رئیس سابق اورژانس:
حتی با جاده های ایمن، با خیل عظیمی از بدترین رانندگان روبرو هستیم
رئیس سابق اورژانس گفت: در خوشبینانهترین وضعیت و در بهترین خودروها و با بهرمندی از جادههای ایمن همگی ما با خیل عظیمی از بدترین رانندگانی روبرو هستیم که محصول عدم آموزش صحیح و آگاهسازی آنان از میزان خطراتی است که در هنگام رانندگی با آنها مواجه هستند، با آنها چه خواهیم کرد؟
هر روز تعدادی از افراد در جادههای کشور جان خود را از دست میدهند، این تلفات در روزهای تعطیل هم بیشتر میشود، از نوروز گرفته تا تعطیلات عید فطر، هر مناسبتی که سبب شود جادهها شلوغ شوند آمار مرگومیرها هم بالا میرود.
آنطورکه رسانهها گزارش دادند سردار سید کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی فراجا در آخرین روزهای فروردین امسال درباره تلفات جادهای گفت: «در حال حاضر به ازای هر ساعت تقریبا دو نفر یا به بیان دقیقتر ۱.۹ نفر جان خود را در تصادفات از دست میدهند و ۲۰ تا ۲۵ نفر نیز مصدوم میشوند.»
دراین میان کیفیت خودرو و جاده همیشه یکی از دلایل مرگ در تصادفات جادهای است، مسئلهای که پلیس بارها به آن اشاره کرده، مثلاً هادیانفر در همایش تجلیل از خادمان سلامت نوروزی گفت: «در نوروز تصادفی رخ داد که ۱۲ نفر فوتی داشت که خودروی حامل دو خانواده در محور سیستان رخ به رخ باهم تصادف کردند. اگر عکس دو خودرو را ببینید، تشخیص نمیدهید که چه نوع ماشینی است. خودرو باید از جان سرنشین دفاع کند.».
اما حالا سردار هادیانفر به مسئله دیگری درباره تلفات جادهای اشاره کرده است، او گفته که: «۴۳ درصد از فوتیهای تصادفات، در بیمارستانها جان خود را از دست میدهند و آن هم به این دلیل است که برخی از بیمارستانها به بخش «تروما» مجهز نیستند.»
درهمینباره دکتر محمودرضا پیروی، مدیر گروه سلامت در بلایا و فوریتهای دانشگاه علوم پزشکی شیراز و همچنین رئیس سابق اورژانس استان تهران و فارس در یادداشتی نوشت:
«علیرغم برخی از کاستیهای موجود در بخش بهداشت و درمان خدمات پزشکی در ایران در مقایسه با کشورهای همتراز پیشرفتهتر است. برای مثال پیوند اعضا، اعمال جراحی بسیار پیشرفته، رشد کم نظیر در اکتشاف و تولیدات دارو، تربیت هزاران متخصص و فوق تخصص در رشتههای مختلف پزشکی تنها گوشه کوچکی از پیشرفتهای صورت گرفته در بخش بهداشت و درمان است. سال گذشته در همین ایام بود که پلیس در بحث حوادث ترافیکی و عوامل زمینهساز انتقادات شدید خود را متوجه خودر روسازان کرد و اینکه چرا اکنون سراغ بحث تلفات در بیمارستانها رفته خود جای سوال دارد.
چنانچه بخواهیم به بحث شرح وظایف دستگاهها بپردازیم اگر نقش و مسئولیت پلیس در این زمینه بیشتر از خودروساز نباشد، یقینا کمتر نیست. چه خاصه وظایف دستگاههایی مانند وزارت بهداشت! میبایست برای ورود به مباحث تخصصی از جمله مقوله بهبود جراحات ناشی از حوادث ترافیکی نگاهی کاملا علمی و تخصصی داشته باشیم.
عدم توجه به عوامل زمینه ساز در پیشگیری و پرداختن به درمان خصوصا در بحث تروما نه تنها مشکلات را کاهش نخواهد داد بلکه روز به روز بر پیچیدگی آنها خواهد افزود. برخی از عوارضی که به دنبال تروماها مثل شکستگی قاعده جمجمه، پارگیهای شدید ارگانهای داخلی، جابجای قشر مخ و …… بوجود میآید بعضا آنقدر شدید است که هیچگونه دخالت پزشکی در هیچجای دنیا برای فرد صدمه دیده موثر نیست. با کمال تاسف این رویه که بهراحتی هر شخصی در هر موضوعی بدون علم و تخصص مربوطه اظهار نظر و دخالت میکند کار صحیح و پسندیدهای نیست بالاخص اینکه از سوی برخی از مسئولان امر باشد.
در حال حاضر به ازای هر ساعت تقریبا دو نفر یا به بیان دقیقتر ۱.۹ نفر جان خود را در تصادفات از دست میدهند و ۲۰ تا ۲۵ نفر نیز مصدوم میشوند
سال گذشته درهمین ایام جو پر حرارتی در کشور علیه خودروسازان و با محوریت پلیس براه افتاد و تا اندازه زیادی هم انتقادات مطرح شده درست بود، اما لازم است توجه مخاطبین محترم را به این نکته معطوف نمایم که نباید با پرداختن به یک یا چند عامل و سوق دادن همه نگاهها بهسوی آنها بقیه عوامل حوادث ترافیکی و تلفات جانی را که خسارات عظیم مستقیم و غیر مستقیم وارد شده از این باب به کشور و مردم را باعث میشوند، نادیده گرفت و در هیاهوی ایجاد شده برخی از اصلیترین عوامل را به ورطه فراموشی یا کم توجهی سپرد و از زیر بار مسئولیت در سایر حوزهها شانه خالی کرد.
