روزنامه اطلاعات :
عاملان استفاده از سرنگ آلوده برای بیماران دیالیزی، حتی یک عذرخواهی ساده نکردند
فوت هفتاد بیمار دیالیزی بر اثر تزریق با سرنگ آلوده، اگر همچنان وجدانی را برنمی‌آشوبد، باید هم به مسئولیت‌پذیری حضرات دارویی فاتحه خواند و هم به بی‌اثرشدن وجدان عمومی تأسف خورد.
روزنامه اطلاعات نوشت"بیمار دیالیزی، خود آن‌چنان درگیر و مبتلای رنج و درد است که سربار کردن رنجی مضاعف که به مرگش بینجامد- آن‌هم در این حد از سهل‌انگاری و تعهدناپذیری- نوبری تلخ و ناز شستی دل‌آشوب است.تا کنون نه عذرخواهی و پوزشی درخور شنیده شده و نه وعده‌ای به جبران این فاجعه داده شده؛ استعفای اهمال‌کاران که دیگر یک فانتزی فضایی و یک رؤیای تعبیرناشدنی است.
راستی را؛ اگر در یک جامعه‌ی بدوی- که آمارها یا شعارها در حوزه‌ی بهداشت و درمان، در حد ما نیست- این اتفاق افتاده بود، چه میزان تلاطم در بررسی و رسیدگی و مؤاخده و معاتبه‌ی اهمال‌کاران رخ می‌داد؟ مبادا ما در روزمرّگی‌های عادت‌شده، از ریزش و سایش و فرونشست زمین تا پویش و جوشش و فرسایش در تجمعات برای فرعیات زندگی، آن قدر بی حسّ یا مأیوس شده‌ایم، که فرقیمان نمی‌کند، هفت یا هفتاد یا بیشتر!؟ اصلا عدد و رقم می‌شناسیم؟
هفتادنفر، یعنی هفتاد خانواده؛ مادر و پدر و همسر و فرزند؛ هفتاد سوگ؛ یعنی چندهفتاد پیامد؛…و هفته‌ها همچنان خواهند آمد و خواهند رفت؛ و بی‌خبری و بی‌حسّی روی حسّمُردگی‌های قبلی خواهد نشست و همچنان در انتظار هفته‌ها و هفت‌ها و هفتادها؛ آیا این چرخه‌های معیوب را فرجام تدبیری خواهد آمد؟
به نظر می‌رسد که ورق‌زدن گذشته‌هایی از این دست نیز دیگر حساسیت‌زایی‌اش را از دست داده باشد؛ چرا که، قاعدتاً با وعده‌هایی در پیگیری‌های ناسرانجام و مؤاخذه‌هایی بی‌فرجام، این بار هم این بار سنگین را به منزل‌نرسیده زمین خواهیم گذاشت؛ خدا کند بار دیگر زیر بار نخوابیم؛ که ترجمه‌ی ضرب‌المثلی انگلیسی می‌گوید: گاه بار شتر بدان پایه می‌رسد که دیگر یک پر کاه، شتر را می‌خوابانَد!
ما مردن رو زندگی می کنیم هیچ حسی نداریم
وقتی طرف حقوقی در خور زحمات نگیرد حتمات بی تفاوت خواهد شد به کارش
همین موضوع نشان می دهد که اوضاع مملکت چگونه و چقدر بی در و پیکر هست.
اینم ماسمالی به شیوه کیهان،
سرنگ آلوده یا داروی آلوده
فکر کردن اگر اسم شرکت رو گذاشتن ثامن همه چیز اوکیه .یه مشت آدم فریبکار گند زدن به همه چی مردم .
مردمی دردمند که دردهای ریز را نخواهد فهمید مردمی افسرده که نای ناله هم ندارند چه خوب برنامه ریزی شده برای این مردم
سرنگ آلوده ؟؟؟؟ سرم هایی که شرکت وابسته تولید کرده و اجبار بیمارستان ها برای استفاده از سرم ها و داروهای شرکت مذکور باعث مرگ هزاران ایرانی میشه ولی شرکت به جایی وابسته اس که کسی جرات نداره چیزی بگه
عذاب وجدان های خفته روزی بیدار شده و خود کشی کرده مانند چندی پیش
مهم. مقاومت است که بیروز است
فک کنم همین روزاست همون دپر کاه به بار ایران اضافه بشه و...
رسد آدمی به جایی که حیوان هم نرسیده باشد!
با اوضاع مردن راحت شدن بدبخت ها. خدا بیامرزشون
دیگه به مردمه ایران امیدی نیست .. فقط به خبرهای بی خاصیت واکنش نشون میدن مثالشم حجاب و فلسطینه...
قدیما جان آدمی کرامت داشت خیلی براش ارزش قاعل بودنداماالان شده عینه جون یه گنجشک که پسربچه ای باکمان میزنه میکشتش یه آخ هم نمیگن یه سری به بیمارستانابزنید اصلا بمونی یابمیری براشون فرقی نمیکنه جوری تحقیرامیزباادم برخورد میکنن آدم احساس میکنه تواین ایران خودمون مهاجری....