مروری بر تبعات گران بودن قیمت خانه در پایتخت؛
40سال چیزی نخوری، می‌توانی یک خانه نقلی بخری / افسردگی جمعی در انتظار جوانان بی‌مسکن تهرانی
بر اساس داده‌های پایگاه آماری numbeo، تهران پنجمین شهر گران جهان به لحاظ مسکن است. این افزایش قیمت مسکن در تهران به این معنی است که خانوارها با درآمد فعلی برای صاحب خانه شدن باید 40 سال صبر کنند.
به گزارش خبر فوری ، هزینه زندگی در تهران هر روز بالاتر می‌رود. طبق گزارش فرهیختگان که بر اساس داده های پایگاه آماری numbeo نوشته شده، تهران پنجمین شهر گران جهان به لحاظ مسکن است. این افزایش قیمت مسکن در تهران به این معنی است که خانوارها با درآمد فعلی برای صاحب خانه شدن باید 40 سال صبر کنند. این 30 سال و 40 سال برای خانهدار شدن درحالی است که در برخی کشور‌ها و شهرهای مورد اشاره در این گزارش، زمان خانهدار شدن خانوارها بین دو تا چهار سال است.
براساس رده‌بندی این پایگاه داده‌ها، در نیمه‌اول سال‌جاری میلادی، از میان 458 شهر ارزیابی شده، نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوار در شهرهای آمریکا عمدتا با 2 تا 3 سال، بهترین شرایط را داشته و پس از شهرهای این کشور، شهرهایی از استرالیا، امارات، کانادا، مکزیک، نیوزلند و دانمارک قرار دارند که در آنها خانوار می‌تواند با پس انداز درآمد 3 تا 6 سال صاحب خانه شود.
درمیان شهرهایی که قیمت مسکن در آنها شرایط بحرانی دارد و کمتر خانواری از طبقه کم درآمد و حتی برخی خانوارهای طبقه متوسط می‌تواند با دو یا سه‌دهه پس‌انداز صاحب خانه شود، در رتبه‌های اول تا دهم شهرهای دمشق سوریه، شنژن چین، هنگ‌کنگ، پکن چین، تهران، بمبئی هند، شانگهای چین، گوانگژو چین، تاپیه تایوان و پنوم‌‌پن کامبوج قرار دارند ، به‌طوری‌که نسبت قیمت مسکن به درآمد در شهر دمشق 70.7، در شنژن 46.3، در هنگ‌کنگ 43.5، در پکن 41.6، در تهران 40.4، در بمبئی 38.2، در شانگهای 35.9، در گوانگژو 34.3، در تاپیه 33.5 و پنوم‌‌پن نیز33.3 است. به‌عبارتی در این 10شهر بین 33 تا 70 سال زمان نیاز است که خانوار بتواند با درآمد فعلی خود صاحب مسکن شود.
تبعات گرانی مسکن در تهران؛ پرورش وابستگان افسرده!
در افزایش قیمت مسکن تبیین‌های مختلفی ارائه شده است. اما آنچه در این گزارش برای ما مهم است نه علت این افزایش قیمت بلکه تبعات آن بر زندگی شهروندان تهرانی است. طبق تحلیل پایگاه numbeo زندگی شهری عموما با چند شاخص شناخته می‌شود. هزینه مربوط به هر کدام از این شاخص‌ها به خوبی نشان می‌دهد که فشار اصلی روی شهروندان یک شهر بیشتر در کدام زمینه است. در مورد تهران و هزینه‌هایش می‌توان جدول زیر را ارائه داد:
|
شاخص |
درصد هزینه |
|
رفت و آمد |
15.4 |
|
هزینه مسکن(اجاره، رهن یا خرید) |
34.3 |
|
ورزش و تفریح |
5.7 |
|
پرداخت قبوض(برق و آب و...) |
2.2 |
|
خرید مایحتاج(مواد غذایی) |
27.1 |
|
رستوران |
9.7 |
|
پوشاک |
5.6 |
این جدول به خوبی نشان می‌دهد که مسکن پرخرج‌ترین و پرهزینه‌ترین وجه زندگی ساکنان تهران است. این در حالی است که در شهرهای بزرگ شرقی و غربی وضع به صورت دیگری است. در توکیو خرید کالا و اجناس اصلی‌ترین بخش هزینه خانواده را شامل می‌شود و هزینه مسکن در رتبه بعد قراردارد. در مورد استانبول نیز دقیقا همین روند قابل مشاهده است. هزینه خرید خانوار در این شهر توریستی 33.3 درصد است در حالی که هزینه مسکن 19.6 درصد را شامل می‌شود.
