حسین شریعتمداری، مدیرمسئول کیهان:
بعد از ماجرای پلشت در اتاق بیضی کاخ سفید، موافقان مذاکره باید از خجالت آب شوند
مدیرمسئول کیهان نوشت: به دنبال ماجرای پلشت جمعه شب در اتاق بیضی کاخ سفید، انتظار آن بود که مدعیان اصلاحات به خاطر اصراری که بر مذاکره با آمریکا داشتند، از خجالت آب شوند و عرق شرم بر پیشانیشان بنشیند! ولی واکنش برخی از آنها حکایت دیگری داشته و دارد! آنها به جای شرمندگی کوشیدهاند تا کماکان از مذاکره با آمریکا دفاع کنند!

حسین شریعتمداری در یادداشتی با عنوان «چه کسانی پُفک نمیخورند؟!» در روزنامه کیهان به ذمّ و نکوهش کسانی پرداخته است که با وجود دیدن برخورد رئیسجمهور آمریکا با رئیسجمهور اوکراین، همچنان بر طبل مذاکره میکوبند.
او در این زمینه نوشت: ۱- آموزگار برای سلامت دانشآموزانش نگران بود. بچهها به خوردن «پُفک» عادت کرده بودند. انگار غیر از پفک هیچ خوراکی دیگری وجود نداشت! هشدارهای پیدرپی آموزگار، درباره زیانبار بودن آن نیز به خرج بچهها نمیرفت. یکی از روزها، ناگهان فکری به ذهن آموزگار مهربان رسید. فکر بِکری بود! خود را ملامت کرد که چرا زودتر به این فکر نیفتاده بود!... تصمیم گرفته بود به جای حرف زدن و نصیحتکردن، دست به یک آزمایش عملی بزند.
صبح فردا چند بسته پفک خرید. به دانشآموزان گفت امروز برای گردش علمی به یکی از روستاها میرویم. به روستا که رسیدند، از دانشآموزان خواست که دور او حلقه بزنند. بستههای پفک را باز کرد و پفکها را درون یک سینی ریخت و درحالی که دانشآموزان با تعجب به صحنه مینگریستند، سینی پفکها را جلوی الاغی که کنار مزرعه ایستاده بود گذاشت. حیوان نگاهی به سینی انداخت، سرش را پایین آورد، پفکها را بو کرد و بیآنکه به آن لب بزند سرش را به نشانه آنکه قابل خوردن نیست، بالا کشید.
آموزگار با خوشحالی رو به دانشآموزان کرد و پرسید؛ خُب بچههای عزیز! از این آزمایش علمی چه نتیجهای میگیریم؟ بچهها به یکدیگر نگاه کردند و یکی از آنها گفت: خانم اجازه؟... نتیجه میگیریم که هرکه پفک نخورد، خر است؟!.. خانم معلم انگشت حیرت به دندان گزید و... الاغ از خجالت سرش را پایین انداخت!
۲- صدها شاهد، نمونه، سند، تجربه و ارزیابیهای علمی و عملی به وضوح حکایت از آن دارند که مذاکره با آمریکا، اسم رمز و ترجمان پنهان تسلیم در مقابل باجخواهی زورگوییهای آمریکاست و در یک کلام که جان کلام نیز هست، مذاکره با آمریکا، تن دادن به نوکری و بردگی شیطان بزرگ است. این نکته بدیهیتر از آن است که کمترین تردیدی در آن راه داشته باشد. چه کسی میتواند انکار کند که آمریکا به هیچیک -تاکید میشود به هیچیک- از تعهدات خود پایبند نبوده است؟! و هیچ فرصتی را برای مقابله با ایران اسلامی از دست نداده است؟! ...
با این وجود، مدتهاست برخی از مدعیان اصلاحات و طیفی از غربگراها، در حرکتی که با توجه به روشن بودن ابعاد خیانتآمیز ماجرا، مشکوک به نظر میرسد، ترجیعبند مذاکره با آمریکا را بر زبان و قلم دارند! و در مقابل این پرسش که دستکم، فقط به یکی از نقاط مثبت مذاکره اشاره کنید؟ سکوت پیشه کردهاند!
۳- ماجرای جمعه شب کاخ سفید و اهانتهای زشت ترامپ به زلنسکی که همگان او را نوکر حلقه به گوش آمریکا میدانند - و حق دارند- برای دیرباورترین افراد هم از ماهیت و چهره بینقاب آمریکا پرده برداشت. زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین به دستور آمریکا با روسیه وارد جنگ شده بود، تاکنون بیش از ۳۰۰ هزار نفر از مردم اوکراین را به کشتن داده، صدها هزار نفر دیگر را مجروح و ناقصالعضو ساخته و کشورش را به یک ویرانه تبدیل کرده است...
«لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا گفته بود: «هدف ما از جنگ اوکراین، از پا درآوردن ارتش روسیه بود و برای این منظور به کشته شدن مردم اوکراین نیاز داشتیم»! ... زلنسکی جمعه شب، به دعوت ترامپ نه برای مذاکره، بلکه برای تحویل معادن گرانبهای اوکراین به آمریکا رفته بود. برخورد ترامپ با این نوکر
حلقه به گوش به اندازهای زشت و اهانتآمیز بود که صدای اعتراض دوستان و همپیمانان نزدیک آمریکا را نیز به آسمان بلند کرد. شرح این ماجرا در گزارش تیتر یک کیهان امروز آمده است و نیازی به تکرار نیست.
