درک احساسات دیگران با چند ترفند ساده

اگر چه هر فردی خصوصیات اخلاقی مخصوص به خود را دارد اما شما می توانید از روی برخی از رفتارها به شخصیت طرف مقابل تان تا حدودی پی ببرید. البته قبل از هر چیز، شما باید ذهن تان را باز بگذارید و انعطاف پذیرتر باشید. بهتر است که تجربیات گذشته و احساسات تان را در این راه کنار بگذارید و تنها به شواهد تکیه کنید. در ادامه راههایی را که به شما در شناخت طرف مقابل تان کمک می کند، برایتان آورده ایم.

به ظاهر توجه کنید

یکی از راههای شناخت افراد، طرز لباس پوشیدن آنهاست. سعی کنید که به ظاهر طرف مقابل تان دقت کنید. او چه لباس هایی به تن دارد؟ اگر او لباسی رسمی پوشیده است، احتمالا فردی مبادی آداب است، اگر استایل اسپورت داشته باشد، فردی ست که دوست دارد زندگی را راحت بگیرد، اگر هم به ظاهرش اهمیتی نداده، بدانید که در زندگی اش بی برنامه و شلخته رفتار می کند. بنابراین شما می توانید تا حدودی از روی ظاهر برخی از خصوصیات شخصیتی طرف مقابل تان را حدس بزنید.

به زبان بدن او دقت کنید

شما می توانید از روی زبان بدن یعنی حالت دست، پا و حتی نگاه طرف مقابل تان به برخی از خصوصیات شخصیتی او پی ببرید. به عنوان مثال اگر او سرش را بالا بگیرد و راه برود، نشانه اعتماد به نفس بالایش است یا اگر دست هایش را در سینه اش جمع کند، به این معنی ست که حالت دفاعی به خود گرفته است. حتی پنهان کردن دست نیز معنایی دارد. اگر دیدید که طرف مقابل تان مدام دستش را پنهان می کند یعنی که در واقعیت هم در حال پنهان کردن موضوعی از شماست.

خم کردن شانه ‌ها به سمت جلو نشانه‌ خشم شدید و عقب دادن آنها نشانه‌ ترس است. اگر فردی صاف بایستد، شانه ها را عقب بدهد و سرش را بالا نگه دارد می ‌توانید متوجه شوید اعتماد به نفس بالایی دارد. در صورتی که اگر شانه‌ ها را خم، به عبارتی قوز کند، احتمالا توجه و همدردی می ‌خواهد، خسته است یا شاید مسئله ‌ای نگرانش کرده باشد.

اگر فردی در حالت نشسته مدام پاهایش را تکان بدهد یا کف پا را به زمین بزند خیلی راحت می ‌توانید بفهمید که دچار اضطراب شده، از کسی یا چیزی دلخور است یا عجله دارد. البته این را هم بگوییم که برخی افراد عادت دارند بی ‌دلیل پای خود را تکان می دهند.

به حالت چهره او توجه کنید

احساسات آدمها را می توان از روی حالات چهره شان درک کرد. زمانی که افراد استرس دارند یا بیش از حد فکرشان مشغول است، وسط پیشانی شان چروک می شود. برعکس، اگر خیلی خوشحال و خندان باشند، دور چشم شان چروک می افتد. علاوه بر حالت چشم، شما از روی حالت لب ها هم می توانید از احساسات درونی طرف مقابل تان آگاه شوید، مثلا جویدن لب نشانه ای از عصبانیت است یا اگر لبخندی بر لب دارد یعنی که از شرایط راضی ست.

مکالمه ای هر چند کوتاه داشته باشید

شاید فکر کنید که مکالمه کوتاه در شناخت طرف مقابل هیچ کمکی به شما نمی کند اما اشتباه می کنید. شما حتی با رد و بدل کردن چند جمله هم می توانید تا حدودی به خصوصیات رفتاری او پی ببرید. بنابراین مکالمه را هر چند کوتاه، آغاز کنید. اگر طرف مقابل تان را برای اولین بار می بینید، از شیوه حرف زدن او می توانید تا حدودی به تیپ شخصیتی اش پی ببرید، اگر هم آن فرد دوست، همسر یا همکار شماست، از آنجا که شما او را می شناسید، خیلی راحت از روی لحن یا کلماتی که به کار می برد، می توانید به احساسات درونی اش پی ببرید.

از او مستقیم سوال کنید

اگر سوالی ذهن تان را مشغول کرده و خیلی زود هم می خواهید به جواب برسید، بهتر است که خیلی صریح آن را بپرسید. از مقدمه چینی بپرهیزید زیرا نه تنها طرف مقابل تان را گیج بلکه خودتان هم در گرفتن جواب دچار مشکل می کند. یادتان باشد که پس از سوال، تا صحبت های طرف مقابل تان تمام نشد، پیش داوری و حرف های او را تفسیر نکنید. مستقیم از او سوال بپرسید تا مستقیم جواب تان را بدهد. این راه خیلی از ساده ترین راهها برای شناخت شخصیت یا احساسات طرف مقابل تان است.

