اطلاعات تازه از شکست فلسفه "تراریخت" توسط "راهبر ۵۰ ساله"/ پنبه تراریخت رشته شد

«ام. اس. سوامیناتان»، تنها مدیر غیرآمریکایی، مؤسسه‌ی «ایری» تا زمان خودش بود. وی از سال 1982 ال 1988 میلادی، مسئولیت این مؤسسه را برعهده داشت. مدیریت یک فرد «هندی» در آن زمان واکنشهای زیادی در پی داشت؛ اما این انتخاب بی‌جهت نبود، و یک اقدام به‌شدت حساب‌شده به شمار می‌رفت. سوامیناتان از طرفی با برنامه‌های «انقلاب سبز» راکفلر (در موج دوم این برنامه در هندوستان) در دهه‌های 1960 و 1970 همکاری گسترده داشت و از سوی دیگر به‌دلیل تصدی مناصب رده بالا در وزارت کشاورزی هندوستان، به بانکهای ژنی این کشور نیز کاملاً دسترسی داشت.

ارتباط مستحکم سوامیناتان و نورمن بورلاگ، برای پیشبرد برنامه‌ی «انقلاب سبز بنیاد راکفلر» در دهه‌های 1960 و 1970 در هندوستان

100 سال با «بورلاگ»؛ مأمور «سرطان‌ساز» راکفلر

این دو فاکتور مهم - وفاداری به «برنامه» و دسترسی به هندوستان - برای بنیاد راکفلر بسیار پراهمیت بود؛ چه اینکه تنوع ژنتیکی گیاهی هندوستان از غنی‌ترین گنجینه‌های دنیاست؛ برای نمونه در زمینه‌ی برنج، به گفته خانم پروفسور «واندانا شیوا» - فعال زیست‌محیطی برجسته‌ی هندی - در این کشور، بیش از 20 هزار رقم برنج بومی وجود داشته، که به بنیاد راکفلر منتقل شده است.

اقدامات سوامیناتان البته به همین‌جا ختم نشد؛ او با خوش‌رقصی برای راکفلرها، تلاش کرد همین سناریو را علاوه بر هند به کشورهای دیگر نیز گسترش دهد. برای نمونه سند زیر نشان می‌دهد او در ایران نیز در سال 1983، معاهده‌ای را با عیسی کلانتری،‌ معاون آموزش و تحقیقات وقت وزارت کشاورزی منعقد نموده است.

تلاشهای او البته از سوی راکفلرها بی‌اجر و مزد نماند؛ وی ضمن اینکه به‌عنوان اولین برنده‌ی جایزه‌ی جهانی غذا(ی راکفلر)، و نیز یکی از 20 چهره‌ی برتر و تأثیرگذار آسیا در کل قرن بیستم، معرفی شد؛ جوایز متعدد بین‌المللی را نیز از آن خود کرده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی شخصیت سوامیناتان این مطلب را ببینید

یک توبه‌ تاریخی راهبر تراریخت در راکفلر

اما علی‌رغم این سابقه‌ی گسترده در ساخت و برکشیدن محصولات تجاری تراریخت در دنیا توسط سوامیناتان، او اکنون از سودمندی تجاری و همچنین امنیت این محصولات عقب نشسته است. وی طی هفته‌های اخیر در انتشار مقاله‌ای مشارکت داشت که در آن قید شده بود: ما درباره‌ی 1. بازدهی افزونتر، 2. کاهش آفت‌کشها و همچنین 3و ایمنی این محصولات دچار اشتباه شدیم.

سوامیناتان(چپ)، در کنار راجیوشاه، مدیرعامل راکفلر (وسط) و کنت مایکل کوئین، رئیس بنیاد جایزه‌ی جهانی غذا (راست)

اظهارات این پیشتاز تولید محصولات تراریخت، یک شکست بزرگ برای طرفداران تجارت و تولید محصولات تراریخت به شمار می‌رود؛ وی البته پس از انتشار این مقاله به‌شدت تحت فشار قرار گرفت؛ بطوری که (ضمن اینکه بر سه اشتباه مهم بالا مجدداً تأکید کرد)، گفت که تنها در تدوین «بخشهایی از این مقاله‌ی علمی» مشارکت داشته است!!

ترجمه‌ی کامل متن گزارش مجله‌ی «ساینس» از اظهارات او ذیلاً می‌آید.