حالا بیایید وضعیت شهر تهران را با پایتخت کشورهای همسایه مانند بغداد عراق مقایسه کنیم. در بغداد هزینه خرید مایحتاج 30.6 درصد و هزینه مسکن ( اعم از خرید و اجاره ورهن) 23.2 درصد را شامل می‌شود. وضعیت بیروت لبنان نیز بی‌شباهت به بغداد نیست. هزینه ماهیانه خرید در این شهر 30.9 درصد و هزینه مسکن 24.7 درصد است.
با بررسی جدول هزینه ماهیانه شهرهای بزرگ به این نتیجه می‌رسیم که تهران روندی خلاف بیشتر شهرهای بزرگ و پایتخت‌ها را دارد و هزینه و فشار اصلی اش روی دوش مسکن قرار گرفته است.
اما فقط این مساله نیست که اوضاع را برای تهرانی‌ها خطرناک کرده است. نداشتن مسکن مستقل می‌تواند تبعات بسیار زیادی داشته باشد چرا که قدم اول برای استقلال فردی و خانوادگی است. قیمت مسکن باعث شده بیشتر تهرانی‌ها مجرد مانده و تا سن بالا در خانه پدری بمانند. این اتفاق تبعات اجتماعی بسیار زیادی دارد که مهمترینش افسردگی است. حالا بیایید این عامل را با افزایش هزینه تفریحات و کمبود آن در پایتخت جمع کنیم. مقایسه هزینه ماهیانه تهرانی‌ها در زمینه تفریح و ورزش با سایر شهرهای بزرگ نتایج جالبی را به ما می‌دهد.
درحالیکه تهرانی‌ها 5.7 درصد درآمد ماهیانه خود را صرف تفریح و ورزش می‌کنند، این عدد در بیروت 7.7 و در بغداد 8.8 است. این عددها در حالی خود را به ما نشان می‌دهند که بغداد و بیروت با وضعیت سخت اقتصادی روبه رو بوده و هر دو شهر هم در سال های اخیر بارها شاهد اعتراضات اقتصادی مردمی بوده‌اند.
ما ژاپنی‌ها را به عنوان مردمی سخت‌کوش می‌شناسیم که به جز کار به چیز دیگری در زندگیشان فکر نمی‌کنند. با این حال، ژاپنی ها حدود 7.7 درصد درآمد ماهیانه خود را روی ورزش و تفریح خود و خانواده هزینه می‌کنند. این عدد در شهر استانبول نیز تقریبا به همین صورت است. ساکنین استانبول 7.2 درصد درآمد ماهیانه خود را خرج ورزش و تفریح می‌کنند.
نتیجه آمار هزینه شهری در تهران به خوبی نشان می‌دهد که تهرانی‌ها در یک خطر بزرگ قرار گرفته‌اند و آن عدم استقلال است. فرزندان به علت هزینه بالای مسکن ترجیح می‌دهند خانواده خود را تشکیل ندهند و همچنان با والدین خود زندگی کنند. این اتفاق خود زمینه‌ساز حوادث بعدی است. عدم استقلال به شدت باعث کم‌انگیزگی جوانان می‌شود و به علاوه آزادی و رفاه آنها را نیز کم می‌کند. هزینه کم تهرانی‌ها جهت تفریح و ورزش به خوبی این افسردگی فردی و کم‌انگیزگی را نشان می‌دهد. این الاکلنگ هزینه و نشاط وضعیت کنونی تهران است. وضعیتی که اگر به داد آن نرسیم ممکن است به زودی فاجعه‌آفرین باشد.
منبع: خبر فوری
38
فعلاارزانترین خانه وباارزش خانه قبر خانه اخرت مسولان قبره
مخاطب بایدها...
تبریک به بزرگان ایران زمین ! و تبریک به روحانیت شریف! که وعده ایران اباد و رفاه برای پابرهنه ها داده بودند کجایند انان که این وعده را دادند رفتند ببینند که چگونه سران پر فیس و افاده ایران کاری کردند که جوان ایرانی به جای زندگی باید ارزو هایش را به گور ببرد...
