چرا غرب باید نگاهش را به «بریکس» اصلاح کند؟

هفده سال پیش موقعی که این سازوکار به تازگی تاسیس شد، آمریکا و دیگر کشورهای غرب به آینده آن چندان خوش بین نبودند و آن را تحقیر می‌کردند اما توسعه این سازوکار تا امروز آشکارا آنها را شوکه کرده است. اما این به معنای اتمام نگاه تبعیض آمیز غرب به بریکس نیست. این نکته را می توان از گزارش‌های انتقادی رسانه‌های غربی دریافت.

این رسانه‌ها در پوشش نشست سران بریکس ژوهانسبورگ دوست دارند بر اختلافات داخلی کشورهای عضو آن متمرکز باشند مثلا به اختلافات بین چین و هند بپردازند. اما دقیقا در آستانه برگزاری این نشست، چین و هند دور جدید گفتگوی مرزی فرماندهان را آغاز کرده و سیلی محکمی بر شایع‌پراکنی رسانه‌های غرب زدند. مقامات آفریقای جنوبی نیز به شایعه پراکنی رسانه‌های غرب به منظور تخریب نشست سران ژوهانسبورگ اشاره کرده‌اند.

از سوی دیگر، رسانه‌های غربی اندیشه رقابت ژئوپلیتیک را وارد گزارشات خود درباره نشست سران بریکس کرده‌اند به گونه‌ای که برحسب رویکرد همیشگی «چین‌هراسی» خود، سازوکار کشورهای بریکس را به عنوان یک رقیب ژئوپلیتیک گروه 7 توصیف می‌کنند.

اما حقیقت این است که صف کشیدن 40 کشور برای پیوستن به سازوکار بریکس نشان داده با توجه به شرایط نامعلوم کنونی در سطح جهان، کشورها روز به روز بیشتر به اندیشه‌های مثبت مانند گشایش، فراگیری و همکاری برد-برد جلب شده‌اند؛ همان چیزی که نشست امسال رهبران کشورهای عضو بریکس بر آن تاکید دارد.

استمرار توسعه، کلید حل همه مشکلات مشترک کشورهای در حال توسعه است. به همین دلیل است که کشورها مخصوصا کشورهای در حال توسعه، تمایل بیشتری برای عضویت در بریکس نشان داده‌اند. به بیان ساده‌تر این سازوکاری است که بر همکاری و توسعه مشترک تاکید دارد، نه تقابل.

در حقیقت، بر عکس نگاه ژئوپلیتیک غرب به سازوکار بریکس، کشورهای بریکس حرفی از تقابل با غرب نمی‌زنند. به طور خلاصه باید گفت این غرب است که باید نگاه کج خود به بریکس را پایان دهد.