چند توصیه درباره سرخک

سرخک معمولا با نشانه‌های شبیه سرماخوردگی شروع می‌شود و سپس نشانه‌های پوستی در چند روز پس از آغاز بیماری بروز می‌کنند.

شناختن عوارض این بیماری ویروسی و بسیار واگیردار می‌تواند به آمادگی به موقع در برابر شیوع آن در میان اعضای خانواده‌ها یا در جامعه کمک کند.

"سازمان خدمات بهداشت عمومی انگلیس" نیز در این باره هشدار می‌دهد که اگر فرد هر دو دز واکسن "ام‌ام‌آر" (MMR) را دریافت کرده یا قبلا سرخک گرفته باشد، بعید است که نشانه‌هایش مربوط به سرخک باشد با این حال توصیه اصلی این است که با بروز علائم اولیه به پزشک رجوع شود.

چند توصیه‌ بهداشت عمومی درباره سرخک

به نوشته روزنامه ایندیپندنت، سازمان خدمات بهداشت عمومی انگلیس توصیه می‌کند کسانی که با بیمار مبتلا به سرخک تماس داشته‌اند به پزشک مراجعه کنند، آب زیاد بنوشند و کاملا استراحت کنند.

به توصیه کارشناسان می‌توان برای کاهش تب بالا نیز "پاراسیتامول" یا ایبوپروفن مصرف کرد اما همچنین هشدار می‌دهند که افراد زیر ۱۶ سال نباید آسپرین مصرف کنند.

سازمان خدمات بهداشت عمومی انگلیس همچنین به افرادی که سرخک دارند توصیه می‌کند که دست‌کم تا چهار روز از زمانی که اولین بار کهیر و لکه‌های پوستی ظاهر می‌شود به کودکستان، مدرسه یا محل کار نروند.

افراد بیمار نیز باید از تماس نزدیک با نوزادان، زنان باردار یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بپرهیزند.

نشانه‌های اولیه ابتلا به سرخک

نشانه‌های اولیه از احتمال ابتلا به سرخک شامل دمای بالای بدن، آبریزش یا گرفتگی بینی، سرفه یا عطسه و همچنین آبریزش همراه با درد و سرخیِ چشم‌ها هستند.

همچنین احتمالا چند روز بعد، دانه‌های سفید کوچکی داخل دهان - قسمت داخلی گونه‌ها یا لب‌ها - آشکار می‌شود.

انتظار می‌رود کهیر و جوش‌های لکه‌مانند و برجسته‌ای که معمولا خارش ندارند روی سطح پوست تمام بدن ظاهر شوند.

بعلاوه حدود یک هفته طول می‌کشد که نشانه‌های سرخک کاهش یابد.