آفرین به آقای آخوندی علی برکتالله
افسوس ! آفتا ب مفهوم بی دریغ عدالت بود/آنان به عدل شیفته بودند/واکنون با آفتاب گونه ای آنان را/ اینگونه دل فریفته بودند. سرو شعر نو زنده یاد احمد شاملو
نتیجه حکومت دینی ومردم سالاری شده آشفته بازاری رنگارنگ اختلاس دشمن پروری دزدی وقاتل خاموش وجذاب حکومت تورم علی به برکت الاه
اگر مجلس واقعأ مردمی است چرا آقای آخوندی وزیر مسکن حضرت حجت الاسلام روحانی محترم را محاکمه نمی کندتحقیق وتفحس سریع از وزارت مسکن را انجام دهید
تازه کارهای مجلس کمی بالا پایین پریدن .الان دمشون گرم یه دست شدن امیدی نیست
اون بنده خدا که رفت به سمت مسکن گفتند کارهای پوپولستی انجام می دهد این آقا که اصلا کاری نکرد. اون موقع که پول داشتیم بذل وبخشش کردیم الان که پولی نداریم دولت دوزاری از هوا می زنه. آخر نفهمیدیم مرغ از تخمر مرغ است یا تخم مرغ از مرغ.
درود بر احمدی نژاد که با ۵ میلیون تومان چند میلیون نفر را صاحب خانه کرد و لعنت خدا بر کسانی که بعد از ایشان ملت خاصه جوانان و مستاجرین را به خاک سیاه نشاندند..
پدر من با ۶۴ سال سن و ۳۵ سال خدمت برا این مملکت بی صاحب الان با حقوق ۲تومن هنوز اجاره نشینه بخدا خیلی خجالت آوره
آیا میدانید حقوق یک کارمند که از صبح تا عصر که مشغول کار است بطور میانگین روزی صد و پنجاه تومان است در صورتیکه یک معاملات و املاکی با گذاشتن یک میز و صندلی و یک سماور و استکان نعلبکی بابت خرید و فروش یک در صد میگیرد یعنی یک آپارتمان چهار میلیاردی را چهل میلیون و یک مبایعه نامه اجاره برای واحد صد متری را که من شاهد بودم چهار میلیون توان پول گرفت . بی علت نیست که در هر کوچه و پس کوچه ای چندین معاملات و املاکی میبینیم . آقای روحانی چه کردی با ما ،شما پنج سال است که ساخت مسکن را متوقف کردی که مسکن انقدر گران شود که نمیتوانیم حتی نگاهش کنیم مردم جوان دارندکه خواهان ازدوج اند با کدام مسکن با کدام اجاره بها . دعای ما بدرقه راهتان که بیچاره مان کردی.
میخواستم چیزی بنویسم ولی دیدم چه فایده دارد مارابخیرتوامید نیست ...
ساخت بالای ۵ میلیون خانه برای مردم تو چکار کردی دکتر محمود احمدی نژاد!! وبعد اقایان لقب جریان انحرافی. ضدولایت فقیه.وهر انگی که فقط لایق خودشان هست به تو نسبت دادند. خدا از تقصیراتشان نگذرد.
اب را مفتی میکنیم خاک رامفتی میکنیم تحصیل را مفتی میکنیم همه چیز را مفتی میکنیم
برای سوار شدن بود
توهمه شهرها همینه
وقتی انقلاب شد گفتند زمین مال خداست و هر کسی روی آن کار کند مال اوست الان زمین تو یک محله متوسط تهران متری ۶۰ میلیون تومنه یعنی یک متر زمین معادل حقوق یک الی دو سال یک کارمند یا کارگر آن ثابت بمونه که چنین چیزی نیست علت گرانی بیش از حد مسکن فقط خود نظام است چون باعث شده که مجوز ساخت و ساز به زمینهای اطراف شهر ندهند به بهانه هایی مثل زمین مزروعی و تغییر کاربری ندادن وقتی آب برای کشاورزی نیست و چاهها خشک شده اند زمین کشاورزی به چه درد میخوره حداقل بزارند مسکن برای مردم شود این تغییر کاربری را به مردم عادی نمیدند به نور چشمیها و خودشون میدند وقتی زمین برای ساخت وساز در شهرهای بزرگ و اطراف کم شد و تقاضا زیاد شد قیمتها نجومی میشه و محتکران زیاد و مردم عادی بی خانمان نتیجه نظام نمیخاد مردم خانه دار باشند نمیخاد مردم در رفاه باشند والا شعار هر کس روی زمین کار کند مال اوست را کنار نمی گذاشت
از اهداف انقلاب درباره وضع معیشتی مردم چند تا عملی شده و الان مشاهده میشه؟!