یک فعال سیاسی اصلاح طلب:
مخالفت رهبری با مذاکره با آمریکا در چارچوب دیپلماسی علنی در برابر ترامپ بیان شد/ دیپلماسی پنهان باید فعال شود
یک فعال سیاسی اصلاح طلب می گوید: دست حاکمیت در دیپلماسی علنی باز است؛ اما در محافل دیپلماتیک غیرعلنی دست دیپلماتهای ما نباید بسته شود.
![مخالفت رهبری با مذاکره با آمریکا در چارچوب دیپلماسی علنی در برابر ترامپ بیان شد/ دیپلماسی پنهان باید فعال شود](https://cdn.khabarfoori.com/thumbnail/NrmJWsMevmON/Z16wE4UvYwwq6tR2EOJTejVKGi50irI1BRxa7rEvYTnP-Bf9ahgZsp-WJuyTV3Z4V6BMQR8T-nfsv9pue1duJLnz_oMzFgUx/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%2B%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7.jpg)
حمیدرضا جلایی پور نوشت: آیا مذاکرات ایران و آمریکا بعد از شرایط جدید، باز قابل دفاع است؟ شرایط جدید به این معنا که از یک طرف ترامپ از موضع بالا با تشدید تحریمها مذاکره را عملاً به سخره میگیرد و از طرف دیگر، مقام رهبری در سخنان خود در ۱۹بهمنماه بهدرستی مذاکره را غیرقابلدفاع میدانند؛ لذا شرکت در مذاکره در فضای فشار حداکثری برای ایران مفید است؟
پاسخ اجمالی این است که بنابر توضیحات زیر کوشش دیپلماتیک و تلاش برای مذاکره عزتمندانه برای رفع تحریمهای علیه ایران با همه بازیگران جهانی و از جمله آمریکا نباید متوقف شود. (البته، هماکنون به نظر میرسد ایران در شرایط «گفتوگویی» در محافل غیرعلنی است و اینکه چه زمانی و با چه موضوعاتی باید وارد مذاکرات رسمی شد، خود یک بحث تکنیکی در وزارتخارجه و شورایعالی امنیتملی است).
روشن است اسرائیل-آمریکا برای اهداف خود در منطقه طرح دارند و پا بدهد جلو میآیند و رحم هم ندارند. در هفده ماه گذشته ما و جهانیان با چشم خود رفتار آنها در قتلعام مردم بیپناه غزه، جنوب لبنان و یمن را دیدیم. اما مهم این است که با توجه به وجود ناترازیهای بحرانزا، کار موثر ایران چه باید باشد؟
متاسفانه در شرایط فعلی، ایران در وضعیت «ضعف توان ملی» است. توان ملی سه بُعد دارد؛ از بُعد نظامی توان ملی ایران قابلدفاع است (اگرچه از حیث نفوذ دشمن و پدافند هوایی در برابر تکنولوژیهای جدید نقاط آسیبپذیر دارد). ولی از بُعد اقتصادی و سیاسی توان ملی در وضعیت بحرانی است. زیرا بیش از یک دهه است که اکثر مردم نارضایتی اقتصادی دارند و شکاف حاکمیت با بخشهایی از مردم جدی است.
بیتوجهی عملی به دو نقطه ضعف اقتصادی و شکاف سیاسی در توجه به توان ملی از خطاهای راهبردی حاکمیت است و زمان ترمیم و اصلاح از دست میرود. با ادامه وضع موجود، حاکمیت مرتب از «واقعیت جامعه سیلی خواهد خورد».
کارویژه صداوسیما نیز در این شرایط، بر توجیه این وضعیت قرار گرفته است؛ اما این فرایند توجیهگری عاقبت مناسبی برای جامعه و حکومت ندارد. روشن است برای پاسخ به ضعفهای توان ملی پای علل گوناگونی در میان است و پدیده چندعلتی است. اما ارزیابی من این است که از حیث زمانی (نه رتبی) مهمترین عامل تلاش برای «عبور از تحریمها» است و صرف تلاش برای اداره روزمره جامعه کافی نیست.
