عکسهای تاریخی از شیرهکشخانههای چینی
این عکسها عمدتا مربوط به شیرهکشخانههای چینی و ویتنامی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم هستند و تصویری از رواج مصرف تریاک در بین جوانان این کشورها را به ما نشان میدهند.
تاریخ مصرف تریاک در چین به قرن هفتم میلادی برمیگردد. البته در آن زمان این ماده مصرف پزشکی و درمانی داشت. اما از قرن هفدهم به بعد مصرف تفریحی این ماده در شرق آسیا رواج پیدا کرد و باعث شد که تقاضا برای این ماده به مقدار قابل توجهی افزایش پیدا کند.
در سال ۱۷۲۹ حکومت چین اولین فرمان ضد تریاک را صادر کرد، اما روند افزایش واردات و مصرف تریاک همچنان ادامه پیدا کرد. حکومت چین در سال ۱۷۹۹ فرمان شدیدتری صادر کرد، اما باز هم روند رو به رشد اعتیاد به تریاک متوقف نشد. در سال ۱۸۳۸ میلادی سالانه ۴۰ هزار صندوق تریاک وارد چین میشد.
بعد از اینکه چینیها محدودیتهای شدیدتری را در اواسط قرن نوزدهم بر تجارت تریاک اعمال کردند، انگلستان که منافع زیادی در این تجارت داشت، در سال ۱۸۳۹ وارد جنگ با چین شد؛ جنگی که به جنگ اول تریاک معروف است. پیروزی انگلستان در این جنگ به افزایش واردات تریاک به چین منجر شد.
حدود بیست سال بعد جنگ دوم تریاک با دلایل مشابه اتفاق افتاد که باز هم چین در آن شکست خورد و نتیجۀ آن قانونی شدن تجارت تریاک در این کشور بود. در اواخر قرن نوزدهم میزان کشت تریاک در خود چین از میزان واردات فراتر رفته بود. در اوایل قرن بیستم از میان رفتن پادشاهی چینگ نیز به افزایش کشت و مصرف تریاک در این کشور دامن زد.
در نیمۀ قرن بیستم و تحت حکومت مائو بود که قوانین بسیار سختگیرانهای علیه تریاک اجرا شد که باعث از میان رفتن بخش عمدۀ تولید و کاهش مصرف تریاک شد. در این دوره معتادان به اردوگاههای کار اجباری فرستاده میشدند، تاجران تریاک اعدام میشدند و در مزارع تریاک محصولات دیگری کاشته میشد.
در اینجا عکسهایی تاریخی مربوط به اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم را خواهید دید که تصویری از شیوع مصرف این مادۀ مخدر در چین و کشورهای همسایهاش مانند ویتنام را به ما نشان میدهند. اغلب این عکسها مربوط به شیرهکشخانههایی هستند که در قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم در چین و جنوب آسیا بسیار فراوان بودند.
چین دیروز را با چین امروز مقایسه کنید و ایران دیروز را با ایران امروز.
بااین بلایی که در شاخص های نکبت و فلاکت و نا امیدی و یاس و بدبختب که سر ملت ایران اوردید عاقبت همه ما برای فرار از فکر ناراحتی و ناامیدی عاقبت همه ایرانیان همین است .
عجب ملت ذلیل توسریخور حالبههمزنی هستید
الحق که لکه ننگی هستید بر دامان بشریت
این برای قدیمه الان که دیگه اینطوری نیستن ولی مردم ایران معلوم نیست چه بلایی سرشون بیاد و آینده نامعلوم دارن هیچ کس هم جوابگو نیست این میگه تقصیر اونه اون میگه تقصیر اینه خدا همتون رو نابود کنه ایران رو نابود کردید ...
به این عکسها خیره شو
هرکدم با حوریان خود پسند
میکش نگاری رابخود، بانگاری
محله شوش و دروازه غار چین
- حواستو جمع کن. من بچهی میدون شوش هستم
(از سخنان گهربار استاد پرویز پرستویی در امریکا)