هت‌تریک پلاتینی در کسب عنوان بهترین فوتبالیست جهان در ۳۶ سال قبل

میشل پلاتینی یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فرانسه است که با این تیم به افتخارات ریز و درشت بسیاری رسید. در چنین روزی میشل پلاتینی برای سومین سال پیاپی به عنوان بهترین فوتبالیست سال انتخاب شد. او در سالهای ۱۹۸۳، ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ بهترین بازیکن جهان شد.

او در المپیک ۱۹۷۶ در تیم فرانسه حضور داشت و ۲ سال بعد در اولین جام جهانی زندگی اش به میدان رفت. او به سنت‌اتین کمک کرد تا قهرمان لیگ فرانسه شود و سپس در سال ۱۹۸۲ به یوونتوس پیوست. در همین سال در جام جهانی اسپانیا به همراه فرانسه به مقام چهارم رسید و با ارائه بازیهای زیبا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد. پنج فصل طلایی را در یوونتوس گذراند و با این تیم به دو عنوان قهرمانی لیگ ایتالیا و یک قهرمانی اروپا دست یافت. او در ۳ سال پیاپی عنوان بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد که در نوع خود رکورد جالب توجهی است.

اوج هنرنمایی پلاتینی جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۴ بود که تیم فرانسه با ۹ گل او به مقام قهرمانی اروپا رسید. تیم ملی فرانسه در آن سال‌های طلایی خود در میدان همانند ارکستر هماهنگی بود که تکنوازی نابغه به نام میشل پلاتینی بر تارک آن می‌درخشید. گرچه فرانسه نتوانست تحت رهبری میشل به قهرمانی جام جهانی دست یابد ولی به عنوان پدیده‌ای استثنایی تیم ملی فرانسه را در سال ۱۹۸۴ به قهرمانی اروپا رساند. فرانسه در آن دوره از بازی‌ها، در پنج بازی روی هم ۱۴ گل به ثمر رساند که ۹ گل توسط پلاتینی به ثمر رسید. در آن زمان تیم ملی فرانسه با حضور پلاتینی، ژان تیگانا، آلن ژیرس، لویی فرناندز و ... پرقدرت ترین تیم اروپا بود و با این ترکیب عازم مکزیک شد تا افتخاری دیگر در جام جهانی به دست آورد.

در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک تیم فرانسه با رهبری پلاتینی موفق به حذف برزیل در یک چهارم نهایی شد؛ دیداری که زیباترین بازی تاریخ جام‌جهانی خوانده می‌شد. یاران پلاتینی در نیمه نهایی مغلوب آلمان غربی در ضربات پنالتی شدند تا پس از پیروزی بر بلژیک به عنوان سوم جام‌جهانی رضایت دهند.

پلاتینی اولین بار در ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۳ توسط کوپه گامباردلا به تیم ملی جوانان فرانسه دعوت شد اما به علت مصدومیت‌های پی‌درپی موفق به انجام هیچ دیداری نشد تا اینکه این طلسم در تابستان ۱۹۷۵ شکسته شد. پس از آن به تیم زیر ۲۳ ساله‌های فرانسه و تیم المپیک نیز دعوت شد. او در مسابقات مقدماتی المپیک ۱۹۷۶ مونترال و در دیدار مقابل تیم رومانی که منجر به پیروزی ۴ – ۰ فرانسه شد نمایش دلپذیری از خود به نمایش گذاشت و بدین ترتیب توانست برای اولین بار به تیم ملی بزرگسالان فرانسه تحت هدایت میشل هیدالگو راه پیدا کند.

رقابت‌های المپیک مونترال برای پلاتینی و هم تیمی هایش آغاز خوشایندی داشت. پیروزی آسان ۴ – ۰ مقابل مکزیک و گواتمالا (۲ گل پلاتینی) و کسب یک تساوی در مقابل رژیم صهیونیستی (تک گل پلاتینی از نقطه پنالتی) نوید حضوری موفق را می‌داد تا این‌که در مرحله یک چهارم نهایی در یک دیدار جنجالی و بحث برانگیز تیم ۹ نفره فرانسه در مقابل آلمان شرقی تن به شکست ۰ – ۴ داد و از دور رقابت ها کنار رفت .

در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۷ با پیروزی ۳ – ۱ فرانسه برابر تیم ملی بلغارستان در استادیوم پارک دوپرنس و با درخشش خیره کننده میشل پلاتینی تیم فرانسه به مسابقات جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین راه پیدا کرد . اما فرانسه با قرار گرفتن در گروهی مشکل توفیقی نیافت و در دور اول مسابقات حذف شد.

در تاریخ ۸ فوریه ۱۹۷۸ تیم ملی فرانسه در یک دیدار دوستانه در شهر ناپولی ایتالیا به مصاف تیم ملی ایتالیا رفت. در این دیدار پلاتینی دوبار موفق شد از روی دو ضربه آزاد دینو زف، دروازبان بی رقیب آن روزهای فوتبال جهان را مقهور هنرنمایی خود کند. نمایش این رخداد از تلویزیون ملی ایتالیا نام پلاتینی را بر سر زبان ها انداخت. پس از آن بود که تیم های پاری سن ژرمن و سنت اتین از فرانسه و بسیاری از باشگاه‌های بزرگ اروپایی مانند یوونتوس، اینتر، ناپولی، بارسلونا، والنسیا و آرسنال تلاش خود را جهت به خدمت گرفتن وی آغاز کردند.