عامه مردم و نخبگان کشور باید متوجه شوند که حاکمیت دارد برای رفع تحریمها تلاش میکند. متاسفانه افکارعمومی چنین برداشتی ندارد. تداوم این وضعیت بد اقتصادی و شکاف سیاسی توان ملی را ضعیفتر میکند و در صورت ادامه این وضع روی بُعد توان نظامی (و امنیتی و پلیسی و اطلاعاتی) کشور هم اثر منفی میگذارد. نظرسنجیها نارضایتیها در زیر پوست جامعه را نشان میدهد و متاسفانه اداره کشور در مسیر تخفیف نارضایتیها نیست.
من ارزیابی تحلیلگران روابط بینالملل (مثل دکتر ناصر هادیان) را قبول دارم که حاکمیت و دولت در ایران باید نشان دهند که به دنبال دیپلماسی و رفع عزتمندانه تحریمها هستند. ایران با انجام چنین کنشی ضرر نمیکند؛ حتی اگر مانعتراشیهای آمریکا-اسرائیل ادامه پیدا کند، باز حاکمیت در میان افکارعمومی ضرر نمیکند. من حتی موضع رهبری در سخنرانی اخیر در مخالفت با مذاکره با آمریکا را در چارچوب «دیپلماسی علنی» در برابر دولت ترامپ ارزیابی میکنم و اینکه صداوسیما و نیروهای تندرو سیاسی این موضع رهبری را بهصورت مرامی در مخالفت با مذاکره تبلیغ میکنند؛ به نظر من، کاری در مخالفت با تقویت توان ملی است. اگر جمهوری اسلامی همچنان به مردم نشان دهد که بهخاطر معیشت مردم به دنبال رفع تحریمهاست، هیچ ضرری نمیکند و مردم در بحرانهای بعدی بهتر با حاکمیت همراهی میکنند.
یک حرف ساده دلسوزان کشور این است: ما در دیپلماسی چه چیزی از ترکیه، عربستان، امارات و قطر کمتر داریم که مردم ایران به این وضعیت بد معیشتی دچار شوند؟ حاکمیت این مشکل را با عامل خباثت آمریکا و اسرائیل توضیح میدهد؛ ولی این توضیح برای این دلسوزان یکبُعدی است و اقناعکننده نیست. شایسته است دیپلماسی علنی و غیرعلنی در کنار دفاع امنیتی از کشور در تخفیف بحرانهای کشور نقش کلیدی ایفا کند. تلاش «دیپلماتیک» و پیگیر حاکمیت و دولت برای رفع تحریمها عنصری مفید برای رویارویی با بحرانهای آینده کشور است.
کثیری از نیروهای موثر جامعه به کفایت دیپلماسی حاکمیت در مقایسه با کشورهای همسایه باور ندارند و این به نفع توان ملی کشور نیست. این مشکل با حمله به دولت پزشکیان حل نمیشود. این مشکل شایسته است در سطح عالی نظام و با تصمیمات صریح در شورایعالی امنیتملی سامان یابد.
دست حاکمیت در دیپلماسی علنی باز است؛ اما در محافل دیپلماتیک غیرعلنی دست دیپلماتهای ما نباید بسته شود. اگر دست دیپلماتها بسته نشود، سخنان مقام رهبری بخشی از کنشگری مذاکره/معامله است. ولی اگر دست دیپلماتها بسته شود، ایران در آینده بیشتر زیر فشار میرود و با تاخیر و موضع ضعیفتر ناچار خواهد شد امتیاز بیشتری بدهد.
