نشست مهم در سازمان هوا فضای آمریکا (ناسا)
در جست و جوی ردپای «فرازمینی‌ها»
اوایل هفته گذشته وقتی خبر رسید بشقاب پرنده‌ها قرار است برای نخستین بار موضوع بحث نشست عمومی هیاتی از دانشمندان ناسا باشند، گل از گل خیلی‌ها شکفت.
ایالات متحده آمریکا تقریباً طی ٧٠ سال اخیر همواره وجود یوفوها را انکار کرده و اخبار مربوط به مشاهده بشقاب پرنده‌ها را زاییده تخیلات مشاهدان می‌خواند. برگزاری چنین نشستی آن هم برای نخستین بار و از سوی یکی از مهم‌ترین سازمان‌های حکومتی این کشور یعنی ناسا، به معنی آن بود که ایالات متحده گارد «بشقاب پرنده‌ها وجود خارجی ندارند» را پایین آورده و تلویحاً وجود بیگانه‌ها را به رسمیت شناخته است.
این به رسمیت شناختن البته به خودی خود ارزشی نداشته و ندارد زیرا معتقدان به وجود یوفوها، در هیچ زمانی برای تایید باورهای خود منتظر چراغ سبز واشنگتن نبودند. اما همین کوتاه آمدن خود مهر تایید دیگری خواهد بود بر همه فرضیاتی که تا پیش از این توسط همین دانشمندان پرافاده ناسا خیالات و مالیخولیا توصیف می‌شدند. نشسست کارگروه ویژه ناسا روز چهارشنبه هفته گذشته با موضوع بررسی اشیای پرنده ناشناس برگزار شد و البته به تمامی مطابق انتظارات عاشقان یوفو نبود.
مقام‌های ناسا در این نشست اعلام کردند تنها بخش کوچکی (بین ٢ تا ٥ درصد) از صدها مورد مشاهده شده از بشقاب پرنده‌ها طی سه دهه گذشته واقعا غیرقابل توضیح بوده‌اند. «غیرقابل توضیح» در اینجا یعنی: «شاید بشقاب پرنده بودند، شاید هم نبودند، معلوم نیست.» بنابر اعلام کارگروه ناسا، اکثر قریب‌به‌اتفاق اشیای پرنده ناشناس گزارش شده از سال ۱۹۹۶ میلادی به شکل «دایره‌های نورانی، کُره‌های گرد» به ابعاد کلی ٩٠ تا ٣٦٠ سانتی‌متر و «سفید، نقره‌ای، یا نیمه شفاف» توصیف شده‌اند. البته بماند که در این نشست فقط موارد غیرمحرمانه مورد بررسی قرار گرفت و به اطلاعات اصلی پرداخته نشد. آیا ناسا همچنان در حال پنهان‌کاری است؟
«یوفو»نگاری؛ از واشنگتن تا تهران
گزارش‌های مربوط به مشاهده «یوفو»ها (UFO مخفف شیء ناشناس پرنده) یا همان «بشقاب پرنده»ها، طی دهه ٤٠ تا ٨٠ میلادی جزو پرطرفدارترین مطالب رسانه‌ها به شمار می‌رفت. نمی‌شود کتمان کرد که امروز دیگر آن حساسیت و علاقه سابق نسبت به بشقاب پرنده‌ها و بیگانه‌های فضایی وجود ندارد، خصوصاً که صنعت سینما هر آنچه که از این موضوع در تخیل می‌گنجید را به روی پرده آورد و عطش کنجکاوان را تا حد بسیار زیادی سیراب کرد. اما به هر حال همچنان مطالعه گزارش‌های مربوط به مشاهده یوفوها، هرچند قدیمی و دیر و دور، جالب به نظر می‌رسد.
سقوط پرنده ناشناس | نیومکزیکو - ١٩٤٧
در تمامی گزارش‌های رسیده مبنی بر دیده شدن جسمی پرنده در آسمان، تا به حال هیچ موردی مانند حادثه رازول نیومکزیکو در سال ۱۹۴۷ میلادی جنجال به پا نکرده است. حامیان نظریه بشقاب پرنده ادعا می‌کنند ارتش آمریکا پرنده ناشناخته‌ای را که در این پدیده ساقط شد را ضبط کرده است. این رویداد جنجالی به خوبی تحت پوشش رسانه‌ای قرار گرفت و به یکی از پرمخاطب‌ترین‌ها در نوع خود تبدیل شد. ارتش آمریکا برای توجیه ماجرای سقوط پرنده ناشناخته اعلام کرد شیء ساقط شده یک بالون اکتشافی متعلق به برنامه‌ای طبقه‌بندی شده در زمینه هواشناسی بوده است.
مورد بشقاب پرنده | سیاتل واشنگتن - ١٩٤٧
خلبانان هواپیمایی که جهت کمک برای یافتن یک هواپیمای گمشده به پرواز درآمده بود مشاهده اجسام پرنده ناشناخته را در جنوب سیاتل به برج کنترل گزارش دادند. خلبان کنت آرنولد و کمک او مدعی شدند ۲۰ جسم پرنده را به صورت زنجیره‌ای در نزدیکی کوهستان رینیر دیده‌اند. رسانه‌ها بعدها این پرونده را «مورد بشقاب پرنده» نامیدند. آرنولد این اجرام را بشقاب‌هایی توصیف کرد که روی آب حرکت می‌کردند. ارتش آمریکا این اظهارات را توهم خلبان و کمک او خواند.
