بیکاری در سال ۱۴۰۲ به روایت آمار و ارقام

در یکی از بخش‌های این آمار وضعیت بیکاری مردان و زنان به تفکیک سن انتشار یافته که نشان می‌دهد بیشترین سهم بیکاری مردان و زنان از کل جمعیت بیکار مربوط به سنین ۲۵ تا ۲۹ سال است. علت این اتفاق را می‌توان به دو دلیل جمعیت بالای حاضر در بازار کار و تجربه پایین کاری در افراد این گروه سنی نسبت داد.

همچنین افزایش سن مردان از ۶۵ سالگی به بعد و افزایش سن زنان از ۵۵ سالگی به بعد باعث کاهش سهم بیکاری این افراد به صفر درصد شده است که دلیل آن به افزایش تجربه کاری و اشتغال در شرایط اطمینان کامل بازمیگردد.

کاهش شدید نرخ بیکاری در زنان بالای ۵۰ سال

بررسی این آمار به شکل هرم سنی جمعیت بیکار نشان می‌دهد در مردان، بیشترین سهم بیکاری از کل مردان بیکار مربوط به سنین ۲۵ تا ۲۹ سال بوده است. طبق این آمار ۲۳.۲ درصد از مردان بیکار در سال ۱۴۰۲، در سن ۲۵ تا ۲۹ سال قرار گرفته‌اند. با افزایش سن مردان از ۲۹ سال به بالا، به مرور نرخ بیکاری کاهش پیدا کرده و در سنین ۶۵ سالگی به نزدیک صفر می‌رسد.

همین آمار برای زنان نیز قابل بررسی است. بیشترین سهم بیکاری زنان نیز همانند مردان مربوط به سنین ۲۵ تا ۲۹ سال است. طبق این آمار ۲۹.۵ درصد از زنان بیکار در سال ۱۴۰۲ در سن ۲۵ تا ۲۹ سالگی قرار داشته‌اند. زنان نیز همانند مردان با افزایش سن از ۲۹ سال به بعد، کاهش نرخ بیکاری را تجربه می‌کنند. اما این کاهش در نرخ بیکاری به مرور اتفاق نیافتاده و با شتاب بیشتری نسبت به مردان در سنین ۵۵ سالگی به صفر درصد نزدیک می‌شود. طبق این آمار زنان بالای ۵۵ سال تقریبا نرخ بیکاری صفر درصد را تجربه می‌کنند.

این روند نزولی در مردان و زنان بخشی به دلیل افزایش تجربه با افزایش سن ایجاد شده است. به عبارتی زمانیکه سن افراد بالا می‌رود تجربه کاری افراد بیشتر می‌شود و در نهایت نرخ بیکاری نیز کاهش می‌یابد.

بخشی از این بیکاری که در زنان به طور واضح قابل مشاهده است، کاهش در جمعیت فعال و کار کردن تنها در صورت قطعیت است. به عبارتی افراد از یک سنی به بعد وارد بازار کار نمی‌شوند مگر اینکه بتوانند به طور قطعی شاغل شوند؛ لذا در این گروه سنی عموما افراد جویای کار نداریم به همین دلیل نیز نرخ بیکاری در این سنین نزدیک به صفر است.