۴- به دنبال ماجرای پلشت جمعه شب در اتاق بیضی کاخ سفید، انتظار آن بود که مدعیان اصلاحات به خاطر اصراری که بر مذاکره با آمریکا داشتند، از خجالت آب شوند و عرق شرم بر پیشانیشان بنشیند! ولی واکنش برخی از آنها حکایت دیگری داشته و دارد! آنها به جای شرمندگی کوشیدهاند تا کماکان از مذاکره با آمریکا دفاع کنند! به عنوان نمونه ادعا میکنند «مشاجره زلنسکی و ترامپ نشان داد که تا کارتی برای ارائه در اختیار داریم باید مذاکره کرد! ...» و یا، «چه اشکالی دارد که مثل زلنسکی به مذاکره تن بدهیم و خواسته خود را مطرح کنیم!» و موارد دیگری که در گزارش کیهان امروز آمده است.
۵- و بالاخره این قصه سر دراز دارد و تاکنون بارها به گونهای مستند به آن پرداخته و نشان دادهایم که با وجود صدها سند و تجربه موجود، مذاکره با آمریکا یا حماقت است و یا خیانت! و از حماقت باید به عنوان خوشبینانهترین علت یاد کرد.
جنبش اصیل منطقه؟؟؟؟
برخی موافق صلح با آمریکا هستند طوری که ایران به یکی از اقمار آمریکا بدل شود برخی هم در چند دهه اخیر معتقد بودند که ایران باید پرچمدار مبارزه با آمریکا باشد و از آنجایی که به زودی آمریکا به پنجاه قسمت مساوی تقسیم می شود افتخار این اتفاق باید نصیب ایران شود اما گروه سومی هم هستند که خواهان کاهش تنش می باشند
ترامپ عشق است حسین شریعتمداری تنفرانگیز
کیهان می گوید زلنسکی نه برای مذاکره بلکه برای تحویل معادن اوکراین، به واشنگتن رفته بود ، اگر اینطور بوده پس چرا دعوایشان شد
بااظهارات اقای شریعتمداری کاملآموافقیم
چین چگونه توانست با جهشی بزرگ پا به عرصه های علم و فناوری بگذارد؟ می گویند مائو تمامیت خواه نقش بسزایی داشت، مرد و افکار و عقایدش را با خود به گور برد، در ایران هم بجز مردن اشخاصی مانند شما، آقای شریعتمداری و هم مسلک هایتان راه نجاتی برای ما مردم ،وجود ندارد.
پلشت تر از پلشت،آیا زمان بایدن هم همینطور بود.شما هم ضعف های زیادتری از زلنسکی دارید.ترامپ همه را برای وطن میخواهد اما شما چی؟ شما برای لبنان و غزه و حشدالشعبی و یمن و........میخواهید.
یارو: اوکراین ایران نیست و ایران هم اوکراین نیست. اینا فرق دارن
پفک مفک رو ولشکن جواب کامنت های مردم رو بده چرا کوبا و ونزوئلا و روسیه و برزيل و ترکیه با تعامل ومذاکره با آمریکا تونستن کشور خودشون رو به بالندگی اقتصادی و سیاسی و رضايت اجتماعی برسونن ولی شما تندروها کشور رو به این روز انداختید که دلار نزدیک به صد هزار تومان بشه و مردم توان خرید فرش زیر پاشون رو نداشته باشن؟؟؟
از دیروز دشمن اوکراین بودید الان دستمال اوکراین رو میکشید؟!
ببنیم اوکراین بدون آمریکا چند روز دوام میاره.
همانطوری که دلار در ایران بمرز ۱۰۰ هزارتومان رسیده.آخرش راببینید.
شما به دلیل زنگار مغزی نمی توانی درک کنی زلنسکی برای نجات مردم و کشورش چه کار بزرگی کرد. انجام این کار بزرگ از آدمهای کوچک با مغزهای فندقی ساخته نیست. آدم های کوچک حاصرند مردم را در فقر و فلاکت و سختی قرار دهند اما وقتی سرشان را بر سر نیز میزنند مثل سر ابوجهل از همه بالاتر باشد. آدمهای کوچک درد کوچک بودن را زیاد کشیده اند. از کوچک تر شدن وحشت دارند. اما آدم بزرگی مثل زلنسکی میداند به کاخ سفید برود و فریاد بزند و حق مردمش را بخواهد یعنی شرافت. حتی اگر بی شرافتی هم باشد یعنی نجات مردم و کشورش به نرخ بی شرافتی خودش. ادم بزرگ میداند در کاخ سفید تحقیر می شود پرت می شود بیرون توهین می شنود اما مردمش تحمل این همه خواری برای نجات جان مردمش قابل ستایش است. آدم بزرگ مثل طلا می ماند که در لجن هم باز ارزشمند است.
احسنت جناب سربندی خوب گفتی
شما اصلا بگو زلنسکی نوکر حلقه به گوش قبول ولی همین نوکر توی روی اربابش وایساد وبه امریکا باج نداد شما در مقابل روسیه و چین که از امارات متحد عربی بابت جزایر ایران حمایت کردند چی گفتید
شما یه حرف مفتی میزنی ولی مقامات آمریکایی و ترامپ میگن زلنسکی به ما بی احترامی کرد این یعنی شجاعت با این حال که میدونه بدون کمک آمریکا و اروپا دوام نمی اره ولی شرفش رو نفروخت