همه چیز درباره باتری قلب

قلب در حالت طبیعی، هر دقیقه حدود 60 تا 100 ضربان دارد که به وسیله یک گره سینوسی دهلیزی در قلب تولید می‌شود. حال اگر به دلایلی این گره سینوسی اختلال پیدا کند یا در مسیر امواج الکتریکی داخل قلب اختلالی به وجود بیاید، ضربان قلب کاهش می‌یابد که در چنین شرایطی می‌توان از دستگاه ضربان‌ساز استفاده کرد.

باتری قلب یک دستگاه پزشکی با بار الکتریکی است.جراح شما برای کمک به مدیریت ضربان قلب نامنظمتان به نام آریتمی، آن را زیر پوست قرار می دهد. باتری های قلب مصنوعی مدرن، دو بخش دارند.

یک قسمت، که مولد پالس نامیده می شود، شامل باتری و لوازم الکترونیکی است که ضربان قلب شما را کنترل می کند.

بخش دیگر یک یا چند هدایت کننده است که منجر به ارسال سیگنال های الکتریکی به قلب می شود.

باطری قلب چگونه کار می کند؟

پیس میکر یا همان "باطری قلب" می تواند کندی ضربان قلب را تشخیص دهد و با فرستادن جریان الکتریکی یک ضربان طبیعی و منظم را برقرار کند. پیس میکر از قطعات کوچک کامپیوتری و یک باطری کوچک ولی با طول عمر طولانی تشکیل شده است.

پیس میکر در قسمت فوقانی سینه و یا شکم در زیر پوست تعبیه می شود. جریان الکتریکی که توسط پیس میکر تولید شده است از طریق سیمهای مخصوصی که به آن لید گفته می شود و در داخل قلب قرار می گیرند به عضله قلب هدایت می شود. این سیمها همچنین به پیس میکر کمک می کنند تا از چگونگی ضربان قلب آگاه شده و بتواند در موقع نیاز جریان الکتریکی لازم را بفرستد.

بعداز اینکه پیس میکر در بدن بیمار تعبیه شد پزشک می تواند با استفاده از "پروگرامر" آن را از خارج از بدن تنظیم نماید. پروگرامر یک کامپیوتر مخصوص می باشد که میتواند دستورات لازم را ازطریق امواج خاص و از روی پوست به پیس میکر منتقل کند. این عمل بدون درد می باشد و پروگرامر می تواند اطلاعات موجود در پیس میکر راجع به قلب بیمار را در اختیار پزشک قرار دهد.

چه کسانی به باطری قلب نیاز دارند؟

پزشکان، استفاده از این باطری ها را برای عارضه‌های بسیاری پیشنهاد می دهند. شایع‌ترین عارضه‌هایی که نیاز به باطری دارند، برادی کاردی و بلوک قلب هستند. در عارضه برادی کاردی ضربان قلب کندتر از حد طبیعی است.‌ انسداد قلب، زمانی رخ می‌دهد که یک سیگنال الکتریکی در مسیر حرکتش در قلب کند یا متوقف شود.

پزشکان در موارد زیر هم استفاده از باطری قلب را توصیه می‌ کنند:

- پیری یا بیماری قلبی که توانایی گره سینوسی برای تصحیح ریتم ضربان قلب را از بین برده باشد.

- بیماری که پیش از این برای درمان نوعی آریتمی به نام فیبریلاسیون دهلیزی تحت درمان قرار گرفته باشد.

- بیماری که باید برخی داروهای قلب مثل بتا بلاکر ها را مصرف کند؛ زیرا این داروها می‌توانند ضربان قلب را بیش ‌از اندازه کند کنند.

- بیماری که غش کند یا سایر علائم کندی ضربان قلب را داشته باشد.

- بیماری که دارای اشکال در عضله ی قلبی باشد که باعث شوند سیگنال الکتریکی خیلی کند از میان عضله قلب عبور کند.

- افراد مبتلا به برخی از بیماری‌های قلبی ارثی یا مادرزادی یا افرادی که عمل جراحی پیوند قلب داشته‌اند.

- کودکان، نوجوانان و بزرگسالان همگی می‌توانند از باطری قلب استفاده کنند.

تست‌های تشخیص آریتمی :

تست‌های زیادی برای تشخیص آریتمی‌ ها وجود دارد که ممکن است پزشک یک یا چند مورد از آن‌ها را توصیه کند که عبارتند از:

# نوار قلب

# هولتر مانیتورینگ

# اکوکاردیوگرافی

# مطالعه الکتروفیزیولوژی

# تست ورزش

انواع مختلف باطری قلب :

باتری قلب تک محفظه ‌ای یا تک حفره ای که حاوی یک کابل در محفظه بالا (دهلیز) یا محفظه پایین (بطن) قلب است.

باتری قلب دو محفظه‌ ای یا دو حفره ای که در آن از یک کابل در محفظه بالا و یک کابل در محفظه پایین قلب استفاده می‌شود.

