رهایی از اعدام با بخشش پدر بزرگ و مادربزرگ

یلدا در جلسه محاکمه گفت‌: من و مادرم مدام با هم درگیری و اختلاف داشتیم. از او خواستم یک‌دانگ از خانه را به نام من سند بزند که نمی‌زد‌. او بیمار بود و به من رسیدگی نمی‌کرد‌. درگیری و اختلاف‌های‌مان زیاد شده بود‌. آن شب وقتی قلیان کشیدم پایم خورد به آن و زغال افتاد که سر همین موضوع با من دعوا کرد‌. جروبحث‌مان بالا گرفت‌. در نوشیدنی مادرم قرص ریختم و به او دادم که نوشید و بدحال شد.

با و که دوباره درگیر شدم، با آینه به سرش زدم و درگیری‌مان از سر گرفته شد. در ادامه ضربه‌هایی به سرش زدم، ولی او پاهایم را گرفت و می‌کشید که او را هل دادم و به در و دیوار خورد و روی پله‌ها افتاد. سرش شکسته بود‌. مانده بودم چه کنم .مادرم مرده بود‌. صحنه‌سازی راه انداخته، بیرون رفتم و بعد در تماس دروغین، آتش‌نشانی را به خانه‌مان کشاندم که آنها جسد را پیدا کنند و گمان ببرند مرگ او بر اثر سقوط از پله‌ها بوده. قضات حکم به قصاص وی دادند که این رای در شعبه ۴۱ دیوان‌عالی کشور تایید و پرونده به شعبه سوم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران ارسال شد. با گذشت بیش از سه سال از ماجرا، وقتی یلدا در یک قدمی اجرای حکم قصاص قرار گرفته بود با تلاش واحد صلح‌و‌سازش دادسرای جنایی تهران در دهه کرامت رضایت اولیای‌دم جلب شد.

محمدی، قاضی شعبه سوم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران با تایید این خبر گفت‌: مادربزرگ و پدربزرگ مادری، نوه خطاکار خود را در حالی بخشیدند که پسر مقتول هم خواهرش را به شرط پرداخت دیه به او بخشید.