با روی کار آمدن دولت سیزدهم، تاکتیک فروش نفت به سمت بازارسازی نفت تغییر کرد و اکنون نیز طبق آمار بینالمللی به بیش از ۱.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است. این موضوع سبب افزایش درآمدهای نفتی نیز شده و طبق آخرین آمار گمرک ایران توانسته درآمدهای خود را به بیش از ۳۶ میلیارد دلار در سال از طریق فروش نفت برساند و بیشترین رشد اقتصادی کشور نیز مربوط به صنعت نفت باشد.
یک کارشناس حوزه انرژی گفت: قیمت نفت به عرضه و تقاضا تحولات بینالمللی و تحولات جنگ بستگی دارد.
فروش همزمان نفت ایران توسط چند نهاد و ارگان موجب شده است تا مشتریان نفت ایران از این چند دستگی سوء استفاده کرده و تخفیفات قابل ملاحظهای را طلب کنند.
وزیر نفت سابق میگفت نمیتوانیم دیگر نفت بفروشیم، اما ما گفتیم این کار شدنی است. ما فضا و بازار و میدان را مهیا کردیم تا وزارت نفت بتواند به راحتی نفت بفروشد. اکنون ما میگوییم اگر تا دو ونیم میلیون بشکه نفت برای فروش استخراج شود ما بازار آن را پیدا میگوییم.
فروشندگان ایرانی اخیرا به خریداران چینی از کاهش تخفیفها اطلاع دادند و این موضوع کام خریداران چینی را تلخ کرده است.
چرا رشد اقتصادی در تابستان امسال کیفیت ندارد؟ چون متکی به نفت و فروش آن به مشتریان چینی و با تخفیفهای بالا بوده، چون عددهای رشد در بخش صنعت بسیار پایین است.
یک کارشناس انرژی گفت: نفتی که ایران میفروشد نسبت به سایر رقبا قیمت بسیار پایینی دارد و همچنین مشتریان بسیار محدودی نظیر چین و هند دارد که در چند وقت اخیر بازار نفت هند را هم از دست داده است.
بر اساس گزارش شرکتهای رصدکننده محمولههای نفتی در سراسر دنیا، تولید و صادرات نفت ایران در ماه آگوست با وجود ادامه تحریمهای امریکا افزایش یافته است، زیرا تهران به خریداران مختلف از جمله چین نفت میفروشد.
وزیر نفت گفت: ظرفیت تولید نفت خام اکنون ۳.۸ میلیون بشکه در روز است، اما از نظر عملکرد، تولید نفت ۳.۲ میلیون بشکه در روز است که تا پایان شهریورماه تولید نفت به ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در روز میرسد.
میانگین برداشت از منابع صندوق در دولت دهم (دولت دوم احمدینژاد) ماهانه ۴۵۳ میلیون دلار، در ۸ ساله دو دولت روحانی ماهانه نزدیک به ۷۰۰ میلیون دلار و در دولت سیزدهم (یک سال و نیم) میانگین ۱.۱۲ میلیارد دلار در ماه برداشت از منابع صندوق انجام شده است. با این مقیاس، دولت سیزدهم در قله برداشت از منابع صندوق توسعه ملی قرار میگیرد.