چرا دانشجوها می‌خواستند سلف غذاخوری مشترک داشته باشند؟
یک استاد دانشگاه می‌گوید تلاش دانشجوها در برخی دانشگاه‌ها برای داشتن سلف غذاخوری مشترک حاوی یک پیام اعتراضی بود، نه این‌که آن‌ها صرفاً می‌خواستند کنار یکدیگر غذا بخورند.
در یکی دو ماه گذشته اعتراضات دانشجویی متاثر از فضای حاکم بر کشور بود، طوری‌که دانشجویان در برخی دانشگاه‌ها اقدام به مشترک کردن سلف‌های غذاخوری کردند یا در محوطه دانشگاه کنار یکدیگر غذا خوردند، اقدامی که حرف و حدیث‌های زیادی در بر داشت، و هر کسی از زاویه دید خود آن را تحلیل کرد؛ سید حسن موسوی چلک، استاد دانشگاه در تحلیل خود می‌گوید: «این دانشجوها که در کلاس درس باهم هستند، در پارک هم باهم هستند، باهم سفر علمی می‌روند، بنابراین موضوع آن‌ها از این اقدام صرفاً این نبود که در فضای سلف دورهم بنشینند؛ اقدام آن‌ها پیام داشت.»
او در پاسخ به این پرسش که پیامی که دانشجوها در تلاش برای مشترک کردن سلف غذاخورری داشتند چه بود بیان می‌کند: «خیلی ساده می‌خواستند بگویند وقتی ما در کلاس، کارهای علمی و کتابخانه کنارهم هستیم، اما در غذاخوری نمی‌توانیم کنارهم بنشینیم، مانند یک برچسب به دانشجوی دختر و پسر است؛ بنابراین رفتار آن‌ها یک پیام اعتراضی بود، اما خیلی‌ها پیام دانشجوها را نگرفتند و به آن‌ها مجدد برچسب زدند. این نگاه به دانشجو خیلی زیبنده نیست و امروز مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد.»
