امام حسن مجتبی(ع)

  • امام حسن مجتبی(ع) همانند سایر ائمه کریم است؛ یعنی ائمّه‌ قبلی نفرمودند او کریم است، بلکه آن‌قدر این کرامت در مدینه توسّط مردم تجربه شد و آن‌قدر کرامت دیدند؛ آن هم مردمی که متأسّفانه از محبّین اهل بیت(ع) نبوده و آزمایش‌شان را در حب اهل‌بیت(ع) پس داده و مردود شده بودند تا به امام حسن(ع) کریم اهل‌البیت(ع) گفتند.

  • امام حسن علیه السلام بسیار بردبار و شکیبا بودند. این صفت حضرت در برخورد با مشکلات و مصائب و نیز در روبه رو شدن با جاهلان و دشمنان بسیار آشکار بود.

  • تولیت آستان قدس رضوی در یادداشتی اینستاگرامی خبر داد و نوشت: صحنِ هدایت را به نام امام‌ حسن مجتبی(ع) تغییرنام ‌‎دهیم، تا جلوه‌ کوچکی باشد از سفره‌ پرفیضِ کرامت کریم اهل بیت(ع) در این ماهِ ضیافت‌الله.

  • از نگاه امام حسن(ع) تفسیر باید روشمند باشد و تفسیر به رأی حرام است. «من قال فی القرآن برأیه فأصاب فقد أخطاء؛ هرکسی درباره قرآن با رأی خود سخن گوید و به حق باشد، باز گناه کرده است.

  • امام حسن مجتبی(ع) ثابت می‌کند که توانسته کار خود را همچون صلح حدیبیه رسول گرامی اسلام (ص) پیش ببرد و به اعتبار ضعیف شده مومنان واقعی، قوتی دوباره بخشد .