از پلاتینی با ۳۵۶ گل به همراه زین الدین زیدان، دیگو آرماندو مارادونا، پله، یوهان کرایف و آلفردو دی استفانو به عنوان بزرگترین بازیکنان قرن بیستم نام برده می‌شود

در راه رسیدن به جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا کاپیتان پلاتینی نقش عمده ای داشت. یکی از مهم‌ترین آنها گلی بود که در پی یک ضربه آزاد در دیدار مقابل هلند ( ۲ – ۰ ) به ثمر رساند. فرانسه به مرحله نیمه نهایی جام راه یافت، جایی که می بایست در شهر سویا به مصاف آلمان غربی می رفت. این دیدار سراسر تماشایی و جذاب در پایان وقت های قانونی و اضافه با نتیجه ۳ – ۳ به پایان رسید. این درحالی بود که فرانسه ۳ – ۱ پیش بود. اولین گل این دیدار را پلاتینی از نقطه پنالتی به ثمر رساند. اما سرانجام این ضیافت ضربات پنالتی در پایان بازی بود که رای به شکست ۴ – ۵ فرانسه داد. پلاتینی این رویداد را تلخ ترین خاطره زندگی ورزشی خود می داند.

از دیگر رویدادهای مهم فوتبال ملی او مسابقات قهرمانی ملت های اروپای سال ۱۹۸۴ در کشور فرانسه بود که در این مسابقات در تنها ۵ مسابقه ۹ گل به ثمر رساند.

یک گل پیروزی بخش در دیدار افتتاحیه مقابل دانمارک و دو هت تریک متوالی مقابل بلژیک و یوگسلاوی ماحصل دور اول مسابقات بود.

یک گل بیاد ماندنی در نیمه نهایی، در شهر مارسی و در مقابل پرتغال (۳ - ۲) در وقت اضافی و یک گل زیبا در بازی فینال از روی یک ضربه آزاد که پس از برخورد به بدن لوئیس آرکونادا دروازه‌بان اسپانیا و دفع ناقص وی درون دروازه رفت، اولین عنوان قهرمانی بین المللی را برای فوتبال فرانسه به ارمغان آورد.

در مسابقات جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک پلاتینی در شرایط فیزیکی مناسبی قرار نداشت اما با این حال موفق شد دو گل حساس به ثمر برساند . اولی در مرحله یک هشتم نهایی و در مقابل ایتالیا که منجر به حذف زود هنگام مدافع عنوان قهرمانی رقابتها شد و دومی در مرحله یک چهارم نهایی و در مقابل برزیل در سالروز تولدش بود . (این آخرین گلی بود که او با پیراهن ملی کشورش در یک مسابقه رسمی به ثمر رساند) سپس برای دومین بار متوالی فرانسه نیمه نهایی جام جهانی را در مقابل آلمان غربی از دست داد و به کسب مقام سوم رقابت ها رضایت داد.

میشل پلاتینی آخرین و هفتاد و دومین بازی ملی خود را در تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۸۷ در خانه و در مقابل ایسلند انجام داد. این ۷۲ مسابقه در سال های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۷ انجام شد. در ۴۹ دیدار از مسابقات ذکر شده بازوبند کاپیتانی بر بازویش بود. او با ۴۱ گلی که به ثمر رساند رکورددار تیم ملی فرانسه بود، اما در نوامبر ۲۰۰۶ تیری آنری گلزن بین المللی فرانسه با به ثمر رساندن گل سی و نهم، خود را به پلاتینی بسیار نزدیک کرد.

از پلاتینی با ۳۵۶ گل به همراه زین الدین زیدان، دیگو آرماندو مارادونا، پله، یوهان کرایف و آلفردو دی استفانو به عنوان بزرگترین بازیکنان قرن بیستم نام برده می‌شود.

وی به عنوان بازیکن حرفه‌ای در تیم‌های باشگاه فوتبال نانسی٬ سن‌اتین و یوونتوس بازی کرده و در مجموع ۴۷۸ بازی ، ۲۶۵ گل به ثمر رسانده است.

دوران مربیگری

او پس از کسب لقب شوالیه در سال ۱۹۸۵ به مدت ۴ سال سرمربیگری تیم ملی کشورش را بر عهده گرفت. پس از آن نیز تجارب مدیریتی متعددی را تجربه کرد.

اولین بار نام میشل پلاتینی در دنیای مربیگری در تاریخ یک سپتامبر ۱۹۸۸ و در راس تیم ملی فرانسه مطرح شد. او جانشین هنری میشل سرمربی وقت تیم ملی فرانسه شد که مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا را بسیار بد شروع کرده بود. اما او نیز در ادامه راه توفیقی به دست نیاورد و تیم ملی فرانسه در میان تعجب همگان و در مصاف با تیم های یوگسلاوی و اسکاتلند از راه یافتن به جام جهانی باز ماند .

تا اینکه مسابقات مقدماتی جام ملت های اروپا ۱۹۹۲ سوئد از راه رسید. فرانسه در این مسابقات بسیار عالی ظاهر شد و موفق شد با یک درخشش خیره کننده تمامی هشت مسابقه گروهی خود را با پیروزی پشت سر بگذارد. حتی دیدارهای مقابل اسپانیا و چکسلواکی در خانه حریفان، پس از ثبت رکورد ۱۹ مسابقه بدون شکست تیم پلاتینی به استقبال مسابقات نهایی شتافت. اما نوار موفقیت های پلاتینی در این مسابقات دوامی نیافت و در دور اول از ادامه مسابقات باز ماند. این پایان دوران مربیگری میشل بود.