کلا مخالف دیپلماسی هستند چه علنی پنهان!+
با دیپلماسی ذلت و مذاکرات خفت مخالفه
میخوای ذلیل باشی ؟
میخوای تتمه داشته هایی که از بدجام مونده یعنی امنیتت رو بدی بره ؟
و هیچ کف دستت بزاره ؟
میخوای کنار سفره خالی به برکت عملکرد خائنانه یا جاهلانه تیم اقتصادی زیر سقف خونه هامون یک جولانی داعشی جولان بده ؟
اون میخواد آقا یا خانوم باشیم ؟ نمیخوای ؟
خب چیکار کنه ؟ میرن گند میزنن میان میگن کی بود کی بود من نبودم دستم بود ماشالله گردن گیر که ندارن ، متولد چندی ؟ یادمون نرفته چه گندی زدن و گفتن نزاشتن ، اگه نمیرفتیم جنگ میشد ، زیر نظر رهبری انجام شد ، سخنرانی رهبر هست که داره توضیح میده وقتی میگفتن چرا اجازه دادی مذاکره کنن یا این تیم مذاکره کنن ، دوستان گوگل کنن پیدا میکنن ، یا میتونین رو دولت و افرادش گردن گیر نصب کنین ، سازتون و انتخاب کنین بعد نوازندگی کنین ، بنده هم مخالف مذاکره نیستم ولی با این دولت همون آش و همون کاسه و تازه بدتر ، مذاکره جوان میطلبه هر کاری جوانی میطلبه ، کاندید گذاشتین جلو ما هیچ کدوم یه تار موی سیاه رو کلشون نیست خواهشا کسی اگه آشنا داره اینو به رهبر و شورای نگهبان برسانه ، باشه کسی که کارنامه داره مثل خود رهبر مثل سلیمانی ما حرفی نداریم بزارید کاندید شه بابا یدونه کاندید مو مشکی هم بزارید که بالای چهل سال نباشه
این عین دو رویی و نفاق است که در مرئی و منظر عمومی یک چیزی بگوئیم و در خفا برعکس آن عمل کنیم!
باز هم فلاکت و بدبختی مردم فراموش شد . خودشان که در ناز و نعمت غوطه ورند و اطرافیانشان هم با پاچه خواری در گذران . حق الناس را خدا نمیبخشد
ديپلماسي در ايران كاملا بي معناست از يك طرف دنيا را مسخره خود كرده و از طرف ديگر مردم ايران را . ديپلماسي يعني تبادل و تعامل با تمام كشورهاي همسو . ايران با كدام كشور دنيا همسو بوده است ؟ صرف هزينه هاي هنگفت براي كشورهايي كه عملا در دنيا منزوي شده اند و فساد و اختلاس داخلي ... هيچ كدام نه منافع ملي و نه ديپلماسي كشور را تامين نكرده است و همچنان بر طبل مخالفت در هر دو حوزه مي كوبند چون نه سواد ديپلماسي دارند و نه عزت ملي .
مرک بر آمریکا
مرگ بر آمریکا
دعایی برای برقرای صلح و آرامش در جهان و خصوصا کودکان
و خصوصا کودکان خاورمیانه ست
مرگ بر آمریکا
و اُف بر ایران فروشان و رسانه هاشون
مرگ بر آمریکا
ما اگه دیپلماسی بلد بودیم این آخرمون نبود!!!!
امان از این جماعت کذاب ،
به هر روشی شد ، حرف ها رو تحریف میکنند
البته ایشان باید هم تحریف کنه
آقازاده با پروند قضایی و براندازی در دولت منصب گرفت
وفاق سهمیه ای و پرونده ای و حزبی و کذا
به هر حال پنهان و آشکار نداریم ، اگر میخواید کشور رو بفروشند
مانند برجام در پایان خسارت افاضه نکنند که رهبری موافق بود
در بدجام رهبری نامه ای با ۹ شرط به روحانی برای مذاکره نوشت
و وقتی دانشجویی از رهبری سوال کرد که میگن شما با بدجام موافق بودید
ایشون گفت ، چشم دارید می بینید آیا ۹ شرط در نامه ای که نوشتم رعایت شد؟
حالا در بازی جدید ، حرفهای عیان و اشکار رهبری رو تحریف می کنند که چه ؟
چه ماموریتی دارند ؟ چه قول هایی پشت پرده داد ؟ چه خواب پریشانی برای کشور و مردمی کشید که همکاران اقتصادی معیشت مردم رو گروگان گرفت و مردم رو به مرگ گرفتند تا به تب مذاکره بی فرجام ذلت راضی بشوند؟ چه فاجعه ای در راه است ؟
این نظرت قاطع رهبری در باره مذاکرات است روشن و دقیق و حکیمانه و از سر وطن دوستی و مردم داری :
دولت ما نشست مذاکره کرد، دولت آن روز، رفتند، آمدند، نشستند، برخاستند، مذاکره کردند، گفتگو کردند،
این معاهده محصول مذاکرهی دو سال به نظرم یا بیشتر یا کمتر این مذاکره طول کشید. خب این تجربه است دیگر. از این تجربه استفاده کنیم. امتیاز دادیم، مذاکره کردیم، امتیاز دادیم، کوتاه آمدیم اما نتیجهای که مقصودمان بود به دست نیاوردیم. این است. همان، همین معاهده را هم با همهی این نقصهایی که داشت، طرف مقابل باز خراب کرد، نقض کرد، پاره کرد. با یک چنین دولتی مذاکره نباید کرد. مذاکره کردن عاقلانه نیست، هوشمندانه نیست، شرافتمندانه نیست خندیدند !، دست دادند، رفاقت کردند، همه کار کردند، یک معاهدهای تشکیل شد. در این معاهده طرف ایرانی خیلی هم سخاوت به خرج داد. خیلی امتیاز داد به طرف مقابل. اما همان معاهده را آمریکاییها عمل نکردند.
