بررسیهای مختلف نشان میدهد که با توجه به ساختار بی کیفیت مشاغل در ایران، اتکای یک سویه به نرخ بیکاری موجب گمراهی گسترده در فهم واقعیت میشود.
صندوق بینالمللی پول در مورد وضعیت بیکاری در کشورهای جهان، گزارشی را منتشر کرد.
مرکز آمار ایران در تازهترین دادههای سالانه خود، وضعیت نیروی کار در کشور را در سال ۱۴۰۲ منتشر کرده است. بر اساس این آمار تمامی شاخصهای بازار کار کشور به تفکیک سن و جنسیت اعلام شده است.
غمانگیز است که نظام آموزش عالی امروز ما با همه طولوعرض و بدنه تخصصی، علمی و آکادمیک خود، سرگرم توسعه و آموزش رشتههایی است که گفته میشود ۷۱.۴ درصد رشتههای وزارت علوم و ۵۹.۴ درصد رشتههای وزارت بهداشت بدون تقاضای شغل دولتی است.
تحلیلگران می گویند هوش مصنوعی میتواند ۱۲ میلیون نفر را تا سال ۲۰۳۰ مجبور به تغییر شغل کند.
با توجه به اینکه در نظام آموزشی ایران برابری جنسیتی وجود دارد و بیش از ۵۰ درصد بیکاران تحصیلکرده زن هستند، تنها یک سوم از جمعیت بیکار را زنان تشکیل میدهند.
بر اساس یک آگهی فوت یک فرد مشخص شد که پدر که بازنشسته اداره کل فنی پخش صداوسیما بوده سه پسر و یک دختر وی در این سازمان مشغول کار هستند درحالی که در اکثر خانواده ها بعضا سه تا چهار فرزند بیکار هستند.
استان «کرمانشاه» با ثبت نرخ بیکاری ۱۷.۴درصدی، بیشترین سطح این رقم را در بازه زمانی بررسی شده داشته است. این رقم نشان میدهد که در استان کرمانشاه از هر ۱۰ فرد جویای کار تقریبا دو نفر موفق به پیدا کردن یک کار شدهاند.
گزارشهای متناقضی درباره اینکه چه کسانی بیشتر در معرض خطر هوش مصنوعی هستند، منتشر شده است ولی اکثر این گزارشها روی چند شغل توافق دارند که ممکن است در سالهای آینده با ظهور هوش مصنوعی از بین روند.
در زمستان ۱۴۰۲ سهم جمعیت شاغل فارغ التحصیل آموزش عالی از کل شاغلان ۲۷.۸ درصد بوده است.