آبله مرغان در بزرگسالان؛ خطرناکتر از کودکان
آبله مرغان در بزرگسالان یک بیماری‌های عفونی و ویروسی است.
بیماری آبله مرغان اصولا در کودکان دیده می‌شود، اما آیا آبله مرغان در بزرگسالان هم رخ می‌دهد؟ آبله مرغان در بزرگسالان به چه صورت است و علایم آن چیست؟ راه‌های پیشگیری و درمان آن چگونه است؟ در این مقاله قصد داریم شما را با بیماری آبله مرغان در بزرگسالان آشنا کنیم و پاسخ سوالات به وجود آمده در ذهن شما را بدهیم. با ما همراه باشید.
آبله مرغان در بزرگسالان
آبله مرغان یکی از بیماری‌های عفونی و مسری بوده و عامل ایجاد آن ویروس "واریسلا زوستر" است. این ویروس به سرعت قابل پخش است. آبله مرغان می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود و انتقال آن از طریق سرفه کردن، عطسه کردن و یا از طریق بشقاب و لیوان مشترک صورت می‌گیرد. همچنین آبله مرغان از طریق تنفس قابل انتقال است. از دیگر راه‌های انتقال آبله مرغان، تماس با جوش است.
بیماری آبله مرغان بیماری خطرناکی محسوب نمی‌شود، اگر مراقبت‌هایی که لازم است انجام گیرد. آبله مرغان در کودکانی که سن زیر یک سال دارند و یا افرادی با سن بالاتر از ۱۳ سال، تهاجمی می‌شود و دیگر خوش‌خیم نیست. اگر فردی در بزرگسالی به آبله مرغان مبتلا شود بایستی سریعا به درمان بیماری‌اش بپردازد و مرتب پیگیر درمان باشد. در صورتی که یکی از علائم تنگی نفس و مشکلات ریوی را مشاهده کند و یا در ناحیه قفسه سینه احساس درد کند، بایستی به پزشک متخصص مراجعه کند. همچنین در صورت بروز خواب آلودگی، اختلال در سیستم عصبی از جمله هشیاری، بیماری آبله مرغان می‌تواند خطرناک شود. از طرف دیگر اختلال در سیستم مِفصلی و قلبی نیز می‌تواند در آبله مرغان در بزرگسالان بروز کند که البته احتمال آن کم است.
آبله مرغان در فصل پاییز و به ویژه در فصل زمستان بروز می‌کند. در زمان‌های گذشته این کودکان بودند که بیشتر به بیماری آبله مرغان دچار می‌شدند. اما امروزه آبله مرغان در بزرگسالان بیشتر بروز می‌کند و همچنین افرادی که در کودکی یک بار آبله مرغان را تجربه کرده اند، احتمال کمتری دارد که در بزرگسالی نیز به این بیماری مبتلا شوند. اما با وارد شدن ویروس آن به بدن، در گره‌های عصبی-حسی برای همیشه باقی می‌ماند و امکان دارد دوباره به صورت بیماری زونا فعال شود. این بیماری در کودکان خفیف است، اما در بزرگسالان شدت بیشتری خواهد داشت. به خصوص در مادرانی که باردار باشند، ویروس می‌تواند به جنین منتقل شود. همچنین بیماری آبله مرغان در افرادی که نقص ایمنی دارند و یا شیمی درمانی انجام می‌دهند خطرناک می‌شود.
علائم بیماری آبله مرغان در بزرگسالان
دانه‌های قرمز بر روی بدن که به تدریج تیره می‌شوند
سرفه‌های شدید
دانه‌های آبدار و ملتهب بر روی بدن
تب
سر درد خفیف
احتمال ایجاد درد معده
سرفه‌های شدید
خواب آلودگی‌های غیر طبیعی
ضعف سیستم
مشکلات عفونی
پیشگیری از ابتلا به آبله مرغان در بزرگسالان
در کشور ما واکسن بیماری آبله مرغان به صورت محدود یافت می‌شود. اما اگر امکان داشته باشد بزرگسالانی که به بیماری آبله مرغان در کودکی دچار نشده اند، واکسن بیماری آبله مرغان را تزریق کنند یک راه پیشگیری است. تزریق این واکسن به خصوص به بزرگسالانی که در سیستم ایمنی خود با مشکل مواجه هستند و یا افرادی که قصد دارند باردار شوند به صورت جدی توصیه می‌شود.
مواد طبیعی کاهش دهنده عوارض بیماری
در زمان ابتلا به بیماری، از مواد غذایی خنک و معتدل استفاده کنید که معده را شستشو داده، تب را پایین آورد و عوارض بیماری را کاهش دهد.
از آب خرفه همراه با سکنجبین استفاده کنید.
مصرف انواع سوپ‌ها و آش‌ها در این زمان مفید خواهد بود.
از لیمو شیرین، هندوانه و آب سیب استفاده کنید.
خاکشیر و تخم شربتی را در طی بیماری استفاده کنید.
استفاده از جوشانده عناب و لیمو ترش تازه، برای مدت ۲۱ روز و به صورت ناشتا، می‌تواند بیماری آبله مرغان را درمان کند.
می‌توانید برای کاهش خارش و حساسیت مقداری سدر و ماست را با گل ختمی و شاتره مخلوط کنید و این ترکیب را برای مدت یک ساعت بر روی پوست و محل مورد نظر قرار دهید.
برای از بین بردن جای آبله مرغان بر پوست، از روغن بابونه، عصاره آلوئه ورا و روغن شترمرغ استفاده کنید.
موارد منع مصرف در بیماری آبله مرغان در بزرگسالان
افرادی که به بیماری آبله مرغان مبتلا شده اند نباید غذا‌های سرخ شده و فست فود مصرف کنند و از مصرف غذا‌های بو دار و محرک به طور کلی خودداری کنند. این افراد بایستی از تحریک کردن نواحی که به آبله مرغان مبتلا شده اند در زمان حمام کردن خودداری کنند. لباس‌های مورد استفاده در زمان ابتلا به بیماری باید نخی، نازک و نرم باشد. حمام کردن با آب ولرم و استفاده از لوسیون‌های بدون بو نیز می‌تواند خارش پوست ناشی از بیماری آبله مرغان را تسکین بخشد.
منبع: ستاره
1980
