ور‌ود‌ به محوطه جریمه؛ پزشکیان آیا کار را تمام می‌کند؟

 یک: ‌این انتخابات ثابت کرد که حرف از اقلیت و اکثریت زدن در این کشور چقدر  عجیب و گاه بی‌معناست. مردمی هستیم که به گروه‌های بیست درصدی و سی درصدی تقسیم شده‌ایم و  همه‌مان هم سهم خودمان را از حقوق اجتماعی و سیاسی می‌خواهیم.  بگذارید توضیح بدهیم: دکتر جلیلی و دکتر قالیباف دو چهره اصلی اصولگرایان روی هم پنجاه درصد از آرای ماخوذه را به دست آوردند.

پنجاه درصد از 39/7 درصدی از حائزین شرایط که رای داده بودند. یعنی دو چهره مهم اصولگرا روی هم بیست درصد از پایگاه حائزین رای دادن را در دست دارند. و هرکدام به تنهایی درصدی کمتر. این واقعیتی است که این انتخابات برای چندمین بار آن را اثبات کرد وخب برای ما به عنوان روزنامه نگار که امری مسلم بود. اما بقیه گروه‌ها اگر بر مبنای خواسته ایشان تقسیم‌بندی شوند هرکدام بین 20 تا30 درصد آرا را در اختیار دارند. ایران کشوری است که در آن حرف از اکثریت و اقلیت دیگر بی‌معنا شده است. پس در استفاده از لفظ مردم؛ خواسته‌های مردم؛ ‌افکار عمومی مردم احتیاط کنید.

سخنور منبرهای بزرگ هفتگی، ‌مسئول‌های نظامی و انتظامی، ‌سیاستمداران پرشور، دیپلمات‌ها  اگر می‌خواهید از مردم و خواسته‌هایشان یاد کنید؛ ‌اگر از تقسیم مردم به خودی و ناخودی دوری می‌کنید پس یادتان باشد بر اشتراکات مردم دست بگذارید. از چیزهایی که گروه‌های متفاوت مردم طرفدار آن هستند. خواسته‌های افراطی و بنیادگرایانه را به عنوان خواسته‌های مردم مطرح نکنید. این حداقل خواسته ما از شما خواهد بود. حداقل پس از این مرحله از انتخابات.

دو: دکتر پزشکیان در زمانی حدود یک ماه به یک گزینه سیاسی برای انتخابات بدل شد و به رغم عدم درخشش در مناظرات، ‌توانست با کمک گرفتن از سبک زندگی شخصی‌اش  و نوعی وارستگی ذاتی و بدون تظاهر، ‌تقریبا نصف آرا را به دست بیاورد. آن هم در عددی از مشارکت مردمی که معمولا ضامن پیروزی‌های بی‌دردسر اصولگرایان می‌شد. مطمئنا در فقدان شصت درصد از حائزین رای دادن، ‌جلیلی و قالیباف پیروزی ساده‌تری را برای خود پیش‌بینی می‌کردند اما پزشکیان که توانست در میان هیاهوی قدرت طلبانه برخی کاندیداها چهره‌ای بی‌اعتنا به قدرت را از خود نشان دهد و حتی روز انتخابات با فرزندان خود راهی کوهستان شود، پیشتاز انتخابات شد.

حالا اصولگرایان حیران مانده‌اند. جلیلی و قالیباف مهم‌ترین عناصر هجومی اصولگرایان برای هر انتخاباتی هستند اما پزشکیان مطمئنا چنین جایگاهی را در اردوگاه مقابل ندارد. او هیچ  حرکت مهمی هم در مناظرات انجام نداد و حتی برنامه خاصی را نیز ارائه نکرد. با این حال با همان نمایش بدون تظاهر رفتارهای ساده یک مرد متعهد ایرانی توانست بخشی از آرایی را به دست بیاورد که معمولا در تصاحب چهره‌هایی مثل محمود احمدی‌نژاد بوده است.

عجیب آنکه خبرهایی آمده که پزشکیان در آرای روستاییان نفر اول بوده و دو برابر نفر بعدی رای آورده است. نمی‌شود تاثیر توفان ظریف را در جلب توجه برخی ازحائزین آرای خاکستری به سمت پزشکیان انکار کرد اما در نهایت این سبک زندگی و گویش پزشکیان بود که توانست با بخشی از دهک‌های پایین جامعه ارتباط بگیرد تا آنجا که بتواند بر دو چهره بسیار مشهور اصولگرا سبقت بگیرد. اصولگرایان دیگر باید متوجه شده باشند که بهترین چهره‌هایشان هم در گرفتن ارتباط با عامه مردم و طبقات فرودست ضعف‌های فراوانی دارند. کاری که مثلا آیت‌الله رئیسی درآن توانا بود.

سه:  پزشکیان حالا به مرحله دوم به عنوان برنده وارد شده است. آیا کار را تمام می‌کند؟ هیجان رسانه‌های اصولگرا از خطر پیروزی قطعی او امروز در تمام سایت‌ها و کانال‌های آنان به چشم می‌خورد. اصولگرایان همه بسیج شده‌اند تا قدرت در این سمت خط بماند. جایی که منافع متضاد قالیباف و جلیلی و روابط نه چندان دوستانه‌شان در روزهای منتهی به انتخابات 8 تیر قرار است فراموش شود. جمعه 15 تیرماه روز جالبی برای فضای سیاسی کشور خواهد بود.