه ای از آن روز دارید؟

یک فیلمی بود به نام آفساید که من کامل ندیدم ماجرای بازداشت دختران در استادیوم آزادی بود، در همان فیلم هم مردم دیدند که بعد از بازی خیابان های تهران چه اوضاعی داشت و مردم چطور خوشحالی می‌کردند. ما در هتل استقلال اقامت داشتیم، از استادیوم تا آن جا چند ساعت طول کشید. واقعا لحظات به یاد ماندنی برای ما ثبت شد.

منبع: ورزش سه

2034