آبله میمون در مقابل کرونا؛ شباهت‌ها، تفاوت‌ها و نگرانی‌های جهانی

آبله میمون  و ویروس  کرونا  هرچند که هر دو بیماری ویروسی هستند، اما از نظر ساختار ژنتیکی، نحوه انتقال و علائم بالینی تفاوت‌های قابل توجهی دارند. ویروس کرونا عمدتاً از طریق قطرات تنفسی منتقل می‌شود و می‌تواند به سرعت در جمعیت گسترده پخش شود. در حالی که آبله میمون بیشتر از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی، مایعات بدن فرد آلوده یا وسایل آلوده منتقل می‌شود.

قابلیت همه گیری آبله میمون

قابلیت همه گیری آبله میمون نسبت به ویروس کرونا کمتر است. ویروس کرونا به دلیل ماهیت انتقال هوایی و دوره نهفتگی طولانی‌تر، پتانسیل بیشتری برای ایجاد همه گیری گسترده دارد. آبله میمون به دلیل نیاز به تماس نزدیک برای انتقال، سرعت شیوع کمتری دارد. با این حال، در صورت عدم کنترل و گسترش تماس‌های نزدیک، این ویروس نیز می‌تواند به یک اپیدمی تبدیل شود.

اگرچه آبله میمون خطرناک است و می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند، اما به اندازه ویروس کرونا مرگ‌آور نیست. همچنین، به دلیل ماهیت انتقال، کنترل شیوع آن آسان‌تر از ویروس کرونا است. با این حال، نباید نسبت به این بیماری بی‌تفاوت بود و اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام داد.

چه عواملی می‌تواند به اپیدمی جهانی آبله میمون منجر شود؟+اقدامات دولت ها

عدم رعایت بهداشت فردی، سفرهای بین‌المللی، حضور در تجمعات بزگ و مکان های شلوغ، همچنین ضعف سیستم های بهداشتی کشور می تواند خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند. دولت ها نقش بسیار مهمی در کنترل و جلوگیری از شیوع گسترده انواع بیماری ها دارند بنابراین از جمله اقدامات موثری که دولت ها در زمینه جلوگیری از انتقال ویروس می توانند انجام دهند می توان به افزایش آگاهی رسانی عمومی، تقویت سیستم های مراقبت بهداشتی با استفاده از سرمایه گذاری مناسب و افزایش ظرفیت های آزمایشگاهی، توسعه واکسن ها و پیگیری درمان های جدید، ایجاد محدودیت برای سفرهای خارجی و نظارت بر بازار حیوانات وحشی و قاچاق اشاره کرد.

آبله میمون و ویروس کرونا هر دو تهدیدی برای سلامت عمومی هستند، اما ویژگی‌ها و میزان خطر آن‌ها متفاوت است. با رعایت بهداشت فردی، واکسیناسیون و همکاری با دولت‌ها می‌توان از شیوع گسترده این بیماری‌ها جلوگیری کرد.