«در زندان بودم و با یک هموطن هم بند، ترانه «ایران ای سرای امید» از بلندگوهای زندان پخش شد، تا شنیدم زدم زیر گریه! همبندم گفت: چرا گریه میکنی؟ گفتم: شاعر این ترانه منم. گفت: پس تو که این ترانه را سرودی چرا در زندانی؟»
حذف کردن «سایه» در تصویری که تاریخی است و به جای او، در کنار فروغ و فریدون مشیری و خانم بهبهانی که همگی دیگر امروز نیستند و جایگزین کردن فردی دیگر چه معنا و انگیزهای دارد؟ این تحریف تاریخ به سود کیست؟
در قسمت سوم سریال «گناه فرشته»، تصویر شخصیت داستان در چند عکس معروف از چهرههای ادب و هنر در کنار آنها قرار داده شده است؛ بهجای چهرههایی شامل نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج و محمدرضا شجریان.
«یکی از افسوسهای من هنوز هم در این آخر عمر این است که ای کاش به جای شعر، یک اتفاقی میافتاد و من دنبال موسیقی میرفتم. شاید کمتر کسی باور کند ولی من وقتی یک ساز تنها را میشنوم، همراه این ساز، هزار آهنگ به عنوان هارمونی و کنترباس و کنترپوان و غیره در ذهنم ساخته میشود...»
یلدا ابتهاج دختر هوشنگ ابتهاج عکسی از علی نصیریان بر سر مزار سایه منتشر کرد.
امروز چهارشنبه ۲۳ شهریور، سنگ مزار و تندیس هوشنگ ابتهاج( سایه) در باغ محتشم رشت نصب شد.
شجریان برای سایه بلیت نمیفرستد و دوستی دیگر بلیت کنسرت او را به سایه میدهد. سایه زودرنج که از شجریان چنین توقعی نداشته بلافاصله شعری میگوید.
مراسم تشییع پیکر امیر هوشنگ ابتهاج معروف به سایه شاعر بزرگ و غزلسرای معاصر ایران صبح شنبه (۵ شهریور ۱۴۰۱) با حضور گسترده جمعی از اهالی فرهنگ در باغ محتشم رشت برگزار شد.
پیکر هوشنگ ابتهاج با حضور جمعی از مسئولان، مردم و اهالی فرهنگ و هنر در پارک محتشم رشت به خاک سپرده شد.
مراسم تشییع پیکر هوشنگ ابتهاج در مقابل تالار وحدت تهران آغاز شد.