«خندیدن» چطور باعث انقراض قبیله ای در گینه نو شد؟
اگر فردی به اختلال خندیدن پاتولوژیک یا بیمارگونه مبتلا باشد، می‌میرد.
مرگ ناشی از خنده، همان اتفاقی است که برای یک قبیله بومی در پاپوآ گینه نو رخ داد که تقریباً کل قبیله را از بین برد.
این وضعیت نتیجه مستقیم اعمال آدمخواری است و در میان یک قبیله بومی در پاپوآ گینه نو شایع بود.
یک اختلال عصبی نادر و غیر قابل درمان، در واقع می‌تواند شما را تا زمان مرگ بخنداند. این عارضه که به نام کورو نیز شناخته می‌شود، در میان مردم فور پاپوآ گینه نو رایج بود. باعث لرزش غیرقابل کنترل می‌شود و بیمار مستعد خنده‌های پاتولوژیک است.
این وضعیت اساساً نوعی انسفالوپاتی اسفنجی شکل قابل انتقال است.
انسفالوپاتی یک اختلال عملکرد یا بیماری مغزی که نتیجه پروتئین‌های غیر طبیعی یا پروتئین‌های پریون است. عفونت‌های باکتریایی، ویروسی یا قارچی نمی‌توانند باعث این بیماری شوند. یک فرد معمولاً در عرض یک سال پس از بلعیدن مغز آلوده می‌میرد.
دوره نهفتگی این بیماری می‌تواند از ۱۰ تا ۵۰ سال باشد. بنابراین، اگرچه آدم خواری در این جامعه در اوایل دهه ۱۹۶۰ متوقف شد؛ اما این بیماری تا سال ۲۰۰۹ ادامه یافت. پس از آن متوقف شد.
این بیماری، یک عارضه قابل درمان نیست و اگر بیمار به این بیماری مبتلا شود، قطعاً می‌میرد. در حال حاضر، تقریبا ۱۰ سال است که هیچ مورد شناخته شده‌ای وجود نداشته است.
