چرا آن‌چه برای «آرمین ۲afm» اتفاق افتاد، برای دیگر رپرها، نمی‌افتد؟
«آرمین ۲afm»، خواننده موسیقی رپ، مدت زمانی طولانی را صرف کرد تا سرانجام توانست مجوز دفتر موسیقی ارشاد را به دست بیاورد اما چرا این اتفاق برای دیگر خوانندگان رَپ هم نسل او، رخ نداد تا بسیاری‌شان از وطن آواره نشوند؟
«ناز شستم» و «دوباره برگرد» با صدای آرمین زارعی یا آرمین ۲afm، ترانه‌سرایی و آهنگسازی او و تنظیم مسعود جهانی، تک‌آهنگ‌های تازه‌ای هستند که شرکت ترانه شرقی پس از اخذ مجوز برای این خواننده رپ منتشر کرده است. ترانه‌هایی که اگرچه به کارهای قبلی آرمین زارعی هنگامی که Dis Love (ترانه‌هایی با موضوع شکایت از عشق و تبدیل شدن آن به تنفر) می‌خواند نزدیک هستند، اما آن‌چه را هم باید برای گرفتن مجوز از دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت ارشاد رعایت می‌کردند، کرده‌اند. اتفاقی که بیش از هر چیز موجب ایجاد این پرسش می‌شود که آیا نمی‌توانستیم چنین شرایطی را برای دیگر خوانندگان هم‌نسل او نیز فراهم کنیم تا آواره کشوری دیگر نشوند و در وطن خود بمانند؟
آرمین زارعی در کنار دیگر متولدین اوایل و اواسط دهه شصت بخشی از نسل اول خوانندگان رپ فارسی را ساخت. بخشی که مضامین قطعات‌شان با بخش دیگرِ این نسل که روایتی انتقادی داشت، متفاوت بود. این نسل کسانی را هم شامل می‌شد که رپ‌خوان‌های خیابانی می‌نامیدندشان و همچنین کسانی چون یاسر بختیاری (یاس) که از ارزش‌های اجتماعی می‌گفتند. نسلی که بسیاری از آن‌ها یا از ایران مهاجرت کردند یا اگر در کشور خود ماندند نخواستند یا نتوانستند موفق به اخذ مجوز و رفتن زیر لوای دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت ارشاد شوند جز یک نفر؛ آرمین زارعی یا آرمین ۲afm. اتفاقی که می‌توانست برای دیگران هم بیفتد اگر خطوط قرمزمان در این حد تنگ نبود تا این‌گونه دست کم، رفتن از وطن یا ماندن برای‌شان نه به اجبار که به گزینه‌ای اختیاری تبدیل شود.
متن کامل این گزارش را در «آرمین ۲afm» چگونه «آرمین زارعی» شد؟ بخوانید.
منبع: خبرآنلاین
72