بعضی ها فکر میکنند هرچی بیشتر بنویسند بیشتر مورد قبول واقع میشه .
ولی چهار تا دروغ اول باعث میشه بقیه اش خوانده نشه .
وقتی مردم رو بیشعور فرض میکنی ، دقیقا ثابت میکنی که خودت بیشعورتری
خبر فوری
چرا با وجود بیانات آشکار ، روشن ، قاطع رهبر در مورد مذاکرات با طرف بدعهد زورگوی فرعون صفت
دوباره دروغ های افراد رو منتشر میکنی ؟
مگه کشور ارث پدری تون هست که به هر نحوی شد
میخواید معامله ش کنید ؟
اگه مثل باقی کشورهای دنیا مثل آدم حرف بزنید و کار کنید کسی با شما کاری نداره
شما وحشیانه و توهین آمیز با همه رفتار میکنید و حرف میزنید همه دنیا هم از شما بدشون میاد
اونها هم که با شما مثلا خوبند مثل قطر و عراق و روسیه دنبال مفتخوریند
مرگ بر آمریکا و مرگ بر انگلیس و مرگ بر آل صهیون و مرگ بر آل سعود و مرگ بر آلمنافقین کوردل و وطن فروش
دودوزه بازی و پنهانکاری در اقتصاد و سیاست که منجر به هزار جور فساد و رانت و عدم پاشخگویی مسئولین می شه تجویز می شه. چر؟ چون ظاهر و باطنتون یکی نیست
متاسفانه تحلیل کاملا اشتباه و آبکی است. از جنبه ماهیت برخورد میتوان به سه منظر پرداخت:
1. منظر نظامی: متاسفانه در تمامی محافل نظامی بصورت هیجانی رفتار و اظهار نظر میشود. درسته که ما از نظر نظامی قوی هستیم اما این قدرت نظامی ما صرفاً در جنبه ها و حوزه های معدودی است از جمله موشکی و پهبادی که بیشتر بحثیازدارندگی اما از نوع آفندی است تا پدافندی شاید سیاست گذاران نظامی ما معتقدند که بهترین دفاع حمله است. اما در سایر حوزه های پدافندی از جمله دفاع زمینی و حتی هوایی و راداری ضعف ما مشهود و محسوس است. نکته بسیار مهمتر این است که محافل تندرو و بشدت هیجانی ما احتمالا جریان تخاصم و درگیری نظامی را صرفا یک جریان یک به یک می دانند یعنی احتمالاً فقط ما و امریکا را درگیر تقابل نظامی میدانند. خنده دارش همین جاست که در همین پله اول اسرائیل که یکی از پیشرفته ترین نیروهای نظامی دنیا را دارد همراه و یار غار امریکاست. ضمن اینکه در صورت شروع جنگ کشورهای متحد امریکا مانند انگلیس فرانسه ایتالیا آلمان هلند بلژیک اسپانیا نروژ و کانادا و استرالیا و ..... به کمک امریکا و اسرائیل متجاوز خواهند آمد همانند همان اتفاقی که پیشتر برای عراق و البته پیشتر یوگوسلاوی سابق رخ داد و ماشین نظامی عظیم و توان دفاعی گسترده این دو کشور را تار و مار کردند. اما ما کیو داریم؟ روسیه؟ روسیه جدا از آسیب پذیری و ضعف جدی که در جریان جنگ با اکراین از خود نشان داد تا خرخره در این منجلاب گیر کرده. چین هم که شریک استراتژیک دوم ماست درگیر جنگ اقتصادی عجیب با امریکاست مضافا اینکه جریان جانبداری روسیه و چین از امارات از بابت جزایر تا ابدی ایرانی خلیج همیشه پارس شک و گمان های جدی نسبت به حمایت آنها از ایران در برابر امریکا بوجود آورده است. بنابر این برخورد نظامی ما برخورد برابری نیست البته این را هم باید گفت ایستادگی و مقابله نظامی ما با صرفاً خود امریکا به تنهایی هم شوخی بی مزه ای است!!.