"یک دانشمند کشاورزی اهل هند می‌خواهد از مقاله‌ی اخیر خود با موضوع «انتقاد از محصولات تغییر یافته‌ی ژنتیکی» دفاع کند. این مقاله بحثهای زیادی میان محققان ایجاد کرده است .«مونکومبو سمباسیوان سوامیناتان» وراثت‌شناسِ 93 ساله را با نام «پدر انقلاب سبز هند» می‌شناسند که در دهه‌های 1960 و 1970 انواع محصولات «پربازده» جدید را به کشاورزان کشور ارائه داد. همچنین موقعیتهای سطح بالای رهبری در سازمانهای ملی و بین‌المللی داشته است.

محققان ماه گذشته متوجه مقاله سوامیناتان در مورد علم کنونی شدند که به همراه «چنا کزاوان» - یک محقق مؤسسه تحقیقاتی سوامیناتان - نوشته شده بود. (1.)این مقاله پایداری ایمنی و کنترل محصولات تراریخت را زیر سؤال می‌برد. به گفته‌ی این مقاله، پنبه‌ی تراریخت، به‌عنوان تنها محصولی که در هند مجوز کشت دارد، نتوانسته به (2.)بالا بردن تولید و درآمد کشاورزان و (3.)کاهش استفاده از آفت‌کش‌ها کمکی کند. در این مقاله اهمیت غذایی بادمجان‌های تراریخت و انواع خردل هم مورد تردید قرار گرفته است. یک سری مطالعات هم پشتیبان این مقاله هستند.

دادگاه عالی هند در حال اعطای حق امتیاز به محصولات تراریخت بود که این مقاله باعث عقب کشیدن برخی دانشمندان هندی شد. مشاور اصلی علمی دولت هند در نامه‌ای به سوامیناتان نوشت این مقاله شدیداً غلط است و یک کلیت‌بخشیِ غیرعادی دارد. نتایج علمی به‌طور انتخابی حذف شده، ارائه شده، یا تغییر یافته‌اند.

بسیاری محققان هم از این مقاله سوامیناتان گیج شدند، چون مؤسسه تحقیقاتی او مشغول «معرفی محصولات تراریخت» بود. برخی محققان در توییتر و صفحه‌های شخصی خود نوشتند که سوامیناتان در برابر انتقادهای پر سر و صدا از محصولات جی ام ایمن است.

البته نظر او در مورد محصولات تراریخت نسبت به مقاله کمی متفاوت است. او عقیده دارد محصولات تراریخت برای برخی مصارف مفید هستند، ولی نه برای همه. مثلاً ایجاد محصولات تراریختِ مقاوم در برابر خشکسالی و دمای بالا، برای مقابله با تهدید تغییرات آب و هوایی مفید است، ولی مهندسی محصولات برای مبارزه با حشرات و قارچها در طولانی‌مدت خوب نیست چون محصولات با دگردیسی آفتها مقاومت خود را از دست می‌دهند.

او اشاره کرد یک نخ پنبه‌ی تراریخت، که حاصل یک ژن باکتری برای مقاومت در برابر آفات است، در برخی جاها خوب عمل کرده ولی در موارد دیگر این نخ جدید مشکلاتی دارد، درعوض آسیبهایی مثل خشکسالی و سیل، مقاومت ایجاد نمی‌کنند. اگر نمونه ای مقاوم در برابر آب دریا بسازید، پایدارتر است.

سوامیناتان گفت همکاری او در این مقاله مربوط به پاراگرافهای اول و آخر است. کزاوان که به نظر او یک دانشمند ممتاز است بقیه‌ی مقاله را نوشته ولی مشارکت او در این مقاله مبنی بر تأیید تمام نظرات کزاوان آن نیست. پیامی که سوامیناتان می‌خواهد بر آن تمرکز شود این است که دانشمندان باید در مورد تکنولوژیهای جدید و تأثیر شیوه‌ی استفاده‌ی آنها بر مصرف‌کنندگان مثل کشاورزان کوچک بیشتر تمرکز کنند.

او گفت:« نظر من واضح است. هر بار که فرصتی برای ایجاد یک ترکیب ژنتیکی جدید پیدا کردید، آن را عملی کنید ولی اولویت با سلامتی کشاورزان و مصرف‌کنندگان است. مردم نباید یک تکنولوژی را بپرستند هدفی را که آن تکنولوژی برایش ساخته شده قبول داشته باشند»."

منبع: تسنیم

728