پرواز بر فراز کاخ سفید | واشنگتن - ١٩٥٢
بین ۱۲ تا ۲۹ جولای ١٩٥٢ میلادی، فرودگاه ملی واشنگتن و پایگاه هوایی اندروز روی صفحه نمایش رادار خود اجرام آسمانی ناشناخته‌ای را که در آسمان واشنگتن بر فراز کاخ سفید و پنتاگون با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت در حال پرواز بودند، مشاهده کردند. در چند نوبت تعدادی جنگنده برای شناسایی این اجرام پرنده به پرواز درآمدند، اما به محض نزدیک شدن، پرنده‌های ناشناس ناپدید و حتی از روی رادار محو می‌شدند. عاقبت در تاریخ ٢٩ جولای، یک کنفرانس خبری با حضور آدمیرال جان ای سامسفورد ترتیب داده شد و منابع رسمی اعلام کردند اختلالات آب و هوایی و دما موجب شده است تا نور زمین به درون ابرها ساطع شود و ابرها شبیه به اجسام شناور در آسمان به نظر برسند.
از کار افتادن خودروها | تگزاس - ١٩٥٧
سال ١٩٥٧ میلادی در لولند تگزاس موارد متعددی از مشاهده اجرام پرنده ناشناخته گزارش شد. تفاوت مورد لولند با بسیاری از موارد مشابه این بود که در جریان آن مشاهده ٨ شیء پرنده توسط تعدادی از اعضای پلیس این شهر گزارش شده بود. تعداد موارد اعلام شده توسط شهروندان بسیار بیش از این بود و هفته‌ای نبود که دفاتر پلیس شهر با گزارش‌های مردمی مواجه نشوند. یکی از معروفترین گزارش‌ها حاکی از این بود که خودروی شهروندان در پی ظاهر شدن جسمی درخشان به شکل ناگهانی از کار افتاده و موتور آن خاموش شده است. به اذعان راننده‌ها موتور خودروها پس از دور شدن این جسم ناشناخته مجدداً به صورت خوکار فعال شده است. نیروی هوایی ارتش آمریکا علت این پدیده را طوفان الکترونیکی عنوان کرد.
پرواز در اطراف مدرسه | ملبورن - ١٩٦٦
ششم آوریل ١٩٦٦ میلادی دانش‌آموزان یک مدرسه در حومه شهر ملبورن استرالیا متوجه فرود اجرام ناشناس در اطراف مدرسه شدند. با هیجان زده شدن بچه‌ها و هجوم بیش از ٢٠٠ دانش‌آموز به سمت مکانی که این اجرام فرود آمده بودند، پرنده‌ها دوباره به پرواز درآمده و با سرعت دور شدند. تنها اثری که از این اجرام بر جای مانده بود، شکلی دایره‌وار از علف‌های سوخته بود. در همان محدوده زمانی تعدادی از شهروندان و حتی ماموران پلیس نیز وجود این اجرام را در آسمان دیگر نقاط شهر تایید کردند. در نهایت ارتش استرالیا این اجرام ناشناس را هواپیماهای آموزشی ارتش اعلام کرد.
برخورد با موج شکن | نوا اسکوشیا - ١٩٦٧
در تابستان سال ١٩٦٧ میلادی جرمی بزرگ و ناشناس با موج شکن‌های بندر شاگ در ایالت نوا اسکوشیا (کانادا) برخورد کرد. با حضور نیروهای امداد، پلیس و نهایتاً ارتش، کوچک‌ترین اثر و مدرکی که ثابت کند جسمی فیزیکی با موج‌شکن‌های آسیب‌دیده برخورد کرده است به دست نیامد. همان زمان وجود اجسام پرنده نورانی و ناشناس در ایالت‌های اطراف طی تماس‌های مردمی به ثبت رسید و حتی در یک مورد، فرودگاهی کوچک موفق به رهگیری یکی از این اجسام در رادار خود شد. اما در نهایت وزارت دفاع کانادا پس از انجام تحقیقات و بررسی‌های متعدد، این واقعه را در ردیف پدیده‌های مرموز و حل نشده قرار داد.
پرنده ناشناس برابر فانتوم | تهران - ١٣٥٥
٢٨ شهریور ۱۳۵۵ خورشیدی، متعاقب گزارش‌های تلفنی مکرر ساکنان مناطق شمالی تهران مبنی بر مشاهده شیء پرنده ناشناسی بر فراز شمیران، دو فروند جنگنده اف-۴ پایگاه هوایی شاهرخی همدان به سمت تهران حرکت کردند. جنگنده نخست پس از رسیدن به تهران، هنگام نزدیک شدن به شیء ناشناس متوجه از کار افتادن آلات و وسایل ارتباط رادیویی خود می‌شود و به ناچار راه بازگشت به پایگاه شاهرخی را در پیش می‌گیرد. خلبان جنگنده دوم که به فاصله ١٠ دقیقه پس از هواپیمای اول پایگاه را ترک کرده بود، سعی می‌کند با نزدیک شدن به شیء ناشناس، با چشم و به وسیله رادار آن را ارزیابی کند. جدا شدن یک جسم نورانی دیگر از شی ء پرنده و حرکت آن به سمت جنگنده احتمال برخورد را بالا می‌برد، اما با فاصله گرفتن جنگنده از شی اصلی، جسم نورانی هم به سمت شیء پرنده باز می‌گردد. پس از فرود هواپیما، خلبان و کمک او مورد آزمایش پزشکی قرار می‌گیرند و هواپیمای آنها از نظر آلودگی رادیواکتیو بررسی می‌شود. آزمایش‌های پزشکی به طور متناوب برای ماه‌ها ادامه می‌یابند اماهیچ مورد غیرطبیعی در بدن خلبان‌ها مشاهده نمی‌شود.
حیات فرازمینی وجود ندارد
فقط زمین قابل سکونت است
فکر نکنید این حرفا کم کسی گفته ها .
نکند اینا که رو سرشون بشقاب پرنده دارند فرا زمینیند .حرفاشون که اینا میگه .