2. منظر سیاسی: تقابل سیاسی ما با امریکا بدلیل انزوای سیاسی بیش از حد ما و صرفا برخورداری از حمایت منطقه ای بسیار بسیار ضغیف آنهم در حد دو یا سه کشور اصطلاحاً محور مقاومت که بشدت هم ضربه خورده و ضعیف و نحیف شده برداشتی عبث .و ساده لوحانه است!!! بعد از مرحوم هاشمی ما هیچ زمان نتوانسته ایم کفه ترازوی حمایت منطقه ای را برای خورمان سنگین کنیم مضافا اینکه برخی از شرکای منطقه ای ما هم بواسطه برداشت و اقبال عمومی مردمشان خیلی با سیاستهای بین المللی ما موافق نیستند از جمله خود کشور عراق که به دیپلماسی منطقه ای ما انتقادات فراوان دارد یا حتی همان حماس و حوتی ها که عنقریب مناسبات خود را با اتحادیه عرب از سر خواهند گرفت و بعضا از واژه منحوس خلیج ع.ر.ب.ی هم به دفعات استفاده کرده اند. بنابراین به قدرت سیاسی خودمون هم خیلی نمیتوانیم اتکا کنیم که چالش بسیار بزرگی هم برای ماست.
3. منظر اقتصادی: هنگامی که صحبت از اقتصاد میشود بی اختیار پای مردم و رضایتمندی آنها پیش کشیده میشود!! منطمئناً همه حتی افراد کم سواد هم می دانند که ما وضعیت اقتصادی اسفناکی داریم. نارضایتی اقتصادی و معیشتی خطرناک 95 درصد مردم ایران بیداد میکند و یکی از بزرگترین چالش های امروز حاکمیت ایران است حتی بسیار بزرگتر و خطرناکتر تر از تقابل نظامی با غرب! این نارضایتی به گونه عمیق است که دقیقاً استنباطی متضاد و 180 درجه متفاوت با هنگام پیروزی انقلاب و حتی شروع جنگ با عراق متجاوز را به ما می دهد. برای یادآوری مثلاً در هنگام شروع جنگ تحمیلی مردم و جوانها از در و دیوار بالا می رفتند تا برای اعزام به جبهه ثبت نام کنند اما امروز؟ چه کسی دیگه حاضر است فرزندش را برای این نظام به جبهه تخاصم با مثلا امریکا بفرستد؟ آیا حاکمیت ما به پشتوانه همین عده معدودی که در راه پیمایی ها و مراسم مذهبی حضور پیدا میکنند میتواند پای در رکاب تخاصم و مقابله نظامی با امریکا بگذارد؟ کجاست علی هاشمی؟ کجاست ابراهیم همت؟ کجایند مهدی و حمید باکری؟ آیا دیگر خرازی را خواهیم دید؟ کسی مثل جهان آرا در این جوانان می بینید؟ هرگز!!! هرگز!! از طرف دیگر پیروزی در جنگ 8 ساله با عراق متجاوز صرفا زمانی برای ما محقق شد که توان جنگ کلاسیک ارتش علی رغم ضربات ویرانگر تصفیه حساب ها و پاکسازی ها و اعدام های ابتدای انقلاب از خواب بیدار و بکار گرفته شد و ماشین نظامی عراق را زمینگیر کرد. از یاد نبریم اگر فرماندهان نظامی ما در ارتش و سپاه و همینطور مرحوم هاشمی رفسنجانی اصرار به خاتمه جنگ داشتن صرفاً بدلیل خالی شدن خرانه و عدم امکان پشتیبانی سخت افزاری و خرید جنگ افزار بود نه توان طراحی و برنامه ریزی دفاعی نیروها. اما حالا نیروهای نظامی کلاسیک ما که در زمره نیروهای وفادر به نظام اعتقادی ما هم نیستند بشدت به وضعیت اقتصادی و سیاسی و سیاستگذاری حاکمیتی اعتراض دارند. حال اما دیگر خبری از شور و حال و حس