ربات‌های سرآشپز چه آشی برای ما می‌پزند؟
خودکاری شدن فرآیند پخت غذا متفاوت از خودکاری شدن هر مقوله دیگری است. غذا برای زندگی ضروری می‌باشد تغذیه کننده جسم و روح است در نتیجه نحوه دسترسی، تهیه و مصرف آن می‌تواند جوامع را به شکلی اساسی تغییر دهد.
آشپزخانه‌های خودکار تصاویر علمی - تخیلی سریال "پیشتازان فضا" نیستند. فناوری مقوله‌ای واقعی و جهانی است. در حال حاضر ربات‌ها برای برگرداندن برگر، سرخ کردن مرغ، درست کردن پیتزا، درست کردن سوشی، تهیه سالاد، پخت نان، مخلوط کردن موکتل و موارد دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. هوش مصنوعی می‌تواند دستورالعمل‌هایی را براساس سازگاری مولکولی مواد تشکیل دهنده یا هر چیزی که یک آشپزخانه در انبار دارد ابداع کند.
مفاهیم پیشرفته تری برای خودکارسازی کل آشپزخانه در دست اقدام هستند. از آن جایی که فناوری در ابتدا گران قیمت است اولین پذیرندگان فناوری‌های آشپزخانه مبتنی بر هوش مصنوعی رستوران‌ها و سایر کسب و کار‌ها خواهند بود. با گذشت زمان احتمالا قیمت فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به اندازه کافی برای بازار خانگی کاهش می‌یابد و احتمالا پویایی خانه و جامعه را تغییر می‌دهد. آیا فناوری مواد غذایی واقعا می‌تواند جامعه را تغییر دهد؟ بله، صرفا به تاثیر زمین لرزه‌ای مایکروویو نگاه کنید. با استفاده از آن فناوری به طور ناگهانی امکان پختن یک وعده غذای سریع صرفا یکنفره فراهم شد که علیرغم آن که می‌تواند یک مزیت باشد، اما همزمان یک مختل کننده اجتماعی نیز بوده است.
نگرانی‌های آشنا در مورد این فناوری شامل تاثیر بد روی تغذیه و سلامتی است. بدیهی است که راحتی ایجاد شده در پخت غذا پس از به بازار آمدن مایکروویو، غذا خوردن را از یک رویداد جمعی، فرهنگی و خلاقانه و یک عمل سودمند برای بقا تبدیل کرد به نوعی تغییر در روابط، سنت‌ها، نحوه کار افراد، هنر آشپزی و دیگر جنبه‌های زندگی.
به این فکر کنید که زندگی بدون مایکروویو تا چه اندازه متفاوت بود. به جای این که پشت میزتان برای یک ناهار گرم شده کار کنید مجبور می‌شدید بیرون بروید و با دیگران صحبت کنید. در آن صورت روند امور آهسته‌تر پیش می‌رفت و شاید همانند امروز به طور فزاینده‌ای دیوانه وار و از نظر اجتماعی منزوی نبود.
راحتی می‌تواند هزینه زیادی به همراه داشته باشد. بنابراین، نگاه کردن به اختلالات اخلاقی و اجتماعی احتمالی که فناوری‌های نوظهور ممکن است ایجاد کنند امری حیاتی است به ویژه برای حوزه عمیقا انسانی و فرهنگی، چون غذا که در زندگی روزمره درهم تنیده شده است.
سازندگان و مصرف کنندگان
مزایای آشپزخانه‌های مبتنی بر هوش مصنوعی شامل توانمندسازی سرآشپز‌ها برای خلاقیت بیش‌تر و هم چنین حذف کار‌های تکراری و خسته کننده مانند پوست کندن سیب زمینی یا ساعت‌ها سرپا ایستادن است. این فناوری می‌تواند زمان را آزاد کند. عدم نیاز به آشپزی بدان معناست که بتوانید زمان بیش تری را با خانواده بگذرانید یا روی کار‌های فوری‌تر تمرکز کنید. برای غذا خوردن شخصی هوش مصنوعی می‌تواند رژیم‌های غذایی، آلرژی‌ها و ذائقه‌های خاص بی شماری را مدنظر قرار دهد.
با این وجود، در آن صورت خطراتی نیز برای رفاه انسان وجود دارد. آشپزی می‌تواند به مثابه درمان عمل نماید و فرصت‌هایی را برای چیز‌های زیادی فراهم کند: یادگیری، خلاقیت، ارتباط، ماجراجویی، ابراز وجود، رشد، استقلال، اعتماد به نفس و موارد دیگر که اگر کسی نیازی به آشپزی نداشته باشد ممکن است همگی از بین بروند. اگر والدین و فرزندان دیگر در آشپزخانه در کنار یکدیگر کار نکنند فضای امنی برای گپ زدن از بین می‌رود و این احتمال وجود دارد که روابط خانوادگی تحت تاثیر قرار گیرد.
