11 ماه و هزار بحران، حاصل دوران حکومت ضیایی
ضیایی در طول مدت 11 ماه مدیریت در فدراسیون والیبال روزهای پرتنشی را تجربه کرد و بحران های فراوانی را موجب شد.
روز جمعه وزارت ورزش با انتشار خبری نوشت «در اجرای قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان مصوب مجلس شورای اسلامی، با حکم مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و جوانان، زهرا موسوی مدیرکل امور زنان به عنوان سرپرست معاونت امور بانوان وزارت ورزش و جوانان و محسن آشوری و افشین داوری به ترتیب به عنوان سرپرستان فدراسیون‌های کاراته و والیبال تا زمان برگزاری انتخابات ریاست این فدراسیون ها منصوب شدند.»
براساس این خبر احمد ضیایی به پایان دوران مدیریتی خود رسید؛ مدیریتی که دوام زیادی نداشت، اما سراسر حاشیه بود. ضیایی حدود 11 ماه ریاست فدراسیون والیبال را برعهده داشت و در این مدت با فراز و نشیب‌های زیادی روبرو شد. او در همان روزهای ابتدایی مدیریتش در حالی که مدعی شده بود برای تغییر نیامده و دنبال اصلاح است، شروع به تغییرات کرد و با یک داس نامرئی تقریبا همه نفرات قبلی رو درو کرد تا افرادمدنظر خود را سر کار بیاورد. دبیرکل، رئیس سازمان لیگ، رئیس سازمان ساحلی، خزانه دار، مدیر روابط عمومی، رئیس کمیته روابط بین الملل، سرپرست تیم ملی و رئیس کمیته داوران فدراسیون والیبال از جمله سمت هایی بود که ضیایی در دوران مدیریتش تغییر داد؛ البته در این بین در شرایطی قرار گرفتند که مجبور به استعفا و برخی دیگر برکنار شدند.
این تغییرات که برخلاف صحبت‌های اولیه احمد ضیایی و با مشاوره‌های غلط بود موجب شد تا برخی‌ها از اهالی والیبال نسبت به این اتفاقات موضع‌گیری کنند. برخی از این جابجایی‌ها بسیار ضعیف و اشتباه بود، اما ضیایی با وجود هجمه‌هایی که به وی شد هیچگاه حاضر نشد اشتباهاتش را بپذیرد. از جمله این تغییرات که حرف‌وحدیث‌های زیادی را هم به همراه داشت می‌توان به انتخاب سرپرست سازمان لیگ تنها به دلیل سلامت اخلاقی، انتخاب یک مجری تلویزیون که مدرکی در زمینه اقتصادی ندارد برای کمیته بازاریابی فدراسیون و همچنین انتصاب مترجم سرمربی تیم ملی به عنوان رئیس کمیته روابط بین‌الملل اشاره کرد.
موارد تیره کارنامه مدیریتی ضیایی کم نیست؛ او برخلاف ظاهرش بارها نشان داد روحیه انتقادپذیری ندارد. پس از ماجرای لباس تیم ملی بانوان ضیایی در مصاحبه‌ای عنوان کرد کسانی که چنین مسائلی را مطرح می‌کنند «مرض» دارند! او که نحوه برخورد با اصحاب رسانه را هم به خوبی نمی‌دانست پس از بازگشت تیم جوانان از رقابت‌های قهرمانی آسیا، در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره قانون منع بکارگیری بازنشسته‌ها با ادبیاتی ضعیف این سئوال را به «بی‌ذوقی» خبرنگار نسبت داد. اینها تنها گوشه‌ای از عدم انتقادپذیری ضیایی بود و پس از مدتی تلاش کرد به کمک روابط عمومی خبرنگاران را گلچین کرده و تنها با برخی از آنها در ارتباط باشد که البته در این مسیر هم موفق نبود.
ضیایی در دوران کوتاه مدیریتش گاف‌هایی هم داشت که خیلی راحت به آبروی بین‌المللی والیبال ایران خدشه وارد کرد. او با کنفدراسیون والیبال آسیا و فدراسیون جهانی مکاتبه کرد تا محمود افشاردوست و محمدرضا داورزنی از سمت‌های بین‌المللی خود برکنار شوند. ضیایی در تلاش بود کرسی‌های جهانی و آسیایی را به نام خود و امیرحسین منظمی (دبیر فدراسیون والیبال) ثبت کند، اما درخواست‌های وی هیچگاه مورد موافقت قرار نگرفت.
آقای رئیس از زمان حضورش در فدراسیون بارها تلاش کرد تا میدان را برای حضور همشهریان و هم‌زبان‌هایش باز کند؛ جهانگیر سیدعباسی مربی اهل ارومیه از زمانی که ضیایی به عنوان رئیس انتخاب شد بارها نامش برای پست‌ها و سمت‌های مختلف مطرح شد، اما او سرانجام تنها کمتر از یک ماه سرمربی تیم ملی «ب» شد! ضیایی تیم ملی «ب» را برای حضور در بازی‌های آسیایی تشکیل داد و سیدعباسی را هم به عنوان سرمربی آن تیم منصوب کرد، اما ترکیب سیدعباسی و تیم ملی «ب» خیلی زود پاشیده شد تا شاگردان ایگور کولاکوویچ به اندونزی بروند. سیدعباسی با وجود اینکه با صرف هزینه‌های زیاد راهی دوره‌های مربیگری در اروپا شده بود حالا در هیچ تیم لیگ برتری هم فعالیت نمی‌کند.
از دیگر شاهکارهای مدیریتی ضیایی می‌توان رایزنی با چند مربی برای حضور در تیم ملی والیبال اشاره کرد؛ در شرایطی که شخص ضیایی قرارداد ایگور کولاکوویچ را تا 2020 تمدید و امضا کرده است، امیرحسین منظمی بارها اعلام کرد که باید با کولاکوویچ قطع همکاری کرده و یک سرمربی جدید انتخاب کنیم. آقای رئیس و دبیر فدراسیون بارها چنین ناهماهنگی‌هایی در صحبت‌های خود داشتند.
آقای رئیس در روزهای پایانی مدیریت خود برای ماندن پشت میز و نشست روی صندلی ریاست به هر ریسمانی چنگ زد، اما باید بپذیریم که همه برابر قانون یکسان هستند. قانون منع بکارگیری بازنشستگان عاملی بود که ترمز مدیر ناکارآمدی همچون ضیایی کشیده شود و حالا خانواده والیبال امیدوار هستند این رشته بتواند به مسیر درستِ خود بازگردد.
حالا دوران مدیریت ضیایی تمام شد؛ دورانی که خیلی‌ها را از والیبال دلسرد و دور کرد. رشته‌ای که چندین سال الگوی برنامه‌ریزی و موفقیت در ورزش کشور بود از داخل دچار تنش‌هایی شد که ضربه‌های سنگینی به آبروی والیبال ایران زد که شاید تا سال‌ها نتوان آنها را ترمیم کرد. والیبال می‌تواند یک بار دیگر عامل شادی یک ملت باشد، به شرطی که بخواهند!
منبع: فارس
2034
