معرفی بازی منچ

منچ یک بازی‌ رومیزی آلمانی است و نام منچ در ایران برگرفته از واژه نخست نام آلمانی این بازی (Mensch ärgere Dich nicht به معنای عصبی نشو مرد) است.

بازی منچ به سال‌های دور بازمی‌گردد. محل پیدایش این بازی در آلمان بوده‌است. این بازی توسط 'یوزف فریدریش' اشمیت (۱۹۰۸/۱۹۰۷) ارائه شده‌است.

قوانین

این بازی می‌تواند توسط ۲، ۳، یا ۴ بازیکن انجام شود. (یک بازیکن در هر یک از گوشه‌های صفحهٔ مربوط به بازی). هر بازیکن ۴ مهره خواهد داشت (تعداد کل مهره‌ها ۱۶ خواهد بود) که در ابتدا ۴ مهره در خانه‌های کناری قرار خواهند گرفت و بازیکنان باید مهره‌های خود را به انتهای بازی، یعنی ستون‌های عمودی یا افقی مربوط به خود (هم رنگ) برسانند و برندهٔ بازی فردیست که زود تر از دیگر بازیکنان موفق به تمام کردن مهره‌های خود بشود.

مهره‌ها به ترتیب و از بالا به پایین در خانه‌های انتهایی قرار خواهند گرفت و بعد از رساندن مهرهٔ اول نوبت به سه مهرهٔ دیگر خواهد بود و مهرهٔ دوم وارد بازی خواهد شد (به ترتیب تا تمام شدن هر چهار مهره) البته این روش بردن مهره‌ها به ترتیب در خانه‌ها در خیلی از مناطق رواج ندارد و عرف آن در ایران بدین صورت است که مهره‌ها را زودتر وارد خانه‌ها کنیم. حرکت در این بازی بر مبنای تاس ریختن است، تعداد تاس ۱ عدد می‌باشد.

آوردن عدد ۶ به معنای شروع بازی و در ادامهٔ بازی وارد کردن مهره‌ها خواهد بود، همچنین بعد از رخ دادن عدد ۶، بازیکن می‌تواند یک بار دیگر تاس ریخته و به همین ترتیب ادامه دهد. کسی نمیتواند چند مهره در محل امن ۶ قراد دهد. همچنین پریدن از روی مهره دیگر در 4 مهره خانه مجاز نیست و فرد باید عدد مناسب بیاورد و دانه دانه جلو برود.