قرنطینه را با بازی های کودکانه مفرح کنیم

به نسبت رشد جسمی و شخصیتی کودک می توان با بهره گیری از امکانات و لوازم ابتدایی موجود در خانه اقدام به طراحی بازی های هدفمندی کرد تا ضمن همراهی با کودکان در شرایط قرنطینه به تعلیم و تربیت ایشان نیز پرداخت.

خواه ناخواه شرایط فعلی بهترین اوقات کودک را تحت الشعاع خود قرار داده است لذا جهت برون رفت از این وضعیت لازم است ابتدا بپذیریم که زمان کودکی کردن و آموختن فرزندان محدود و غیر قابل برگشت است.لذا لازم است از کمترین امکانات بهترین وبیشترین بهره را ببریم. تقویت و شناساندن حواس پنجگانه،زبان آموزی و افزایش دایره لغات کودکان،تکنیک های برقراری ارتباط ،یادگیری اعداد و شمارش،تقویت هوش انتزاعی کودک با طراحی معما و چیستان،آزمایش و تجربه کردن پدیده های طبیعی(مانند بازی با بخار آب و میعان وآموزش چگونگی ایجاد باران)کارهای هنری در قالب صداسازی،تیپ سازی و دست ورزی و..شیوه های آموزش کودکان 2تا6ساله هستند که می توان در خانه با کودک تجربه کرد.

تقویت حس لامسه و ارتباط بین دست و چشم

وسایل مورد نیاز یک جعبه کفش یا کیسه ی پارچه ای مانند روبالشتی/تعدادی وسایل در اندازه های متفاوت مانند:مداد/کنترل تلویزیون/لیوان.شانه/ساعت مچی/قاشق و چنگال

جعبه کفش را به اندازه ای که بزرگترین وسیله موجود از آن خارج شود را سوراخ می کنیم یا دهانه ی کیسه ی پارچه ای را طوری گره می زنیم که دست کودک به راحتی داخل کیسه شود اما سوراخ جعبه کفش و یا گره کیسه نباید طوری باشد که کودک به راحتی محتویات محفظه را ببیند.سپس وسایل موجود را درون جعبه یا کیسه گذاشته از کودک می خواهیم تا با لمس کردن هر وسیله نام وسیله را بگوید،چنانچه درست حدس زده بود به وی امتیاز مثبت می دهیم و در صورت اشتباه بودن حدس کودک ،ضمن تعریف واژه تلاش و فرصت مجدد به زبان کودکانه به وی اجازه می دهیم تا دوباره امتحان کند.

بعد از این مرحله بازی را با گذاشتن اشیاء هم اندازه اما متفاوت از جنبه های مختلفی مانند خوراکی ها و اشیاء/نرم و زبر بودن و...ادامه می دهیم و در مرحله آخر به گذاشتن وسایل مشابه اقدام و از کودک بخواهید که اشیاء مشابه را از درون محفظه خارج و کنار هم بگذارد.آموزش در این مرحله مستلزم فراهم کردن مقدمات آموزش طبقه بندی، و تعریف جهات تشابه به کودک است .

در شیوه ی آموزش از طریق بازی مهمترین نکته بهره مندی از محیط پیرامون کودک و درگیر کردن ذهن کودک با وسایلی است که در طول شبانه روز آنها را دیده و لمس و قرار است در شرایطی جدید کارکردی تازه از همین وسایل تجربه کند.در روانشناسی کودک این باور وجود دارد که طبیعت بهترین وسایل آموزشی را دراختیار ما قرار می دهد لذا کافی است درست و خوب محیط طبیعی که در آن هستیم ببینیم تا با همین روش خوب دیدن،خوب لمس کردن،درست تشخیص دادن را به کودک بیاموزیم.

کودکان در سنین2تا6سالگی همواره و بالذات تمایل به چشیدن،لمس کردن،بو کردن،شنیدن،تقلید کردن و... دارند.به عبارتی انتفاع از حواس پنگانه به انحاء مختلف بالاترین لذتی است که کودک می تواند تجربه کند و ما می توانیم با بازی های ساده در تقویت و ارضاء این حس به وی کمک کنیم.

منبع: خبرآنلاین

70