آرتروز، شایع ترین نوع "آرتریت" است
التهاب مفاصل که نام دیگر آن "آرتریت" است، عارضه‌ایست که در آن مفاصل دچار تورم، درد و محدودیت حرکتی می‌شوند و این التهاب، تاثیر مخربی بر مفاصل، بافت‌های پیرامون و سایر بافت‌های همبند می‌گذارد.
متخصصان با تاکید بر اینکه دو عارضه آرتریت و آرتروز که بعضا به جای هم به کار می‌روند، یکی نیستند و آرتروز در واقع زیرمجموعه و شایعترین نوع آرتریت است، متذکر می‌شوند: ممکن است در برخی موارد این دو بیماری با هم اشتباه گرفته شوند و این در حالیست که آموزش و اطلاع‌رسانی صحیح در مورد هر یک از آنها امری ضروریست چرا که به پیشگیری و درمان بهتر و موثرتر عارضه کمک می‌کند.
آرتریت، التهاب مفاصل است. این عارضه که گاهی ناشی از اختلال خودایمنی است اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. عوامل موثر در ایجاد آرتریت شامل آسیب مفصلی، متابولیسم غیرطبیعی، عوامل ژنتیکی، بروز عفونت‌ها و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن است.
شایعترین انواع آرتریت شامل اوستئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس هستند. در واقع هر نوع التهاب مفصلی شکلی از آرتریت محسوب می‌شود.
آرتریت می‌تواند مفاصل، ماهیچه‌ها، تاندونها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار دهد.
به گزارش سایت تخصصی «ای هاو»، تشخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد و درمان آن ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشک می‌توانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگی‌تان را داشته باشید.
اما آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است و طی آن، غضروف مفاصل به دلیل فشار فیزیکی مداوم تخریب می‌شود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز می‌کند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می‌شود.
هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهره‌ها و لگن شایع است.
آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، کاهش توان حرکت و کاهش توان ماهیچه‌ای می‌شود. اما باید بدانید که فعالیت و ورزش منظم می‌تواند غضروف‌ها را تغذیه کند.
بنابراین، عامل بوجود آورنده آرتریت همواره یک التهاب است اما آرتروز پیامِد یک مشکل فیزیکی و حاصل آسیب دیدگی عضوی است.
