نشان فداکاری به شهید «محمد نوژه» تعلق گرفت

برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت ساز دوران پیروزی انقلاب تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام، «محمد نوژه» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستاده‌اند تعلق گرفت و توسط فرمانده کل ارتش به خانواده این شهید معزز اهدا شد.

نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی(ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.

شهید محمد نوژه در هشتم فروردین‌ماه سال ۱۳۲۴، در شهر تهران و در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود. پدرش مردی مؤمن و مذهبی و اهل مسجد بود و محمد را از همان کودکی با نماز و روزه آشنا کرد.

محمد پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۴۲ وارد دانشکده افسری شد و پس از اتمام آن، جهت طی دوره سامانه‌های کنترل اسلحه به آمریکا رفت. پس از بازگشت از آمریکا به علت عشق به پرواز به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت.

در سال ۱۳۵۱ برای طی دوره خلبانی هواپیمایی اف -۴ برگزیده شد و پس از طی دوره مربوطه به جمع خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی پیوست.

با شروع نهضت مردم مسلمان ایران، ایشان نیز در نشر و پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) فعالانه تلاش می‌کرد. او به ‌دور از چشم ساواک، دوستان و آشنایان را تشویق می‌کرد تا در تظاهرات و راهپیمایی‌های ضد رژیم پهلوی شرکت کنند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تحریکات ضدانقلاب در پاوه، هیأتی مرکب از دکتر مصطفی چمران، امیر سرتیپ ولی فلاحی و ابوشریف معاون عملیاتی سپاه، با سه فروند بالگرد که حامل مهمات و اقلام ضروری برای نیروهای ژاندارمری و سپاه بودند، عازم شهر پاوه شدند؛ اما بالگرد حامل دکتر چمران مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به محاصره مهاجمان مسلح درآمد.

پایگاه سوم شکاری همدان بلافاصله پس از مطلع شدن از ماجرا، با به پرواز درآوردن ۲ فروند هواپیمای «اف- ۴» بر فراز شهر و شکستن دیوار صوتی لحظات پراضطرابی را برای مهاجمان مسلح فراهم و زمینه حضور نیروهای مسلح خودی را فراهم کرد. سرگرد محمد نوژه خلبان یکی از این جنگنده‌ها بود.

هنگامی‌که هواپیمای وی به آسمان پاوه رسید با حجم وسیعی از آتش ضدانقلاب که ارتفاعات شهر را در اختیار داشت مواجه شد؛ لیکن بامهارت و شجاعت وصف‌ناپذیری از دیوار آتش عبور کرد و در ارتفاع پایین به کمک شهید چمران و گروه همراهش شتافت.

پس از انجام موفقیت آمیز عملیات و در حین برگشت، هواپیمای ایشان مورد اصابت عناصر ضدانقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد. متأسفانه هیچ‌یک از خلبانان فرصت استفاده از صندلی‌پران را نیافتند و هواپیما به کوه اصابت و در منطقه قشلاق -بین پاوه و روانسر- سقوط کرد و سرگرد خلبان محمد نوژه درحالی‌که روزه بود، با شربت شهادت افطار کرد.

منبع: ایرنا

68