می‌خواستم روح اخوان ثالث در سردیس‌اش نمود پیدا کند
یک طراح مجسمه گفت: سعی کردم در ساخت سردیس اخوان ثالث، جدا از لایه‌های ظاهری که بیشتر شبیه‌سازی است، بتوانم به روح و ویژگی‌های مخصوص این شخصیت دست پیدا کنم.
هادی ضیاءالدینی در حاشیه در اولین سمپوزیوم مجسمه‌سازی مشهد، در خصوص شرایط این سمپوزیوم بیان کرد: با توجه به این‌که اولین سمپوزیومی است که در مشهد برگزار می‌شود و برگزاری سمپوزیوم‌ها، نیاز به تجربه دارد، کمبودهایی وجود داشت که البته ما بیشتر احترام، محبت و زحماتی که مشهدی‌ها برای ما قائل شدند را احساس می‌کنیم و می‌بینیم.
این طراح و مجسمه‌ساز اظهار کرد: برگزاری این سمپوزیوم‌ها و بازدید از آن‌ها باعث می‌شود سؤالاتی درباره شخصیت‌هایی که سردیس آن‌ها ساخته شده‌است در ذهن بازدیدکنندگان که از اقشار مختلف و در سنین متفاوت هستند، ایجاد شود و این سؤالات انگیزه‌ای برای شناخت این افراد می‌شود و هم‌چنین ارزش‌ها را در ذهن افراد ماندگار می‌کند.
وی افزود: هم‌چنین می‌تواند انگیزه‌ای شود تا نسل‌های آینده تلاش کنند به درجه‌ای از خدمت‌گزاری برسند که مجسمه آن‌ها نیز ساخته شود؛ علاوه بر این‌ها، فضای هنری است که ایجاد می‌شود و می‌تواند تأثیر بسیار خوبی بر هنرجویان این شهر داشته‌باشد؛ به‌طوری‌که با حضور در این سمپوزیوم‌ها با مراحل و تکنیک‌های ساخت، آشنا می‌شوند، از تجربیات دیگران استفاده کرده و می‌توانند سؤالات خود را بپرسند.
این طراح مجسمه بیان کرد: بازدید از سمپوزیوم‌ها در این مرحله بیشتر به‌دلیل کنجکاوی و علاقه به مراحل ساخت مجسمه است و بازدید نهایی زمانی انجام می‌شود که آثار در معرض دید عموم قرار می‌گیرد و برای همیشه این ارتباط و حضور ادامه پیدا می‌کند.
ضیاءالدینی ادامه داد: خوشبختانه سردیسی که ساخت آن به من پیشنهاد شده‌است مربوط به اخوان ثالث است. سعی کردم در ساخت آن، جدا از لایه‌های ظاهری که بیشتر شبیه‌سازی است، بتوانم به روح و ویژگی‌های مخصوص این شخصیت دست پیدا کنم؛ در این راستا مطالعاتی نیز داشتم که این سردیس بازتابی از شخصیت درونی این شاعر بزرگ باشد.
این مجسمه‌ساز خاطرنشان کرد: با توجه به اطلاعاتی که من دارم قرار است این سردیس‌ها در ابتدای خیابان‌هایی که به نام شخصیت‌هایشان نام‌گذاری شده‌است قرار گیرند؛ صحبت‌های دیگری نیز درخصوص سردیس اخوان ثالث شده‌است که در کنار آرامگاهش نصب شود و من هم بیشتر با این مکان موافق هستم.
وی ادامه داد: به این دلیل که خیابان‌ها محل عبور ماشین‌ها است و نهایتاً مردم این مجسمه‌ها را از داخل ماشین و چندثانیه‌ای تماشا می‌کنند، ولی در آرامگاه فرصت تأمل وجود دارد. کارهای ظریف و مهمی مانند درونیات اشخاص که ما تلاش می‌کنیم آن‌ها را نمایش دهیم، فقط با تأمل و در زمان طولانی‌تری مشاهده می‌شود.
این طراح مجسمه تأکید کرد: پیشنهاد من برای تبدیل‌شدن فضای کشور به فضایی فرهنگی و هنری، ادامه‌دادن این سمپوزیوم‌هاست. این چیزی است که در خور کشورمان و در خور فرهنگ باستانی ماست.
منبع: ایسنا
2222
