از کوه زبالههای شمال در مجلس رونمایی شد
هنوز هم میگویم عبارت «بنویسید محیطزیست، بخوانید زندگی» برای بسیاری از مسئولان، شعاری بیش نیست. همچنان خیلیها باور نکردهاند محیط زیست، همسفره آنهاست و تا زمانی که باورها نیرومند نباشند، انتظار حل مسئله، بیهوده است.
![از کوه زبالههای شمال در مجلس رونمایی شد](https://cdn.khabarfoori.com/thumbnail/MmI0MzQDkk3N/Z16wE4UvYwwq6tR2EOJTejVKGi50irI1BRxa7rEvYTnP-Bf9ahgZsp-WJuyTV3Z4V6BMQR8T-nfsv9pue1duJMv9PNvbVMW7/MmI0MzQDkk3N.jpg)
به گزارش خبر فوری به نقل از گُلوَنی ، تابهحال چند بار شده در مجلس شورای اسلامی، بهصراحت درباره معضلات زیستمحیطی صحبت شود؟ اگر فرض کنیم موضوع رایجی بوده، باید بپرسیم پس چرا اقدامی انجام نشده؟ اگر از محیطزیست، آنطور که باید، سخن به میان نیامده است که صدها بار افسوس. در هر دو حالت اما به یک نتیجه مشترک میرسیم. وجه تشابه هر دو فرض این است که مسئولان، هنوز به این باور نرسیدند که اگر به داد محیطزیست نرسند، دمار از روزگار همهمان درمیآید.
زنگ خطر برای نانواکناری، نماینده بابلسر، به صدا درآمده است که در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی به همکاران خود تذکر داده و بهصراحت گفته: «معضل انباشت زبالهها و کوههای متعفن ضایعات در استان به فاجعه انسانی و زیستمحیطی تبدیل شده است. اگر فکری برای معضل زباله در استان مازندران نشود شاهد نابودی محیطزیست و فاجعه انسانی خواهیم بود و گردشگری این استان را تهدید خواهد کرد.» همان شمالی که خیلیها در تعطیلات، محض تنفس و لذت از طبیعت زیبایش میروند، زیر خروارها زباله در حال نابودی است.
باوجوداینکه گردشگری میتواند باعث ارزآوری در کشور شود اما تا زمانی که شرایط مناسب فراهم نباشد، امید بستن به آن کار بیهودهای ست و بیشتر نکوهش میشویم تا ستایش. معضل زباله فقط در شمال کشور نیست. در شهرهای دیگر هم بیداد میکند. اینکه چرا اقدامی انجام نمیشود، پرسشی ست بدون پاسخ. اگر مجلس بهعنوان قوه مقننه، خودش به اصل ۵۰ قانون اساسی معتقد است پس چرا برای تصویب لایحههایی که به حفظ محیطزیست کمک میکند انقدر دستدست میکند؟
اگر دادگاهی تشکیل میشد قطعاً یکی از پروندههای اختصاصی، معضل زبالهها در ایران است. تمام کسانی هم که به بهانههای مختلف، این موضوع را جدی نمیگیرند باید در جایگاه متهمان ردیف اول، قرار بگیرند و پاسخگو باشند. چه دستگاههای دولتی که بودجهای را برای ساماندهی مناسب زبالهها در نظر نمیگیرند، چه کسانی که آموزش شهروندی برایشان جدی نیست و یا کسانی که میدانند وضعیت پسماند در ایران نیاز به رسیدگی فوری دارد، اما کاری انجام نمیدهند. شهروندانی هم که مسئولیتشان را دستکم میگیرند و حتا حاضر نیستند با راههای ساده، مدیریت صحیح پسماند را در خانه و محل کارشان اجرا کنند، همگی در ایجاد این وضعیت اسفبار، سهیم هستیم.
35