آشپزخانه هم چنین آزمایشگاه علمی خانه است بنابراین آموزش علوم در صورت تسلط هوش مصنوعی بر آشپزخانه ممکن است آسیب ببیند. آشپزی به آموزش کودکان و سایر افراد فراگیر در حوزه‌های میکروبیولوژی، فیزیک، شیمی، علم مواد، ریاضیات، تکنیک‌ها و ابزار آشپزی، مواد غذایی و منابع آن ها، سلامت انسان و حل مسئله کمک می‌کند. عدم نیاز به آشپزی می‌تواند این مهارت‌ها و دانش مرتبط با آن را از بین ببرد.
جامعه و فرهنگ‌ها
هوش مصنوعی می‌تواند به آزمایش و خلاقیت کمک کند مانند ایجاد دستور العمل‌های جدید در روح یک فرهنگ. همان طور که هوش مصنوعی و رباتیک به تولید دانش علمی جدید کمک می‌کنند همزمان ورود آن به عرصه آشپزی خطراتی را برای فرهنگ به همراه دارد. برای مثال، هوش مصنوعی می‌تواند دستور العمل‌ها و روش‌های سنتی را تحریف کند، زیرا مستعد کلیشه سازی است برای مثال، ساده سازی بیش از حد جزئیات و تمایزات فرهنگی. این سوگیری در انتخاب می‌تواند به کاهش تنوع در انواع غذا‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی و آشپز‌های رباتیک منجر شود.
هم چنین به رستوران‌های مورد علاقه خود فکر کنید. ذهنیت شما در مورد رستوران‌ها با فکر کردن درباره آشپزخانه‌های خودکار تغییر می‌کند. آیا اگر بدانید کسانی که برای شما آشپزی می‌کنند دوستان و خانواده شما نیستند بلکه ربات هستند این موضوع تجربه چشیدن مزه و طعم را برای تان کاهش نمی‌دهد؟
همه نمی‌توانند توسعه دهنده هوش مصنوعی یا تکنسین ربات باشند و روشن نیست که سرپرستی یک ربات و نظارت بر کار آن شغل بهتری در مقایسه با آشپزی باشد.
از نظر فلسفی این هنوز یک پرسش بی پاسخ مانده است که آیا هوش مصنوعی قادر به خلاقیت واقعی است؟ به خصوص اگر این امر مستلزم الهام و شهود باشد؟ این فرض ممکن است همان اشتباهی باشد که فکر کنید یک چت بات به جای این که صرفا کلماتی را تولید کند که از نظر آماری از کلمات قبلی پیروی می‌کنند می‌فهمد که چه می‌گوید. این وضعیت پیامد‌هایی برای زیبایی شناسی و اصالت غذای درست شده با استفاده از هوش مصنوعی دارد مشابه بحث‌های جاری در مورد هنر و موسیقی هوش مصنوعی که در جریان است.
ایمنی و مسئولیت پذیری
از آنجایی که انسان یک ناقل اصلی بیماری است آشپز‌های رباتیک می‌توانند ایمنی مواد غذایی را بهبود بخشند و باعث کاهش ضایعات غذا شود. هم چنین، آشپزی مبتنی بر هوش مصنوعی با سفارشی شدن برای هر فرد می‌تواند برای تغذیه و سلامتی مفید باشد برای مثال، می‌تواند به افراد در اجتناب از مصرف مواد حساسیت زا و نمک و شکر اضافی کمک کند. این فناوری هنوز در حال ظهور است بنابراین مشخص نیست که آیا این مزایا محقق خواهند شد یا خیر. بیماری‌های ناشی از غذا ناشناخته هستند. آیا هوش مصنوعی و ربات‌ها می‌توانند بو، مزه یا از طرق دیگری تازگی یک ماده یا کمبود آن را حس کنند و سایر بررسی‌های ایمنی را انجام دهند یا خیر؟
ایمنی فیزیکی موضوع دیگری است. مهم است که اطمینان حاصل شود یک سرآشپز رباتیک به طور تصادفی کسی را به دلیل نقص بینایی رایانه یا خطا‌های دیگر دچار آسیب یا سوختگی نخواهد کرد. پیش‌تر دیده شده که چت بات‌های هوش مصنوعی به اشتباه به افراد توصیه کرده اند که سنگ، چسب، بنزین و قارچ‌های سمی بخورند! بنابراین، فکر کردن به اینکه دستور العمل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی نیز می‌تواند ناقص باشد چندان دور از ذهن نیست. در جایی که رژیم‌های حقوقی هنوز در تلاش هستند تا مسئولیت وسایل نقلیه خودران را برطرف کنند تشخیص مسئولیت آشپز رباتیک از جمله در صورت هک شدن ممکن است دشوار باشد.
به سلامتی مبارکه