«مرحوم تقیزاده گذشته از آنکه یک رجل سیاسی مهم ایران به شمار میرود در زمره محققان و مولفان و مترجمان بنام عصر حاضر بود. وی به زبانهای فرانسه، انگلیسی، عربی، ترکی و آلمانی تسلط داشت و به چند زبان دیگر نیز آشنا بود.»
تقیزاده روشنفکر غربگرایی بود که موافق تقسیم ایران بین روسیه و انگلیس و مخالف ملی شدن صنعت نفت بود و به دلیل شدت خشم مردم از شهادت شیخ فضلالله نوری و تجدید امتیازنامه دارسی، ۲ بار مجبور به فرار از ایران شد.