روی کلماتی که استفاده می کند، دقیق شوید

هنگام صحبت با طرف مقابل تان، به کلماتی که او به کار می برد، دقت کنید. به عنوان مثال، اگر او در حرف هایش گفت: «این دومین باری ست که من مقام می آورم» یعنی می خواهد غیر مستقیم به شما بگوید که او قبلا هم موفقیت هایی کسب کرده است. این رفتار نشان می دهد که طرف مقابل تان برای بالا بردن اعتماد به نفس اش نیاز به تشویق و تحسین شما دارد. بنابراین کلمات یکی دیگر از چیزهایی ست که در شناخت طرف مقابل به کمک تان می آید.

به لحن صدای طرف مقابل‌ دقت کنید

پس از حالت صورت، تغییر لحن صدا دومین شیوه‌ ابراز احساسات است. افراد از صدا برای نشان‌ دادن احساس خود و کنترل‌ آن استفاده می ‌کنند، با این حال بعضی از احساسات را نمی ‌توان با صدا انتقال داد. برای مثال می ‌توان از لحن صدای طرف مقابل به آسانی حالت‌ هایی از قبیل آرامش، خستگی، رضایت و اطمینان را تشخیص داد، اما احساساتی مانند ترس، دوستی، شادی و ناراحتی به راحتی قابل تشخیص نیستند.

برخی احساسات نیز خود را به شکلی واحد در لحن صدا نشان می‌ دهند، مثلا تن صدای بالا یا محکم هم می ‌تواند نشانه‌ عصبانیت و خشم فرد باشد هم بیانگر اعتماد و علاقه‌ او به موضوعی که درباره‌ آن صحبت می‌ کنید. تن صدای پایین یا آرام احساسات مختلفی را نشان می‌ دهد، مانند احساس آرامش، رضایتمندی، صمیمیت، دوستی، ناراحتی و خستگی. اگر تن صدای آرام همراه با نفس عمیق باشد نشان از حس ترس، خجالت یا اضطراب است.

به فرضیات تکیه نکنید

فرضیات موجب سوتفاهم می شوند. زمانی که شما خیلی راحت و از روی فرضیات خود می خواهید شخصیت طرف مقابل را حدس بزنید، نه تنها چیزی دست گیرتان نمی شود بلکه گیج تر هم می شوید. به عنوان مثال اگر فرض را بر این بگیرید که طرف مقابل تان عصبانی ست، از آن پس هر چه او بگوید را به اشتباه برداشت خواهید کرد. بنابراین، اگر همسر شما خیلی زود به تختخواب رفت و سریال محبوب اش را ندید، آن را پای عصبانیت اش نگذارید. شاید که او خسته است و حوصله کاری جز خوابیدن را ندارد. کلید موفقیت شما در این راه این است که صبر کنید، ذهن تان را باز بگذارید و نشانه ها را با دقت ببینید تا به واقعیت برسید.

به شهودتان اعتماد کنید

پس از مشاهده تمام شواهد، به سراغ شهودتان بروید. شهود حس درونی ست، بنابراین با منطق فرق دارد. در واقع شما باید از بینش درونی تان به تشخیص الگوی ناخودآگاه و توانایی درک چیزی غریزی، بدون نیاز به استدلال آگاهانه، کمک بگیرید. این روش شناخت، به خصوص در اولین دیدار می تواند به کارتان آید. در واقع حسی ست که شما قبل از فکر کردن لمس می کنید. ببنید که آیا احساس خوبی از دیدار با طرف مقابل به شما دست می دهد یا خیر.

تماشای افراد را تمرین کنید

شناخت افراد از روی ظاهر نیاز به تمرین دارد، بنابراین هر چه بیشتر آن را تمرین کنید، مهارت تان در این کار نیز بیشتر خواهد شد. برای تمرین، از تاک شوها(talk show) کمک بگیرید. یک بار صدای تلویزیون را قطع و فقط روی رفتارهای فردی که صحبت می کند تمرکز کنید. با این روش یاد می گیرید که چگونه بدون شنیدن حرفی، از روی زبان بدن افراد به احساسات شان پی ببرید. پس از این که یک دور تاک شو را صامت گوش کردید، یک بار دیگر هم آن را با صدا گوش کنید. ببینید که آیا در تشخیص احساس واقعی آن شخص موفق بوده اید یا خیر.

به لحن صدای طرف مقابل‌ دقت کنید

پس از حالت صورت، تغییر لحن صدا دومین شیوه‌ی ابراز احساسات است. افراد از صدا برای نشان‌ دادن احساس خود و کنترل‌ آن استفاده می‌کنند، با این حال بعضی از احساسات را نمی‌توان با صدا انتقال داد. برای مثال می‌توان از لحن صدای طرف مقابل به آسانی حالت‌هایی از قبیل آرامش، خستگی، رضایت و اطمینان را تشخیص داد، اما احساساتی مانند ترس، دوستی، شادی و ناراحتی به راحتی قابل تشخیص نیستند.

برخی احساسات نیز خود را به شکلی واحد در لحن صدا نشان می‌دهند، مثلا تن صدای بالا یا محکم هم می‌تواند نشانه‌ی عصبانیت و خشم فرد باشد هم بیانگر اعتماد و علاقه‌ی او به موضوعی که درباره‌ی آن صحبت می‌کنید. تن صدای پایین یا آرام احساسات مختلفی را نشان می‌دهد، مانند احساس آرامش، رضایتمندی، صمیمیت، دوستی، ناراحتی و خستگی. اگر تن صدای آرام همراه با نفس عمیق باشد نشان از حس ترس، خجالت یا اضطراب است.

منبع: برترینها

1980