یک پژوهشگر دوره قاجار از برپایی نمایشگاهی از نگاره ناصرالدین شاه به همراه تصاویر روز تشییع او برای اولین بار در تالار آبی کاخ نیاوران خبر داد.
عایشه خانم که از خوشحالی توی پوست خود نمیگنجید... لپ مرا بوسید و گفت: «میشی زن شاه، سر و همسر به روزگارت حسد میخورند. حالا دیگه یک دختر دهاتی رعیت نیستی، زن شاهی. فردا میرویم امامه و بعد از آن میسپارمت دست امیناقدس خودش کار عقدت را تمام میکند.»
«تقریباً هر ایرانی که بتواند از عهده خرج آن برآید، حداقل روزی یک بار حب تریاک میخورد، و در ساحل خزر مصرف دو برابر مناطق دیگر است.»
منیر السلطنه یکی از همسران موقت اما بسیار محبوب ناصر الدین شاه قاجار بود که عکسی از وی در شب یلدا باقی مانده است.
زبیده کودک یتیمی بود که ناصرالدین شاه در یکی از سفرهایش در سال 1238 شمسی او را خرید و همراه خود به دربار آورد. اما ستارۀ اقبال او در حرمسرا درخشیدن گرفت و یکی از عوامل این اقبال گربهای به نام ببری خان بود!
ناصرالدین شاه به نوشتن خاطرات روزانۀ خود اهتمامی جدی داشت و این کار را در سفرهای دور و درازش هم ترک نمیکرد. خود او نام یادداشتهایش را «روزنامه» گذاشته بود.
یکی از مهمترین و بانفوذترین این خواجهها، شخصی به نام آغانوری بوده است. در اینجا توضیحات تاجالسلطنه را دربارۀ وضع و حال و وظایف آغانوری ملاحظه خواهید کرد.
رسانه های سوئدی از 50 سالگی سلطنت کارل گوستاو شانزدهم خبر داده اند و همین ما را به یاد ناصرالدین شاه قاجار می اندازد که یک روز مانده تا سلطان صاحبقران شدن به ضرب گلوله میرزا کرمانی از پا درآمد.
وکیلالتجار در مدت اقامت خود در رشت، میرزارضا کرمانی را پس از قتل ناصرالدینشاه قاجار، به هنگام فرار به باکو، در خانه خود اقامت داد.
در آستانه ۱۲۷مین سالروز ترور ناصرالدین شاه نوشته شدن نام شاهشهید برروی سنگهای کف حرم عبدالعظیم، به مانند سایر مدفونین آنجا به نتیجه رسیده و نام او بر تهیگورش نقش بسته شد.