ظرفیت‌های خالی و ضررهای میلیاردی در دانشگاه علمی کاربردی
آمارها نشان می دهد که ۸۰ درصد ظرفیت پذیرش دانشگاه علمی کاربردی در سال تحصیلی جدید خالی مانده است که این اتفاق قطعا ضرر مالی زیادی برای این دانشگاه در پی خواهد داشت.
آمار پذیرفته‌شدگان نهایی دانشگاه جامع علمی کاربردی نشان می‌دهد که بیش از ۸۰ درصد ظرفیت دوره‌های کاردانی و کارشناسی این دانشگاه خالی مانده است.
در دوره کاردانی از ۲۵۵ هزار ظرفیت تنها ۴۴ هزار صندلی پر شده است و در دوره کارشناسی ناپیوسته از ۲۶۴ هزار ظرفیت تنها ۴۲ هزار دانشجو جذب شده است. مجموع صندلی‌های خالی این دو دوره نشان می‌دهد که ۴۳۳ هزار صندلی دانشگاه جامع علمی کاربردی بدون دانشجو باقی مانده است.
با یک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت که این دانشگاه در جریان خالی ماندن صندلی‌ها حدود ۴۰۰ میلیارد تومان متضرر شده است و از ورودی‌های امسال تنها می‌تواند حدود ۷۰ میلیارد تومان درآمد کسب کند.
این در حالی است که امسال حدود ۴۰۰ هزار نفر از رشته‌های کاردانش و فنی و حرفه‌ای از مدارس فارغ‌التحصیل شده‌اند. البته شاید بسیاری فکر کنند چون تنوع دانشگاه‌ها آنقدر زیاد است که داوطلبان وارد آن دانشگاه‌ها شده‌اند. چون امسال دانش‌آموزان فنی و حرفه‌ای و کاردانش می‌توانستند در آزمون سراسری سال ۹۸ شرکت کنند.
کیفیت آموزشی در دانشگاه‌های مهارتی
با این وجود آمارها نشان می‌دهد که در دانشگاه‌های مهارتی مجموعاً حدود ۲۰۰ هزار نفر جذب شده‌اند و مشخص نیست که ۲۰۰ هزار نفر دیگر جذب کدام دانشگاه‌ها شده‌اند. علت این اقبال ناخوشایند شاید کیفیت نامناسب آموزش مهارتی در دانشگاه مهارتی علمی کاربردی باشد. پارسا که دانشجوی دوره کاردانی دانشگاه علمی کاربردی است می‌گوید: «در واحد ما هیچ آزمایشگاه و کارگاهی وجود ندارد و با اینکه پول واحد عملی را از دانشجویان دریافت می‌کنند اما آموزش عملی در واحد ما وجود ندارد.»
مرتضی دانشجوی دیگر دوره کارشناسی ناپیوسته دانشگاه علمی کاربردی معتقد است: «من شاغل هستم و تصمیم گرفتم که برای کسب دانش آکادمیک وارد دانشگاه شوم ولی بعد از اینکه وارد دانشگاه شدم نه تنها هیچ چیزی بر من افزوده نشد بلکه سطح مهارتی من کاهش پیدا کرد. چراکه استادان موضوعاتی را مطرح می‌کنند که تاکنون ما خلاف آن را در تجربه کاری آموخته بودیم.»
وی بیان می‌کند: «استادان دانشگاه‌های مهارتی باید در زمینه تخصصی خود مهارت کاربردی داشته باشند نه اینکه استادان این دانشگاه‌ها هم تئوری باشند.»
میلاد هم درباره کیفیت آموزشی در این دانشگاه می‌گوید: «آنقدر آموزش با واقعیت در دانشگاه علمی کاربردی متفاوت است مجبوریم مانند سایر دانشجویان کشور فقط به فکر نمره و گذراندن واحدها باشیم. در صورتیکه رسالت این دانشگاه این رویکرد نیست و فارغ‌التحصیلان این دانشگاه باید بتوانند مستقیماً وارد بازار کار شوند.»
تمرکز بر توسعه کمی آموزش باعث افزایش صندلی‌های خالی شد
پیش از این محمدحسین امید، رئیس دانشگاه علمی کاربردی درباره وجود صندلی خالی در واحدها و مراکز دانشگاه علمی کاربردی گفته بود: در گذشته بر توسعه کمی تمرکز کرده بودیم و این امر موجب افزایش صندلی‌های خالی شد. در سال گذشته حدود یک‌میلیون ظرفیت داشتیم اما در سال تحصیلی جاری این نسبت اصلاح شده است.
وی ادامه داد: در سال ۹۷ با کاهش شدید مواجه شدیم به دلیل این که نظام جدید آموزش و پرورش خروجی نداشت اما امسال با توجه به دانش‌آموختگان هنرستانی می‌توان امیدوار بود که میزان استقبال بیشتر شود.
متاسفانه آمارها نشان می‌دهد که موفقیتی در جذب دانشجو در دانشگاه علمی کاربردی نسبت به سال گذشته ایجاد نشده است. حال باید دید که مسئولان چه تدبیری برای تأمین هزینه‌های این دانشگاه در پیش خواهند گرفت؟
البته امید همچنین درباره ارتقای سطح آموزشی وعده داده بود: «در یک سال و نیم اخیر مدرسان قبلی را هم مورد ارزیابی قرار دادیم اگر مدرسی شرایط حداقلی را نداشته باشد، از گردونه تدریس در دانشگاه خارج خواهد شد.»
وی مطرح کرد: «برای مهر ۹۸ صرفاً مدرسانی در کلاس‌ها تدریس خواهند کرد که از این فرآیند عبور کرده باشند و تأییدیه هیأت جذب را داشته باشند. رئیس دانشگاه علمی کاربردی همچنین سابقه تحصیلی و تجربه مهارتی را از مولفه‌های مهم جذب مدرسین جدید در دانشگاه علمی کاربردی کشور عنوان کرده بود.»
مهم‌ترین شاهد این ادعاهای رئیس دانشگاه دانشجویان هستند و باید دید که نظر دانشجویان این دانشگاه بعد از گذراندن یک‌ترم تحصیلی چه خواهد بود شاید تا آن زمان گله شاکیان کیفیت در این دانشگاه کم و آموزش مهارتی به معنای واقعی خود در این دانشگاه نهادینه شود.
منبع: آنا
66
