سالی که ماچ و بوسه در عید ممنوع شد
در روز‌های پایانی اسفند ۱۳۴۵ به دلیل شیوع آنفلوآنزا در سراسر کشور، انجمن پزشکان ایران توصیه‌نامه‌ای را خطاب به مردم برای رعایت نکات بهداشتی در طول تعطیلات عید منتشر کرد؛ نکاتی که هم‌چنان می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
این توصیه‌نامه که روز ۲۳ اسفند در روزنامه‌ی اطلاعات منتشر شد به این شرح بود:
انجمن پزشکان ایران به مناسبت سال جدید ضمن تقدیم بهترین تبریکات به حضور هم‌وطنان گرامی توصیه می‌نماید:
برای جلوگیری از بیماری‌های واگیردار به‌خصوص گریپ و آنفلوآنزا از روبوسی و به‌خسوس از بوسیدن اطفال حتی‌الامکان خودداری کنید.
از مصرف زیاد خوراک‌ها که به علت دید و بازدید‌ها انجام می‌شود خودداری نمایید و اطفال خود را از پرخوری بازدارید.
از نوشیدن چای داغ که ممکن است عوارض مخاطی لوله‌ی مری ایجاد کند خودداری کنید.
از تعطیلات نوروز برای رفع خستگی حداکثر استفاده را نموده و برنامه‌ی مسافرت و پیاده‌روی و ورزش‌های دسته‌جمعی ترتیب دهید.
در مسافرت اگر در نقاطی باشید که هنوز آب لوله‌کشی نداشته باشد بهتر است از آب جوشیده استفاده شود.
به دنبال توصیه‌های انجمن پزشکان دکتر فروزین درباره‌ی مضرات بوسه به خبرنگار اطلاعات (۲۳ اسفند ۴۵) گفت:
در دهان هر شخص به طور عادی میلیون‌ها میکروب در انواع مختلف وجود دارد که به‌تدریج خود شخص در مقابل آن‌ها مصونیت پیدا کرده است، اما سایرین در مقابل این میکروب‌ها امکان دارد مصونیت نداشته باشند بنابراین با یک بوسه به‌آسانی میکروب‌ها منتقل می‌شود و عواقب وخیم در بر دارد.
نکته‌ی دیگر بیماری‌های لثه‌ای، ورم لثه یا ورم حلق است که در این موارد از راه بوسه به‌آسانی میکروب‌های مضر به اشخاص منتقل می‌شود. مخصوصا بوسیدن لب اطفال فوق‌العاده بد و زیان‌آور ست. در آمریکا انجمنی به نام مبارزه با بوسه تشکیل شده است و فعالیت زیادی هم دارد...
زندگی بدون ماچ وبوسه؟ امکان نداره.
باجناق بازی چطور؟
خیلی از حرفا و کارهای اون موقع درست بوده اما اینا از روی غرض میگن اشتباه