تنگه هرمز تقریباً یکسوم نفت جهان را از خود عبور میدهد و هرگونه اختلال در تردد کشتیهای نفتکش در این تنگه، میتواند تبعات اقتصادی و سیاسی گستردهای در سطح جهانی داشته باشد.
روزنامه کیهان با استقبال از موضع پزشکیان درباره همکاری با روسیه و چین برای تحریم آمریکا، پیشنهاد تکراری بستن تنگه هرمز را مطرح کرده است.
استان هرمزگان و قلب تپنده تجارت و انرژی ایران، اینک در چنگال "تاراج خاموش" گرفتار آمده؛ سودهای نجومی، دزدی سوخت و قربانی شدن شهروندان، قاچاق را از مرزهای اقتصاد فراتر برده و به فاجعهای انسانی و زیستمحیطی بدل کرده است.
اروپا و آمریکا به بهانههای مندرآوردی شرکتهای هواپیمایی و کشتیرانی ما را تحریم میکنند و ما به جای مقابله با این شرارت و زورگویی به آنها جایزه میدهیم.
«اگر امنیت انرژی در مسیر دریای سرخ و کانال سوئز باز از سوی نیروهای یمنی کاهش یابد، تأثیر چشمگیری بر انتقال انرژی خواهد داشت. کانال سوئز روزانه حدود ۶میلیون بشکه نفت را انتقال میدهد و اختلال در این مسیر میتواند باعث افزایش قیمت جهانی انرژی شود. این افزایش قیمت، آمریکا و اروپا را با فشار هزینهای شدیدی روبهرو خواهد کرد و طبیعتاً آنها را وادار خواهد کرد تا برای توقف جنگ، بر رژیم صهیونیستی فشار وارد کنند.»
روزنامه اطلاعات در شماره روز پنجشنبه ۱۲ آبان سال ۱۳۵۶، تیتر یک خود را به متن کامل دستورالعمل دولت برای متعادل کردن حقوقها با این تیتر "جداول جدید حقوق برای کارمندان تهیه میشود" منتشر شده است.
در صورت بستن تنگه هرمز راههای جایگزینی برای انتقال نفت وجود دارد؟
رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم در واکنش به پیشنهاد کیهان برای بستن تنگه هرمز گفت: به دنبال شکست دیپلماسی هستند.
رضا رشیدپور، مجری سرشناس به پیشنهاد مجدد حسین شریعتمداری، مدیر مسئول روزنامه کیهان برای بستن تنگه هرمز واکنش نشان داد.
مدیرمسئول روزنامه کیهان نوشت: جمهوری اسلامی ایران با استناد به کنوانسیونهای ۱۹۵۸ ژنو و ۱۹۸۲ جامائیکا که موضوع آن «نظام حقوقی آبراههای بینالمللی و حق عبور کشتیهاست» حق دارد و میتواند در صورتی که منافع ملی خود را در مخاطره ببیند، تنگه هرمز را به روی کشتیهای نفتکش و حتی کشتیهای حامل کالای تجاری و تسلیحاتی کشورهای متخاصم (در اینجا کشورهای عضو اتحادیه اروپا) ببندد.