رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت: میخواستیم از همسر شهید رجایی اجازه بگیریم که برای قدردانی برویم خدمتشان. اما ایشان فرمودند: «چون خانه ما استیجاری است، رعایت مالک ساختمان را میکنیم و رفت و آمدها را محدود نگه میداریم.»
ادامه رویه بیاحترامی و توهینهای بنیصدر و روزنامه انقلاب اسلامی به شهید رجایی باعث شد کیومرث صابری فومنی، نامهای خطاب به بنیصدر یا نواب صفوی بنویسد و درباره حرمت قلم تذکر دهد.
بذل و بخشش سازمان بنادر و دریانوردی از محل سرمایه گذارى انجام شده ترمینال داران نفتی بخش خصوصى بندر شهید رجایی وبندر نفتی خلیج فارس به خصولتی های زیر مجموعه بنیاد مستضعفان و فریاد و استمدادترمینال داران نفتی از دفتر رهبری و رئیس جمهور منتخب؛ قراردادی که در دقیقه نود حق سرمایه گذاران ترمینالهای نفتی بندر شهید رجایی و بیت المال را لگدمال می کند
از بعد انقلاب اسلامی در سال 1357 تا کنون، سه بار دولت حاکم بر ایران در میانه راه به علت عزل یا شهادت رئیس جمهور، به کار خود پایان داده است. دو مرتبه در سال 1360 و یک بار در سال 1403.
از خردادماه سال ۱۳۶۰ و پس از عزل بنیصدر، پروژه «قطع رئوس نظام» توسط گروههای ضدانقلاب کلید خورد و جنایات تلخی همچون واقعه تروریستی هفتم تیر و هشتم شهریورماه را رقم زد تا تنها یک خیال خام را محقق کند؛ نابودی جمهوری اسلامی و انقلاب مردم ایران.
وقایع کشور روز به روز بی کفایتی بنی صدر را بر همه آشکار می کرد از فرماندهی و هدایت جنگ گرفته تا اختلافاتش با دیگر مسئولان. مجلس تصمیم خودش را گرفت، مساله به بحث گذاشته شد و نتیجه رای گیری، عدم کفایت او را صادر کرد. امام هم بر این نتیجه با حکم خود صحه گذاشتند.
سرویس اطلاعاتی حزب بعث تمام راههای حمایت رسانهای، فنی، مادی و نظامی از حزب دموکرات کردستان و مجاهدین خلق را فراهم کرد. هدف اول، زیر نظر مستقیم برزن التکریتی بود. نقشهای برای انفجار محل تدوین کرد و در ۲۸ ژوئن ۱۹۸۱ به اجرا درآمد و آیتالله حسین بهشتی رییس قوه قضاییه و ۷۲ شخصیت برجسته از جمله شماری وزرا و نمایندگان و مسوولان بخشهای مختلف کشته شدند.
همسر شهید محمدعلی رجایی، نخست وزیر اوایل انقلاب گفت: 2 نسل قبل گوش خود را گرفته اند که به حرف کسی گوش ندهند.
پس از فرار کشمیری به خارج از کشور تا مدتها از او خبری نبود. با این حال، سالهای ابتدایی دهه ۹۰ برخی منابع مدعی شدند که او را در آلمان به همراه محمدرضا کلاهی دیدهاند.
زمانی که احمدینژاد کاندیدای ریاستجمهوری شد، ستاد انتخاباتی او برای معرفی این کاندیدای گمنام، از یک نام بزرگ و ملی استفاده کرد:«شهید رجایی...» و بدینسان احمدینژاد در تبلیغات، «رجایی زمانه» و «رجایی دوم» معرفی شد!