محمدحسین پویانفر: نوحه «شب های دلتنگی»
کاش جانم بود قابل تا فدایب می شدم, کاش دستم می گرفتی خاک پایت می شدم کاش بودم گرد ره تا می نشستم در برت, کاش بودم خاک تا خاک سرایت می شدم.
کاش جانم بود قابل تا فدایب می شدم, کاش دستم می گرفتی خاک پایت می شدم کاش بودم گرد ره تا می نشستم در برت, کاش بودم خاک تا خاک سرایت می شدم.
نه می پسندم