وطن پرستی مردم به مانند سال 1359 نیست همه درگیر مشکلات اقتصادی هستند نخبه ها جلای وطن کرده اند و مملکت خالی از تخصص در همه زمینه ها شده. ضمن اینکه در 46 سال گذشته مردم از هسته اصلی تمرکز تفکر و مرکزیت اهداف نظام برای تحول و تعالی خارج و تبدیل به موضوعی ثانویه شده اند!!! امروز ذیگر جوان ها شور و شوقی برای مسئولیت پذیری حتی در زمینه فرهنگی ندارند چه برسد به دفاع از مملکت خود در برابر تهاجم نظامی، مکر بر اساس اجبار!! دیگر در خواب ببینیم که نوجوان های 13 یا چهارده ساله برای رفتن به جبهه صف بکشند چون پدرانشان که در این سالها هیچ زمان فراغ بال نداشته و همیشه و در همه حال در حال تلاش برای تامین اقتصادی خانواده خود بوده اند، چنین احساس مسئولیتی در دل آنها نکاشته اند در حالی که جنگ با عراق را جوانان و نوجوانانی که از پشت میز و نیمکت های مدرسه و دانشگاه زمان شاه بلند شده بودند برای ما درآوردند. حتی افرادی بودند که در بورسیه دولت ایران برای تحصیل در حارج از کشور بودند اما برای دفاع از کشور درس و تحصیل در خارج را رها کردند و به میدان جنگ با عراق تا ابد متجاوز شتافتند. بنابراین منظر اقتصادی منظریست جامع شامل مناظر فرهنگی و اجتماعی و تبلوری از سرزندگی اجتماعی و منظری جامع از وجود و حضور مردم است که حاکمیت نباید از این منظر خیالش جمع باشد چون که در این 46 سال بدلیل سیاست گذاری اشتباه باد کاشته و الآن فصل دروی طوفان است!!!
همه رو نخواندم ولی اون مقداری که خوندم منطقی و از روی دانش بود
سپاس از شما
درود بر شرفت مدرس دانشگاه اصل مطلب را بیان کردی حرف دل های ملت شریف ایران را گفتی کمی آرام شدم شیر مادر نان پدر حلالت باشه استاد
این همه روده درازی کردی نوشتی که بهتره مذاکره کنیم! فراموش کردی ما انقلابی هستیم وکارمون براساس مقاومته وخون بر شمشیر پیروزه وهیهات من الذله
وحاضرنیستیم از فلسطین دست بکشیم وبرسرمسائل موشکی مذاکره نمی کنیم وروی مسائل هسته ای چک وچانه میزنیم
هیچ کدام از مسعولین تصمیم گیرنده به فکر مردم نیستند هر چه در سرشان هست انو اجرا می کنند
نظر بنده این است که اگر تحریم هستیم باید همگی درد و رنج فراوان تحریم های داخلی و خارجی را با پوست و استخوان احساس کنیم نه اینکه ۸۵ میلیون نفر زیر بار فشار تحریم ها له شویم دو میلیون مسولین مفتخور بالا نشین سیستم حکومتی جای گرم نرم و تغذیه های مختلف و متنوع و مسکن آنچنانی و خودروهای لاکچری و فرزندان خارج نشین و خندیدن صدا و سیما ب ریش مردم ایران!!! همگی باید برای بقاء نفس بکشیم غذا بخوریم کار کنیم تفریح کنیم بپوشیم و بنوشیم دقیقاً مثل رهبر هند(گاندی) که روزهای طولانی روزه داری کرد و با برابری و اتحاد ملت هندوستان از استعمار بریتانیا آزاد شد؟! متأسفانه نا برابری در ایران موج میزند؟! اگر دستم رسد بر چرخ گردان ب او گویم که این چیست و آن چان یکی میدهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آغشته در خون!!! البته دو میلیون در ناز و نعمت هستن ۸۵ میلیون نان آغشته در خون میخوریم چونکه تحریم های داخلی این چنین میخواهد چاپش کنید لطفاً خبر فوری
