15 درصد از دانش آموزان مدارس ایران به شپش مبتلا هستند/ توقف تولید داروی ایورمکتین در ایران مشکل ساز شده است

عمادی درمورد نحوه همه گیری شپش در بین کودکان گفت:«این بیماری از طریق تماس های مستقیم افراد با یکدیگر قابل انتقال است.  دانش آموزان  مخصوصا دختران، زمانی که با یکدیگر بازی می کنند، از شانه یکدیگر استفاده می کنند، دست به سر هم می زنند و... می توانند به راحتی شپش را به یکدیگر منتقل کنند. گاهی در مدارس شیوع شپش به حدی زیاد می شود که باید اقدامات جدی در این خصوص انجام شود.»

او افزود:«متاسفانه شپش هایی که در حال حاضر وجود دارند، به دلیل استفاده افراطی از بسیاری از دارو های شپش کش و مواد شیمیایی، مقاومت پیدا کرده اند. این موضوع سبب بروز دشواری در درمان این بیماری می شود. اما نکته ی مهم آن است که اگر والدین متوجه وجود شپش در سر فرزند خود شدند، نباید نگرانی و استرسی به خود راه بدهند. این بیماری کشنده، خطرناک و لاعلاج نیست و می توان با در نظر گرفتن تمهیدات و راهکار هایی این بیماری را کنترل و درمان کرد. درواقع درمان شپش مانند گذشته نیازی به تراشیدن موهای سر ندارد و می توان برای درمان آن از شامپوهای مخصوص استفاده کرد.»

اگر خانواده ها با بعضی از انواع مقاوم شپش مواجه شدند که علی رغم استفاده از این دارو های مختلف از بین نمی رود، می توانند از دارو های خوراکی مثل  ایورمکتین  استفاده کنند. عمادی اظهار کرد که در زمان همه گیری ویروس کرونا در ایران، تولید دارو های خوراکی مانند ایورمکتین افزایش پیدا کرد اما با اتمام دوره قرنطینه کرونا، تولید این دسته از دارو ها دوباره کاهش یافت و متوقف شد.

این در حالی است که مردم واقعا به این دارو ها نیاز دارند و تولید این دارو های اضطراری در شرکت های داروسازی ایرانی ضروری است. به دلیل توقف تولید این دارو مردم به روش های درمان سنتی شپش مانند استفاده از  سس مایونز  و  روغن زیتون  روی آوردند که روش های موثری برای از بین بردن آن هستند.

از آنجایی که شپش از نوع انگل های هوازی است و برای زندگی به موهای کودکان می چسبد، بهترین راه برای درمان این بیماری ایجاد فضایی است که تنفس را از شپش ها دریغ کند. خیس شانه کردن و آغشته کردن موها به برخی روغن ها و سس مایونز و کشیدن نایلون بر روی مو، توانایی تنفس را از شپش ها می گیرد و آنها را خفه می کند. انجام این عمل به طور روزمره و ماندگاری نایلون بر روی سر از شب تا صبح، تعداد بسیاری از شپش های مقاوم را نیز می کشد و بیماران را از این انگل نجات می دهد.

ارگان ها و نهاد هایی مانند مدارس و آموزش و پرورش هم در این خصوص نقش مهمی را ایفا می کنند. عمادی درمورد وظایف این نهاد ها در ریشه کن کردن شپش از سر دانش آموزان گفت:«در مدارس مربی های بهداشت وجود دارند که باید هر سال به صورت دوره ای، سر و موی دانش آموزان را معاینه کنند. 

مربی بهداشت  پس از تشخیص شپش در سر دانش آموز، وظیفه دارد به خانواده بیمار و والدین دانش آموزان سالم اطلاع دهد تا همگی یک دوره درمان برای کودکان خود انجام دهند.

از سوی دیگر مربیان موظف هستند هشدار های لازم در این زمینه را به دانش آموزان گوشزد و درمان را بر همه آنها اعمال کنند. زیرا اگر کودکی فاقد شپش باشد یا با انجام راه های درمانی بهبود یابد، در زمان مواجه با کودکان آلوده دوباره به این بیماری دچار می شود و یک بار ابتلا به شپش ایمنی برای بدن انسان ایجاد نمی کند.»