باتری قلب سه محفظه ای یا سه حفره ای که در آن از سه کابل استفاده می‌شود: کابل اول در دهلیز راست، کابل دوم در بطن راست و کابل سوم در نزدیکی بطن چپ قرار می‌گیرد.

در مورد نوع باتری مورد استفاده، پزشک براساس وضعیت قلبی شما تصمیم ‌گیری می‌نماید.

پزشک حداقل آهنگ ضربان قلب را برنامه ‌ریزی می‌کند. هنگامی که آهنگ ضربان قلب پایین‌تر از میزان تعیین شده باشد، باتری پالس الکتریکی تولید می‌کند که از طریق کابل‌ها به عضله قلب می‌رسد و باعث انقباض قلب و ایجاد ضربان می‌شود.

جراحی کاشت باتری قلب چگونه است؟

باتری قلب به دو روش کاشت می‌شود:

- رویکرد اندوکاردی: متداول‌ترین روش جایگذاری باتری قلب همین روش است. پس از بی ‌حس کردن ناحیه تحت درمان، برشی در سینه ایجاد می‌شود تا باتری به همراه کابل‌ها وارد بدن شوند. کابل‌های باتری از طریق برش ایجاد شده وارد رگ شده و با هدایت دستگاه فلوروسکوپی به سمت قلب کشیده می‌شود. نوک سیم به عضله قلب وصل می‌شود و انتهای آن به ژنراتور وصل می‌شود و در حفره ایجاد شده در زیر پوست بالای سینه قرار می‌گیرد.

- رویکرد اپیکاردی: این تکنیک بیشتر در کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. نوک سیم به عضله قلب وصل میشود در حالی که انتهای آن به ژنراتور وصل شده و در حفره ایجاد شده در زیر پوست شکم قرار می‌گیرد.

اگر چه ریکاوری رویکرد دومی بیشتر از روش اول طول می‌کشد اما با تکنیک‌های کم تهاجمی تر می‌توان مدت زمان بستری در بیمارستان را کاهش داده و زمان ریکاوری را کوتاه‌تر کرد.

بعد از جراحی باتری قلب چه اتفاقی می افتد؟

باتری قلب شما برنامه ریزی می شود تا متناسب با نیازهای خاص شما عمل کند. بازدیدهایی با پزشک اغلب برنامه ریزی می شود تا اطمینان حاصل شود که تنظیمات باتری قلب درست هستند. شما می توانید آن شب به خانه بروید، یا می توانید یک شب در بیمارستان بمانید.

قبل از اینکه به خانه بروید، پزشک مطمئن خواهد شد که باتری قلب به درستی برای نیازهای قلب شما برنامه ریزی شده است.پزشک می تواند آن را کنترل کند.در طول یک ماه آینده باید از ورزش سخت و بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید.

همچنین ممکن است لازم باشد داروهای ضد درد را برای هر گونه ناراحتی مصرف کنید.هر چند ماه شما باتری قلبتان را با استفاده از تجهیزات ویژه ارائه شده توسط پزشک خود به یک خط تلفن وصل خواهید کرد.

به پزشک شما این امکان را می دهد که بدون نیاز به مراجعه به دفتر، اطلاعات را از باتری قلبتان دریافت کند. انتقال اطلاعات از راه دور را می توان در بازه های زمانی برنامه ریزی شده و یا در زمان هایی برنامه ریزی کرد که باتری یک هشدار را ارسال می کند، یا اگر شما نگران هستید می توانید یک متن را ارسال کنید.

فن آوری از راه دور به معنی مراجعه کمتر به دفتر پزشکتان است، اما شما هنوز نیاز دارید که پزشک تان برای معاینه عمومی ببینید.باتری قلب مصنوعی مدرن به اندازه دستگاه های قدیمی حساس نیستند، اما دستگاه های خاصی می توانند موجب تداخل با این باتری شوند.

افرادی که باتری قلب دارند چه کارهایی را نمی‌توانند انجام دهند؟

از پتوی برقی، پدهای حرارتی و مایکروویو در صورتی که تداخلی در عملکرد باتری قلب ایجاد نکند، می‌توانید استفاده کنید.

برای استفاده از گوشی موبایل باید آن را در سمت مخالف محل باتری قلب نگه دارید.

گوشی موبایل را نباید مستقیماً در مقابل سینه یا باتری قرار دهید.

باید از قرار گیری در معرض میدانهای قدرتمند الکتریکی و مغناطیسی مانند برخی تجهیزات صنعتی، امواج رادیویی قدرتمند ( امواجی که معمولاً در مجاورت ژنراتورهای الکتریکی بزرگ، برج‌های انتقال فرکانس رادیویی و نیروگاه‌های برق وجود دارد) و دستگاه جوشکاری قوسی اجتناب نمایید.

نمی‌توانید آزمایش‌های تصویر برداری که در آنها از رزونانس مغناطیسی استفاده می‌شود (ام آر آی) انجام دهید.

منبع: بیتوته

1980