مخالف مذاکره با آمریکا هستیم چه پنهان وچه آشکارا. دیگه حرف کاندیدها گولتان نزند
ما خودمان گفتیم مذاکره نمی کنیم و دلار وطلا سر به فلک کشید...یعنی پدر ملت رو خودمون داریم درمیاریم،اگه واقعا ملت براتون مهمه ارز نیمایی رو برگردونید
برای اینکه بفهمید این جمله که مذاکرات برا اقتصاد تاثیر نداره غلط است کافی است نگاهی به بازار در دو روز گذشته بکنید
ما برده کسی نیستیم 46 ساله که هر کاری خواستند کردند و هر فشاری که خواستند به ما وارد آوردند و ثروت مملکت را برای دیگران هزینه کردند بترسید از روزهای آینده
نظرات شما متین .اما یکی از کسانی که پایه و اساس خیلی از این مفاسد است در زمان جناب رفسنجانی گذاشته شد چند مورد رو بیان میکنم .۱_همان زمان که همان زمان که اعراب در امارات و عربستان و قطر و کویت داشتند با معماری ضد زلزله و مدرن زیر ساخت هاشون رو می ساختند ما سدهایی رو بدون کارشناسی و ساختمان ها و شهرهایی و کارخانه هایی در مناطقی ساختیم که یا آب کافی نداشتند یا گسل و ... همین تهران فاجعه ای که در برابر زلزله فقط ۶ ریشتر در آن شکل خواهد گرفت از هر بمب اتمی هم وحشتناک تر خواهد بود زمانی که نقشه گسلی تهران دقیق ارائه شد در زمان رفسنجانی ولی بدون توجه این همه جمعیت در آن وارد شد بدون منابع آب کافی و هزاران مورد دیگر .۲_ خیلی از این عدم کارشناسی ها به سهمیه ها وباید بازی هایی شکل گرفت که ریشه از همان دوران داشت رجوع شود به تعدد مقامات خود جناب رفسنجانی تا بقیه .۳_دانشگاه آزادی که پایه اش در زمان رفسنجانی شکل گرفت و مدارک با احترام بادانش آموخته های باسواد و متخصص بعضا سرسری و نمره دادن ها و ... خب چه توقعی دارید جناب استاد دانشگاه انتظار دارید الان چه جوانانی شکل گرفته باشند انتظار دارید چه قدرت ملیاش حیث اقتصادی و فرهنگی و ... شکل بگیرد .ما اگر یک از آمریکا خوردیم صد تا از خودی خوردیم .الان کدام فرهنگ انسانی است که اجازه بلوا در اقتصاد به این شیوه را به افرادی میدهد که در سایر زمان ها ژست تمدن کوروش و یا امام علی و یا اروپایی و آمریکایی اشان گوش فلک رو پر می کند الان چه اتفاقی افتاده که یک شبه تاراج به کشور می زنند .رهبر کاملا حرف منطقی زد .مدعیان از هر جناح و گروه و طبقه از مردم و... اگر خون شهیدان را پایمال کردید خون طفل معصومان این وطن رو پیشاپیش با ایجاد تورم خودساخته در شیشه نکنید بعدا ژست انساندوستی به خود ندهید وا اسفا زباله گرد وااسفا فقیر وااسفا گرانی وااسفا و...
خدا بیامرزد قدیمیها را میگفتند قبل از اینکه حرفی بزبان بیاوری اول کمی مز مزه کن !! برا این بود که فاجعه ای ببار نیاوری که بعد لشکری بخوان پاک سازیش کنند !!