خودرو و جاده ایمن شروط لازم هستند، اما به هیچ وجه شرایط کافی نیستند، در حوادث ترافیکی مثل هر معلول دیگری میبایست به تمام علتها خصوصا اساسیترین آنها توجه کرد. یکی از اصلیترین و مهمترین علتها عدم آموزش صحیح، بدون شبیهسازی خطرات و آگاه کردن رانندگان قبل از اعطای گواهینامه به منظور پیشگیری از بروز حادثه است که معمولا مغفول مانده و به آن توجهی نمیشود؟!
در خوشبینانهترین وضعیت و در بهترین خودروها و با بهرمندی از جادههای ایمن همگی ما با خیل عظیمی از بدترین رانندگانی روبرو هستیم که محصول عدم آموزش صحیح و آگاهسازی آنان از میزان خطراتی است که در هنگام رانندگی با آنها مواجه هستند، با آنها چه خواهیم کرد؟
مرحوم دکتر نوربخش رئیس فقید سازمان تامین اجتماعی و رئیس انجمن جراحان ارتوپدی ایران در تصادف رانندگی حین بازدید از گرگان در ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۷ و در یکی از ایمنترین خودروهای موجود در کشور (لندکروز) به رحمت ایزدی پیوست، از این دست موارد براساس آمار کم نیستند، حتما مسئولین محترم راهور و برخی دیگر از عزیزان از روند و نحوه اعطا گواهینامه در برخی از کشورهای توسعه یافتهای که موفق بهکاهش تلفات رانندگی شدهاند، اطلاع دارند و یا به احتمال زیاد از این مراکز بازدید داشتهاند که صد البته این موضوع زمانی مورد توجه قرار خواهد گرفت و نهادینه خواهد شد که این عزیزان یا سایر صاحب نظران و سیاستگزاران در این مقوله مجبور باشند در یکی از این کشورها گواهینامه دریافت کنند تا نحوه آموزش کافی به منظور درک شدت و میزان خطرات پیشرو در هنگام رانندگی را قبل از دریافت مجوز رانندگی کاملا لمس نمایند.
مسلما هیچ فردی از طبقه دهم یک ساختمان به پایین نخواهد پرید، چون خطر پیش رو برایش ملموس است. اما رانندگان ما نسبت به خطرات پیش رویشان آگاهی کافی و درک قابل لمسی قبل از بروز حادثه ندارند؛ لذا بدون توجه به آموزش کافی، شبیهسازی خطرات و نحوه صحیح استفاده از وسیله نقلیه، بسیاری از رانندگان حتی در ایمنترین خودروها و بهترین جادهها، خودشان و دیگران را به کشتن خواهند داد؟!
برای یک متقاضی در کشورهای کم تلفات روند دریافت گواهینامه ممکن است تا چندین سال به طول بینجامد یا حتی افرادی بعد از طی این مدت به هیچ وجه موفق به دریافت گواهینامه نشوند، اما نهایتا رانندهای موفق به دریافت مجوز میشود که کل این مراحل را گذرانده و مهارتهای لازم را کسب کرده باشد. آیا رانندگان ما در مراحل اخذ گواهینامه این مهارتها و اطلاعات ملموس را با شبیهسازی خطرات کسب میکنند؟!
توصیه میکنم عزیزان علاقهمند و محقیقین ارجمند در این مقوله تحقیق بفرمایند و تفاوت آموزشها، تمرینات و مراحل مختلف آگاه سازی علمی و عملی رانندگان قبل از اعطای گواهینامه و نحوه معاینات فنی دورهای خودروها در کشورهای موفق به کاهش حوادث و تلفات جادهای را با کشور عزیزمان مقایسه کنند تا اختلاف اساسی این روند آشکار و یکی از مهمترین و مغفولترین علتها که اگر مهمتر از ایمنی خودرو نباشد قطعا دست کمی از آن ندارد برای همگان روشن شود و دستگاههای مسئول در این زمینه با تغییرات لازم، دقت و نظارت کافی بر روند اعطای مجوز رانندگی را به عمل آورده و به وظایف خود در این باب عمل نمایند.
به نظر میرسد بهتر است که تمام دستگاههای مسئول قبل از تبلیغ و پرداختن به کاستیهای واضح و آشکار سایر دستگاهها، نسبت به انجام وظایف مهم و اساسی خود و رفع نواقص موجود اقدام کنند تا انشا الله هم خودرو و جاده ایمن و هم راننده مطمئن داشته باشیم. قطعا کم کاری و سو مدیریت در هیچ حوزهای اعم از پلیس راهور، خودروساز، وزارت راه، وزارت بهداشت و … پسندیده و مقبول نیست.»
خب معلوم است وقتی طرف معتاد شیشه ای است و با دادن رشوه گواهینامه می گیرد وضعیت بهتر از این نمی شود.در اروپا اگر کسی در حالت مستی رانندگی نماید و دستگیر شود به غیر از اینکه چند مدت میبایست به خاطر به خطر انداختن جان دیگران تشریف ببرد زندان, گواهینامه اش را نیز باطل می کنند.
چند میلیون معتاد شیشه ای و غیره در کشور داریم که بعد از مصرف مواد مخدر پشت فرمان می نشینند.بعضی وقتها توهم می زنند و خودروی روبرویشان را با دشمن اشتباهی می گیرند و با کله می روند توی کمر اون خودرو.
خداوکیلی رانندگی در جاده های ایران مثل رانندگی در خط مقدم جبهه است که هر لحظه میبایست انتظار حادثه ای را داشت.