بیماری های کبدی، علت ها و علائم
یک متخصص داخلی گفت: کبد نقش مهمی در سمزدایی و فیلتر کردن مواد زائد از بدن دارد، وقتی این عضو به دلیل یکیاز بیماریهای کبد خوب کار نمیکند میتواند منجر به عوارض جدی در سلامتی شود.
علی هادیانپور اظهار کرد: کبد شما یکیاز سختکوشترین اندامهای بدن است که به شما کمک میکند غذایتان را هضم، آنرا به انرژی تبدیل و آن انرژی را برای مصارف بعدیتان ذخیره کنید.
وی عنوان کرد: بیماری کبد، عبارتی کلی برای تمام عوارضی است که بر کبد اثر میگذارند و به تنهایی یک بیماری نیست.
هادیانپور با اشاره به اینکه علائم بیماری کبد بسته به علت اصلی میتوانند گوناگون باشند، تصریح کرد: یک سری از علائم، تقریباً مشترک بوده و در تعدادی از عوارض کبدی دیده میشوند، مانند زردی پوست و چشم، تیرگی ادرار، مدفوع رنگپریده یا خونی و یا سیاه، تورم قوزک پا، پا یا شکم، تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، خستگی مداوم و مزمن، احساس خارش در پوست و به راحتی کبود شدن بدن و ...
این متخصص داخلی با اشاره به اینکه هپاتیت ویروسی به التهاب کبد گفته میشود که یک ویروس علت آن است، ادامه داد: هپاتیت مُسری است اما همیشه هم علامت ندارد، یعنی بدون اینکه متوجه شوید میتوانید آن را انتقال بدهید یا بگیرید.
وی با اشاره به اینکه هپاتیت از طریق تماس با غذای آلوده، آب آلوده یا ترشحات بدن مانند خون و مایع منی منتقل میشود، تصریح کرد: تمام عفونتهای هپاتیت بر کبد اثر میگذارند و باعث تورم آن شده و اجازه نمیدهند عملکرد مناسب خود را داشته باشد.
هادیانپور با اشاره به اینکه این عفونتها ممکن است حاد یا مزمن باشند، بیان کرد: ویروس هپاتیت ممکن است سالها بدون ایجاد علامتی در بدن زندگی کند، در ابتدا ممکن است فرد متوجه علائمی مشابه آنفلوانزا شود اما به مرور زمان ممکن است علائمی مانند خستگی، کاهش انرژی یا ضعف عمومی، درد عضلات و مفاصل، شکم درد، تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، تیرگی ادرار و رنگ پریدگی مدفوع، یرقان بروز کند.
این متخصص داخلی با اشاره به اینکه یک کبد سالم معمولاً حاوی مقدار کمی چربی است، عنوان کرد: بیماری کبد چرب زمانی روی میدهد که چربی زیادی در کبد تجمع کند، کبدی که زیاد چربی دارد، ملتهب و متورم میشود که این التهاب میتواند باعث سیروز کبد شده و آسیب دائمی به آن بزند.
وی با اشاره به اینکه دو نوع بیماری کبد چرب داریم، تصریح کرد: کبد چرب الکلی که نتیجه مصرف بلندمدت الکل است، و کبد چرب غیرالکلی که علت خاصی ندارد اما تغذیه در برخی موارد نقش دارد.
هادیانپور با اشاره به علائم بیماریهای ژنتیکی کبد، تصریح کرد: ژنتیک در ابتلا به برخی از بیماریهای کبد نیز نقش دارد، عوارض معمول ژنتیکی کبد که میتوانند برای کبد مشکل ایجاد کنند شامل مواردی مانند هموکروماتوسیس ژنتیکی که باعث میشود بدن، آهن زیادی در کبد انباشته کند، بیماری ویلسون که باعث میشود کبد به جای اینکه مس را دفع کند آن را ذخیره کند، کمبود آلفا -۱ است.
این متخصص داخلی بیان کرد: علائم بیماریهای ژنتیکی کبد معمولاً مواردی مانند خستگی و افت انرژی، مفصل درد، شکم درد، کاهش اشتها، تورم شکم و پاها و یرقان است.
وی تأکید کرد: سیروز یا زخم کبد زمانی اتفاق میاُفتد که کبد شما با التهاب یا تورم آسیب دیده است، بیماریهای کبد خصوصاً کبد چرب الکلی و هپاتیت میتوانند در نهایت منجر به سیروز شوند اما نه به سرعت.
هادیانپور در رابطه با علائم بیماریهای خود ایمنی کبد، عنوان کرد: بیماری خود ایمنی بیماری است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافتهای سالم بدن حمله میکند، ازجمله بیماریهایی که باعث میشوند سیستم ایمنی به کبد حملهور شده و سبب التهاب و زخم میشوند، میتوان به کلانژیت صفراوی اولیه، کلانژیت اسکلروز اولیه و هپاتیت خود ایمنی اشاره کرد.
این متخصص داخلی در رابطه با علائم سرطان کبد، افزود: سرطان کبد به هر سرطانی گفته میشود که از کبد شروع شده باشد که معمولاً به آرامی گسترش یافته و ممکن است در مراحل اولیه متوجه علائمی نشوید، اما به محض بروز علائمی مانند کاهش اشتها، کاهش وزن بیدلیل، خارش پوست، یرقان، تورم شکم و پاها، تهوع، استفراغ و به راحتی کبود شدن بدن به پزشک خود مراجعه کنید.
وی بیان کرد: نارسایی کبد میتواند حاد یا مزمن باشد و معمولاً بعد از سیروز روی میدهد و عموماً در مراحل آخر بیماری کبد اتفاق میاُفتد، یعنی بعد از اینکه کبد بسیار آسیب دید و نمیتواند به عملکرد خود ادامه بدهد.
هادیانپور با اشاره به اینکه مصرف زیاد استامینوفن میتواند باعث بروز نارسایی حاد کبد شود که در طی یک دوره چند روزه یا چند هفتهای اتفاق میافتد، نه ماهها یا سالها، تأکید کرد: نارسایی حاد کبد به اندازه نارسایی مزمن کبد شایع نیست، اما بسیار جدی و خطرناک است.
این متخصص داخلی بیان کرد: بیماریهای کبدی که بدون درمان رها شوند میتوانند اثرات ماندگاری بر سلامتی شما داشته باشند، بنابراین اگر فکر میکنید بیماری کبد دارید، بهتر است در اسرع وقت با پزشک معالج خود صحبت کنید.