مرتضی رضایی؛
بهدادسلیمی! پای همه ما زیر وزنههایی که زدی لرزید
۴ سال پس از اتفاقاتی که در ریو برای بهداد سلیمی افتاد این وزنهبردار ایران پرده از راز بزرگی برداشت.
این یک خط را ۴ سال پیش دقیقا همان شبی که حق بهداد سلیمی را در ریو خوردند نوشتم. «پای ما زیر وزنه هایی که زدی لرزید.همه ایران دیدند که چطور مدالت را دزدیدند.» دقیقاً در المپیک ریو.آنجا در سالن بودم.وقتی سه داور چراغ سفید دادند قند در دل همه ایرانی ها آب شد.سالن را که دیگر نگویید منفجر شده بود.اما این خوشحالی فقط چند ثانیه دوام داشت. هیأت ژوری وارد عمل شد،حکم داوران را شکست و وزنه ای که بهداد زده بود خطا اعلام شد. هیأت ژوری ای که روز مسابقه به یکباره اعضای آن تغییر کردند! کارشناس داوری در وزنه برداری نیستم اما وزنه زدن های زیادی را در عمرم از نزدیک دیده ام.وزنه هایی که خیلی از آنها خطا بوده است اما برای اینکه مثلا رکوردی در دنیا شکسته شود داوران زیاد سخت نمی گیرند.بااین حال جنس اتفاقی که برای بهداد افتاد متفاوت بود.ارتباطی به مسائل فنی نداشت و همان زمان هم حرف خیلی ها این بود: «نگذاشتند بهداد طلا بگیرد.»
۴ سال از آن شب شوم گذشت تا خود سلیمی در لایو اینستاگرام از این مسئله پرده برداری کند و بگوید:«یکی از مسئولان کمیته ملی المپیک به خودم گفت که آیان (رییس فدراسیون جهانی) گفته بود که اجازه نمی دهند من طلا بگیرم.»
این اظهار نظر بهداد واکنش های زیادی را به همراه داشته است.از شاهرخ شهنازی دبیر کل اسبق کمیته ملی المپیک تا سجاد انوشیروانی که آن زمان سرمربی تیم ملی بود.آنها به نوعی حرف هایی که سلیمی زده را تایید کرده اند و از دست های پشت پرده ای گفته اند که یک سری از آنها از سر لجاجت با رییس فدراسیون یعنی علی مرادی بوده است.شاهرخ شهنازی به صورت شفاف از این گفته است که: «تاماش آیان که مرد قدرتمند وزنه برداری جهان در سه دهه گذشته بود، مدتها با فدراسیون ایران و بطور مشخص با آقای علی مرادی زاویه داشت. او فکر می کرد علی مرادی به عنوان آلترناتیو برای جایگزینی او تلاش میکند و یا حد اقل تصور می کرد که با وی همراهی ندارد. عده ای هم بودند که آیان را تحریک می کردند. رییس وقت فدراسیون عراق از جمله این افراد بود.حتی یک بار هنگام انتخابات فدراسیون ایران نامه ای محرمانه به وزیر ورزش وقت ما نوشت و عنوان کرد که امیدوار است آقای مرادی رییس فدراسیون ایران نشود.»
بهداد سرمایه ای ملی بود و هست که می توانست دومین مدال طلایش را بگیرد.او اسیر اتفاقاتی شد که خودش هیچ نقشی در آن نداشت و فقط اشک هایی که آن شب ریخت خاطره تلخی شد برای ثبت در تاریخ.حالا هر چقدر هم که در داخل و خارج دنبال واکاوی برای اینکه حرکت های او خطا بود یا نه؟ باشند باید دوباره این حرف را تکرار کرد که بهداد سلیمی،آن شب در ریو،پای همه ما زیر وزنه هایی که زدی لرزید،مهم نیست حالا و پس از ۴ سال چه می گویند و مهم نیست که به راحتی قهرمانان خودمان را تخریب می کنند مهم این است که ماه هرگز پشت ابر نمی ماند و حقایق در نهایت یک روز آشکار می شوند.
منبع: خبرآنلاین
24