دانش‌آموزانی که برای ادامه تحصیل از طناب آویزان می‌شوند

اين روستا که به لحاظ محدوده جغرافيايي جزو استان کهگيلويه و بويراحمد محسوب مي شود داراي مدرسه نيست و دانش آموزانش مجبورند براي رفتن به مدرسه هر روز راه طولاني و سختي را تا روستاي انجو طي کنند و چون ميان اين دو روستا رودخانه قرار دارد تنها راه عبور از آن استفاده از وسيله اي به نام جره است که بربالاي رودخانه قرار دارد .تصور اينکه چگونه اين دانش آموزان براي رفتن به مدرسه از اين وسيله ارتباطي بربالاي رودخانه اي خروشان آويزان مي شوند و خود را به هزار مشقت وسختي به آن طرف رودخانه مي رسانند چندان آسان نيست چه برسد به اينکه در عمل آن هم توسط چند کودک بخواهد انجام شود.
حاتم خالدي رئيس آموزش و پرورش عشايري چهارمحال و بختياري در گفت وگو با جام جم آنلاين در اين باره اظهارداشت:در مجاورت روستاي انجو از توابع بخش مرکزي شهرستان لردگان روستايي قرار دارد که به لحاظ جغرافيايي متعلق به استان کهگيلويه وبوير احمد است .و بيش از دو الي سه خانوار نيز در آن زندگي نمي کنند .از آنجا که تعداد دانش آموزان اين روستا زير 5 نفر است بنابراين آموزش وپرورش استان نيز به لحاظ قانوني موظف به تشکيل مدرسه در اين روستا نيست لذا دانش آموزان اين روستا که تعداد آنها 2الي 3 نفر هستند مجبورند براي تحصيل به روستاي انجو مراجعه کنند .
وي افزود :ارتباط اين دو روستا به دليل وجود رودخانه با وسيله اي به نام جره امکانپذير است زيرا پلي بر روي اين رودخانه قرار ندارد.براي همين اين دانش آموزان مجبورند هر روز دو مرتبه از اين وسيله استفاده کنند.

خالدي با اشاره به اينکه عبور از اين رودخانه آن هم با آن وسيله بسيار خطرساز است گفت:خوشبختانه تا کنون مشکلي براي اين دانش آموزان پيش نيامده ولي بايد جلوي خطر را گرفت .لذا مسئولين ذيربط يا بايد براي ساخت پل اقدام کنند و يا حداقل با صرف هزينه بسيار اندک در حد 10 الي 15 ميليون تومان اين وسيله ارتباطي را ايمن سازي کنند.
وي در پاسخ به اين پرسش که چرا آموزش وپرورش استان در اين خصوص اقدامي نمي کند ،افزود:ايجاد يک راه ارتباطي مطمئن بر عهده آموزش وپرورش نيست و حتي چنين بودجه اي را هم ندارد بايد مسئولين وزارت راه در اين خصوص اقدامات لازم را انجام دهند.
به گفته رييس آموزش وپرورش عشايري چهارمحال وبختياري ، در سال تحصيلي جديد نيز امکان افزايش تعداد دانش اموزان اين روستا وجود ندارد زيرا درغير صورت آموزش وپرورش استان حتما براي احداث مدرسه اي در اين روستا اقدام خواهد کرد.
روستاي گاودانه که چند سال گذشته سوزه خبري رسانه ها شده بود يکي از روستاهاي کهگيلويه و بويراحمد است که به دليل فقدان يک پل عابر پياده برروي رودخانه مارون ،تمامي رفت و آمدهاي مردم به دهستان هاي قلعه گل و قلعه دختر از روي رودخانه آن هم با تله کابين دستي انجام مي شد. آز آنجا که حرکت اين تله کابين بايد توسط دست انجام مي شد لذا به هنگام عبور از رودخانه بسياري از اهالي روستا دچار حادثه قطع انگشتان دست شده بودند که خوشبختانه با رسانه اي شدن اين موضوع مسئولين استان اقدام به ايمن سازي اين وسيله نقليه کردند.