۹۰ دقیقه زجر کشیدن پای تصاویر بی‌کیفیت تلویزیون، توهین به مخاطب نیست؟
مدتهاست که این مرثیه‌ها تکرار می‌شوند و گوش کسی بدهکار نیست. واقعا شگفت‌انگیز است در دورانی که ساده‌ترین گوشی‌های تلفن همراه هم قادر به ضبط تصاویر باکیفیت و مرغوب هستند، تلویزیون انحصاری ایران نمی‌تواند لااقل بالاترین سطح لیگ برتر را به شکلی آبرومندانه پوشش بدهد.
در یکی از مسابقات مهم هفته بیست‌ودوم لیگ برتر، پرسپولیس موفق شد در سیرجان با تک گل تماشایی اوستون اورونوف گل‌گهر را شکست بدهد و خودش را به یک امتیازی استقلال صدرنشین برساند.
حالا آبی‌ها با ۴۷ امتیاز در رده اول قرار دارند و پرسپولیس ۴۶ امتیازی را در نزدیک‌ترین فاصله با خود می‌بینند. به این ترتیب قطعا کورس بسیار سخت و فشرده‌ای در ۸ هفته پایانی برقرار خواهد بود و این تازه در حالی است که سپاهان و تراکتور هم در رده‌های پایین‌تر بدون شانس نیستند. همه اینها یعنی بالاترین سطح فوتبال باشگاهی ایران بالاخره واجد خرده حساسیت و جذابیتی هست که بتواند هواداران را با خودش همراه کند، اما افسوس که خیلی از ملزومات برای تکمیل این عیش فراهم نیست. از آن جمله، می‌توان به کیفیت بسیار نازل تصویربرداری و پخش مسابقات فوتبال در تلویزیون اشاره کرد.
بدترین تصاویری که دیدیم
اگر بعد از بازی پرسپولیس و گل‌گهر سری به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی زده باشید، احتمالا پی برده‌اید که یکی از پرتکرارترین گلایه‌های مخاطبان مربوط می‌شده به کیفیت پایین تصاویری که از سیرجان روی آنتن رفت. البته که پخش فوتبال (مخصوصا مسابقاتی که خارج از تهران برگزار می‌شود) با تصاویر ضعیف هیچ چیز عجیبی نیست، اما این یکی واقعا نوبر بود. نیم ساعت اول بازی با تصاویری روی آنتن رفت که برای مخاطبان غیرقابل باور می‌نمود. در بسیاری از صحنه‌ها اصلا توپ مشخص نبود و بیننده باید حدس می‌زد که کدام تیم مالک آن است! از اواخر نیمه اول مسوولان تلاش کردند تصویر بهتری روی آنتن بفرستند، اما این کوشش هم چندان دیری نپایید. نتیجه آنکه با تصاویری چند دسته و شلخته مواجه بودیم که تنها خاصیت‌شان آزار مخاطب بود. دیگر اجازه بدهید از دردهای کهنه‌ای همچون شیوه کادربندی تصاویر یا کارگردانی تلویزیونی بگذریم.
در شأن مردم ما نیست
مدتهاست که این مرثیه‌ها تکرار می‌شوند و گوش کسی بدهکار نیست. واقعا شگفت‌انگیز است در دورانی که ساده‌ترین گوشی‌های تلفن همراه هم قادر به ضبط تصاویر باکیفیت و مرغوب هستند، تلویزیون انحصاری ایران نمی‌تواند لااقل بالاترین سطح لیگ برتر را به شکلی آبرومندانه پوشش بدهد. آیا مسوولان تلویزیون ایران هرگز شیوه پخش مسابقات برگزار شده در همین کشورهای عربی همسایه را می‌بینند؟ اگر نمی‌بینند که هیچ، اما اگر به چشم‌شان خورده آیا از خودشان نمی‌پرسند چرا سهم مردم ما باید تماشای این تصاویر زرد و زار باشد؟ مگر ما چه کم از آنها داریم؟ آیا این توهین به مخاطب نیست؟ گفته می‌شود تلویزیون برای دعوت از سلبریتی‌ها به برنامه‌های نوروزی به هر کدام نفری چند صد میلیون تومان پول داده؛ آیا نمی‌شود با همین پول‌ها تجهیزات پخش مسابقات فوتبال را به‌روزرسانی کرد تا مخاطب ایرانی هم قدری احساس «احترام» کند؟
این کجا و آن کجا؟
گفتیم که تصاویر بی‌کیفیت این بازی بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی داشت و کامنت‌های پرشماری گرفت، اما شاید یکی از بهترین آنها به دیدگاه کسی مربوط می‌شد که نوشته بود: «همزمان با بازی پرسپولیس، شبکه ورزش مسابقه منچستریونایتد و لیورپول را نشان می‌داد. وقتی از این کانال به آن کانال می‌رفتیم، حس می‌کردیم از یک سیاره وارد یک سیاره دیگر شده‌ایم!»
ما در موقع پخش مسابقه یاد شده چند بار با کابل و فیش آنتن هوایی تلویزیون ور رفتیم گفتیم شاید مشکل از اینها باشد نگو مشکل از تصاویر دریافتی از تلویزیون میلی ایران است!
مردم ایران شانی هم دارن مگه...
نظام دوبرره
مردم ایرانا گله فرض کردن اینا
پای صندوق‌رای
مدتهاست هر شبکه تلویزیون را باز می کنی سلبریتی های تکراری را می بینی که جز حرف بی ربط زدن وخود را به رخ مردم کشیدن چیزی بلد نیستند مثل خداداد عزیزی که تمام گفته هایش توهین ومسخره کردن است
من یک انتقاد اساسی به صداوسیما دارم اینکه چرا بین پیام‌های بازرگانی فیلم پخش میکنه !!!!!!
مگر 14 قرن پیش مسابقه فوتبال و تلویزیون و تصویر و این مقولات بود؟انقلاب شد که برگردیم به مرز دوره جاهلیت,نه اینکه توپ بازی بکنیم!